Hoe Oud Is Wijn?

Hoe Oud Is Wijn
De geschiedenis van de wijnbouw gaat duizenden jaren terug. Het is een bijzonder rijke geschiedenis. Immers, wijn is van het prille begin af aan nauw verbonden geweest met cultuur in de breedste zin des woords. Met eten en drinken, met religie, met kunst, maar ook met de vormgeving van het landschap.

Kortom: wijn is een cultuurhistorisch fenomeen bij uitstek. Na een langzame ontwikkeling gedurende vele eeuwen zal de 19e eeuw plotseling een grote sprong voorwaarts te zien geven op het vlak van kwaliteit.

De parallel met de ontwikkeling van de techniek in diezelfde eeuw is verbluffend. Meer nog dan de 19e is het de tweede helft van de 20e eeuw geweest waarin de wijnbouw wereldwijd een even ingrijpende als adembenemende verandering heeft ondergaan. Als gevolg daarvan zijn er nooit eerder zo veel goede wijnen geproduceerd als juist nu! De geschiedenis van wijn in zevenmijlslaarzen.

  1. Hoe het begon Wijnbouw is naar alle waarschijnlijkheid ontstaan in het Nabije Oosten, in Mesopotamië of in de Kaukasus;
  2. In die laatste regio claimt Georgië het oudste wijnland ter wereld te zijn met een wijnbouwtraditie die 7000 jaar teruggaat! De geschiedenis van wijn is begonnen op het moment waarop men ontdekte dat men de vruchten van een wilde kruipplant tot een roesverwekkende drank kon laten vergisten;

Door die wilde plant te veredelen en te geleiden werden de resultaten steeds beter. De wijnbouw begon zich al spoedig te verspreiden over Klein Azië en Griekenland, en, door toedoen van Phoeniciërs en Grieken, langs de kusten van Zwarte en de Middellandse Zee.

In de Bijbel wordt wijn op talloze plaatsen vermeld. Bijna altijd gebeurt dat in positieve zin, met als beruchte uitzondering de dronkenschap van Noach. Wellicht de meest tot de verbeelding sprekende vermelding is die in Johannes 2, gewijd aan Jezus’ eerste wonder.

Hij veranderde op de bruiloft te Kana immers water in wijn. En niet zomaar wijn! Romeinse beschavingsdrang Voor de verspreiding van de wijncultuur in het grootste deel van Europa zijn de Romeinen verantwoordelijk geweest. Als bezetters weliswaar, maar toch.

Vrijwel alle klassieke Europese wijngebieden hebben hun ontstaan aan hen te danken, van Bordeaux tot Roemenië en van Catalonië tot de Moezel. Zij waren ook de eersten die bepaalde wijnen met naam en toenaam vermeldden, met als beroemdste de Falerner.

Het ging overigens wel vaak om wijnen die met allerhande middelen ‘op smaak’ gebracht werden. De kennis van de wijnmakers stond in deze tijd namelijk op een laag peil, althans naar de maatstaven van vandaag. Hoe men een wijn op een natuurlijke manier kon conserveren wist men niet.

Toevoeging van honing, kruiden (à la glühwein) of hars (zoals nog altijd in retsina!) bood echter uitkomst. Met dank aan de monniken Na de ondergang van het Romeinse rijk volgde een periode van grote turbulentie, met invallen van Hunnen en volksverhuizingen.

De wijnbouw heeft deze ‘duistere’ periode enkel kunnen overleven dankzij de inspanningen van kloosters. In de christelijke eredienst kon men niet zonder wijn, dus er rustte op de monniken een bijna heilige plicht om de kennis van het wijnmaken te bewaren.

Ze hebben dat tot eind 18e eeuw gedaan! Vanaf de 9e eeuw, toen de wijnliefhebbende keizer Karel de Grote (Charlemagne) het in een groot deel van West Europa voor het zeggen had, kwam de expansie van de wijnbouw goed op gang.

Hij stimuleerde de bouw van nieuwe kloosters en daarmee de verbreiding van de wijnbouw in delen van het huidige Duitsland en Frankrijk. In de Bourgogne bijvoorbeeld, waar een van de beroemdste witte wijngaarden nu zijn naam draagt, Corton-Charlemagne. Weer wat later droeg de opkomst van de steden en de burgerij bij tot een verdere bloei van wijnbouw en wijnhandel.

Mede dankzij een tijdelijke opwarming van het klimaat in Europa bereikte de aanplant van druivenstokken rond 1500 zelfs een recordomvang. Ter illustratie: in Duitsland was in die tijd drie keer zo veel wijngaard aangeplant als nu! Schepen en flessen Rond 1600 deed zich een interessant verschijnsel voor.

Hollanders en Engelsen gingen zich toen op grote schaal bezighouden met de internationale wijnhandel. En ze gingen in hoge mate bepalen wat voor wijn een streek diende te produceren. Zie de Beneden Loire en Muscadet, zie Cognac, Bergerac, Bordeaux, Port en Jerez.

  1. Marktgericht denken in de wijnbouw is van alle tijden;
  2. Tot in de 18e eeuw werd alle wijn getransporteerd en bewaard in vaten;
  3. De bewaarmogelijkheden waren daardoor uiterst beperkt;
  4. Het gebruik van goed afsluitbare flessen zou daar echter verandering in brengen;

Het zal geen verbazing wekken dat die flessen vooral gebruikt werden voor topwijnen. Daartoe behoorden onder meer de wijnen van de huidige Premiers Crus in Bordeaux, met voorop Château Haut-Brion. Flessen werden in die tijd met de mond geblazen. Met één keer uitblazen kon een glasblazer een fles vormen met een inhoud van ongeveer 75 centiliter.

  • Later zou dit de standaardmaat worden;
  • Ondertussen had men in Midden Europa en in Duitsland ontdekt dat een late oogst in combinatie met edele rotting (botrytis) fantastische zoete wijnen kan opleveren;
  • En in de Champagne ontwikkelde men een procédé om wijn met bruisende belletjes te maken? Tegenslag en vooruitgang De 19e eeuw was voor de wijnbouw de eeuw van de van grote hoogte- en dieptepunten;

Het was de eeuw van de drie grote plagen, oïdium, meeldauw en druifluis, alle afkomstig uit Amerika. Vooral de gevolgen van de druifluis, phylloxera vastatrix, in het laatste kwart van de eeuw, waren zeer ingrijpend. Deze luis tast de wortels zo zeer aan dat de planten sterven.

In heel Europa dreigden wijngaarden voorgoed te verdwijnen bij gebrek aan effectieve bestrijdingsmiddelen. De enige remedie bleek – en is nog steeds – het enten van Europese druivenplanten op resistente Amerikaanse (!) onderstokken.

Als gevolg van de phylloxera veranderde de Europese wijnbouw ingrijpend. Hele gebieden verdwenen, andere werden met nieuwe druivensoorten heraangeplant. Soms met betere, soms met productievere? Ook worden nieuwe gebieden ontwikkeld om de schade te compenseren.

  1. Zie bijvoorbeeld de Languedoc en Algerije;
  2. En zie Rioja, waar wijnmakers uit Bordeaux hun toevlucht zochten;
  3. De 19e eeuw is ook de eeuw van de techniek en industrialisering;
  4. De groei van de steden en de aanleg van spoorwegen veroorzaakten nieuwe behoeften en mogelijkheden;

Wijngebieden die eerder slechts voor eigen behoefte hadden geproduceerd, veranderden door de ontsluiting plotseling in regio’s met nationale betekenis. De Languedoc is in dit opzicht al weer een schoolvoorbeeld. In de 19e eeuw is ook de grondslag gelegd voor de moderne oenologie, de wetenschap van de wijnbereiding.

Dat gebeurde door de Franse geleerde Louis Pasteur. Van de vele ontdekkingen die hij deed is die van het hoe en waarom van de alcoholische gisting wellicht de belangrijkste. Herkomst doet er toe Eind 19e begin 20e eeuw groeide het besef dat namen van herkomstgebieden beschermd moesten worden tegen misbruik.

In Frankrijk resulteerde dat in 1935 in de creatie van appellations d’origine contrôlées. Weliswaar waren eeuwen eerder al individuele gebieden als Chianti en de Douro (de portstreek) door regelgeving afgebakend en beschermd, op nationaal vlak had Frankrijk de primeur.

Andere landen zouden dit voorbeeld volgen. Het belang van individuele eigenschappen van een wijn is in de loop van de 20e eeuw alleen nog maar groter geworden. Behalve het herkomstgebied werd ook de naam van de producent een indicatie voor de kwaliteit.

Na de Tweede Wereldoorlog ging de individuele, zelf bottelende producent geleidelijk aan de plaats innemen van de handelshuizen die in de regel verschillende basiswijnen, afkomstig van diverse producenten, mengden tot één standaardwijn. Dit betekende automatisch een grotere diversiteit in het aanbod.

De 20e eeuw is, meer nog dan de 19e, de eeuw van de techniek geweest. Zowel in de wijngaard als in de kelder. Trefwoorden: rationalisatie, mechanisatie, controle van het totale productieproces. Zo lang techniek geen doel op zich is, maar dient als ondersteuning van wat de natuur te bieden heeft – het terroir (bodem, klimaat, ligging) – en van de intuïtieve creativiteit van de wijnmaker, dan is dat een goede zaak.

Dankzij beter wijngaardbeheer zijn de opbrengsten fors gestegen. In de kelder hebben het gebruik van roestvrij staal en temperatuurcontrole gezorgd voor een gemiddeld veel hoger kwaliteitsniveau. De Nieuwe Wereld heeft in dit opzicht de Oude de weg gewezen.

  1. Opkomst van de Nieuwe Wereld De Nieuwe Wereld is de verzamelnaam voor al die wijnlanden die buiten Europa en het Middellandse Zeegebied liggen;
  2. Nieuw is in dit geval nogal betrekkelijk, want tal van landen kennen een wijngeschiedenis die een paar eeuwen oud is;

De introductie van de wijnbouw gebeurde door de Spanjaarden in hun kolonies in Zuid- en Midden-Amerika, door de Nederlanders in Zuid-Afrika, en door de Engelsen in Noord-Amerika en Australië. Maar, ere wie ere toekomt, Fransen, Italianen en Duitsers waren meestal de echte pioniers op het gebied van het daadwerkelijke wijnmaken.

In de tweede helft van de 19e eeuw ontstond er in landen als Australië, Chili en Californië een wijnindustrie met een serieuze omvang. De productie was meestal alleen voor de lokale behoefte en de warmte in sommige landen van invloed op de stijl van de wijnen.

Die waren vaak alcoholisch en zoet. Net als in Europa kende men ook de nodige ups en downs, met als beruchtste voorbeeld de Drooglegging in Amerika. De internationale doorbraak is van recente datum. De opkomst van de Nieuwe Wereld begon pas eind jaren ’70 begin jaren ’80.

Daarna is het stormachtig gegaan, en wel met fruitige, soepele wijnen. Door toepassing van technische middelen kon men namelijk wijnen gaan produceren die voldeden aan de internationale smaak. Marktgericht, niet gehinderd door tradities en regels.

Herkomstbenamingen zijn enkel geografisch bepaald, zonder verdere voorschriften met betrekking tot de manier van wijnmaken. Men kan dus naar hartelust experimenteren. In de regel brengen producenten in de Nieuwe Wereld voor de consument makkelijk herkenbare ‘varietalwijnen’, d.

gemaakt van één bepaalde druivensoort. In Europa heeft dit concept inmiddels ook op brede schaal ingang gevonden. Omgekeerd is de meest recente trend buiten Europa er een waarbij de herkomst van de wijn steeds belangrijker wordt.

See also:  Welke Wijn Bij Kogelbiefstuk?

Of: hoe terroir en techniek elkaar prima aanvullen. Klimaatverandering Zowel in Europa als daarbuiten lijkt de wijnbouw momenteel te maken te krijgen met klimaatverandering, lees: hogere temperaturen. In hoeverre dit een tijdelijk verschijnsel is of een permanent, is nog de vraag.

Hoe lang is wijn houdbaar?

Direct consumeren of laten liggen? – Wijn, wat kan het soms lekker zijn. Maar dit is lang niet altijd zo. Soms trekt u een fles wijn open, maar het smaakt nergens meer naar. De fles heeft gewoon te lang of onder verkeerde omstandigheden gelegen. Als u een fles wijn gaat kopen, koop deze dan niet om jaren te bewaren. Als u een fles wijn koopt in bijvoorbeeld de supermarkt of bij de slijterij, dan is deze klaar om gedronken te worden.

  1. Tegenwoordig worden de meeste wijnen gemaakt voor een snelle consumptie;
  2. Dit heeft als voordeel dat u de fles wijn meteen kunt openen om te genieten van een lekker glas wijn, maar het heeft als nadeel dat de wijn minder lang houdbaar is;

Een (betaalbare) fles wijn is doorgaans (ruim 90% van alle wijnen) circa 2 jaar houdbaar. Echter een veel gehoord advies is om de fles binnen een jaar te consumeren. De meeste wijnen worden er gewoon niet beter op als u ze bewaart. De houdbaarheid van een dichte fles wijn hangt af van de druifsoort, het verwerkingsproces en het klimaat.

  • Wilt u ze toch voor langere tijd bewaren, zorg dan voor een goede wijnkelder of wijnbewaarkast;
  • Een wijnkelder of speciale bewaarkast voor wijn, bewaart wijn onder de meest ideale omstandigheden;
  • Ze kunnen er in alle rust rijpen en op smaak komen;

Slechts een heel klein deel van de wijn wordt er beter op door de wijn te bewaren. Maar dit zijn in het algemeen de duurdere wijnen die niet in de supermarkt verkrijgbaar zijn. Klik hier voor een overzicht van klassieke bewaarwijnen.

Hoe oud kan wijn worden?

Hoe lang is wijn houdbaar? – Dit is eigenlijk de meest belangrijke vraag en de antwoorden verschillen. Het verschil van de houdbaarheid van een fles wijn zit hem namelijk in verschillende factoren. Denk aan of het gaat om een geopende fles of een ongeopende fles. Hieronder een lijstje van hoe lang wijn houdbaar is:

  • Een geopende fles wijn 1-3 dagen bewaren
  • Ongeopende fles wijn 0-100 jaar bewaren
  • Frisse, fruitige witte wijn 1 jaar bewaren, tot de nieuwe oogst Lichte rode wijn maximaal 1 jaar bewaren
  • Volle, houtgerijpte witte wijn 2-4 jaar bewaren
  • Krachtige rode wijn 3-6 jaar bewaren
  • Zoete witte wijn 2-10 jaar bewaren

Een wijnkamer kan er voor kiezen om sulfiet toe te voegen aan de wijn. De wijn kan op die manier langer bewaard blijven. Sulfiet beschermt extra tegen bederf en staat altijd vermeld op het etiket. Over het algemeen zijn duurdere wijnen langer houdbaar, maar dit verschilt per wijn.

Wie heeft de eerste wijn gemaakt?

Hoe het begon – De eerste wijn vond waarschijnlijk zijn oorsprong in het Nabije Oosten, in Mesopotamië (het huidige Irak en het noordoosten van het huidige Syrië) of in de Kaukasus. Georgië claimt het oudste wijnland ter wereld te zijn: de wijnbouwtraditie zou in dit land zo’n 7000 jaar teruggaan! Wijn ontstond toen men erachter kwam dat je de vruchten van een wilde kruipplant kon laten vergisten en daardoor een drank kreeg die roesverwekkend is.

Vanaf het moment dat deze kennis er is, is de kruipplant verbouwd met als doel om wijn te produceren. Het duurde niet lang voordat wijn zich verspreidde: Klein-Azië maakte er al snel kennis mee, evenals Griekenland.

De Grieken en Phoeniciërs zorgde er vervolgens voor dat ook de landen langs de Zwarte en de Middellandse Zee kennismaakten met wijn.

Hoe is wijn ontdekt?

Als je een geschiedenisboek opent, kom je geheid afbeeldingen tegen van mensen met wijn. Denk aan de bijbel: verhalen waar volop wijn wordt gedronken, maar ver daarvoor ook al; in de Romeinse tijd. Zolang we het ons kunnen herinneren, bestaat deze alcoholische drank en de populariteit blijft maar stijgen.

Echter, hoe is wijn ontstaan? Er is geen exact bewijs, maar naar aanleiding van wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat de eerste wijnstokken rond 7000 voor christus zijn ontdekt in Kaukasus. De verhalen doen dat er een herder was die op een berg, genaamd Ararat, de eerste wilde druif plukte.

Er werd ontdekt dat als je de druiven perste in een ton en even liet staan, de sappen gingen gisten. En voilà, wijn is ontstaan! Kort na deze grote ontdekking werd in de regio de eerste wijngaard geplant. Helaas is veel informatie wat betreft de oorsprong van wijn verloren gegaan, maar één ding is zeker: wijn heeft een rijke geschiedenis die duizenden jaren teruggaat in de tijd.

Kun je ziek worden van oude wijn?

WAT IS DE HOUDBAARHEID VAN WIJN NA OPENEN? – Het is natuurlijk zonde om een goede wijn weg te gooien. Een geopende fles wijn ontwikkelt zich snel: na 3-4 dagen zijn de meeste wijnen geoxideerd (een fles rode wijn op het aanrecht is al na 1 dag niet lekker meer).

Hoe weet je of een wijn nog goed is?

Wanneer is rode of witte wijn bedorven? – So far, so good! Je hebt er alles aan gedaan om de wijn in de juiste condities te bewaren: top! Maar, wanneer is een wijn écht niet meer te drinken? Of met andere woorden: wanneer is wijn bedorven? Dat kun je zien, ruiken én proeven! Al raden we dat laatste niet echt aan 😉 Om te beoordelen of wijn niet meer goed is om te drinken, gebruik je dus je zintuigen.

Te beginnen met de ogen! Als de wijn er troebel uitziet en een vliesje achterlaat in de fles, dan is dit mogelijk een teken dat de wijn niet meer goed is. En we zeggen heel bewust mogelijk, omdat er ook wijnen bestaan die bewust troebel zijn.

Het enige verschil is dat die laatste wijnen bij het inschenken wel helder zijn van kleur. Dat brengt ons ook gelijk bij het volgende punt: de kleur van de wijn! Als een wijn in aanraking komt met zuurstof, vindt er oxidatie plaats. Hierdoor krijgt de wijn uiteindelijk een soort bruinige kleur.

Absoluut een teken dat de wijn niet meer geschikt is om te drinken. Nog een teken dat de wijn niet meer goed is, is als er bubbeltjes zichtbaar zijn. De bubbeltjes zijn een teken dat de wijn opnieuw is gaan fermenteren en dat geeft een zure smaak.

Genoeg reden om deze wijn niet meer te drinken. Je kunt ook ruiken of een wijn niet goed meer is. Soms kan er namelijk best een foutje in het productieproces voorkomen waardoor de wijn bij het openen niet lekker ruikt. De wijn is bijvoorbeeld te lang met zuurstof en/of warmte in aanraking geweest.

Hierdoor vindt er in de wijn een chemisch proces plaats waardoor de bacteriën kunnen groeien en deze azijnzuren gaan produceren. Bij het openen van de fles ruik je dan de scherpe geur van nagellakremover (aceton), verbrand rubber of zelfs rotte eieren.

Iewh! En tot slot de smaak. De smaak van een ‘bedorven’ wijn vergeet je nooit meer. Als je een slok neemt van een wijn die niet meer goed is, proef je azijn. Het is een scherpe en zure smaak. .

Wat gebeurt er als je oude wijn drinkt?

Wijn verliest namelijk aroma en de smaak wordt steeds zuurder. U wordt echter niet ziek van het drinken van wijn dat eigenlijk niet meer goed is. Echter is de smaak ervan niet lekker. Wat gebeurt er met oude wijn? Het toverwoord is oxidatie: de reactie met zuurstof.

Kun je rosé uit 2015 nog drinken?

De houdbaarheid van rosé wijn – Rosé wijnen zijn geen bewaarwijnen. Hoofdregel is dat de houdbaarheid van rosé wijn een jaar tot maximaal 2 jaar is, het heeft de voorkeur om een rosé wijn binnen een jaar te drinken. Deze wijnsoort wordt er namelijk niet beter van wanneer deze langer bewaard wordt.

Kies bij het kopen van een rosé wijn dan ook voor een zo jong mogelijk jaartal en bewaar de wijn niet te lang. Om optimaal gebruik te kunnen maken van de maximale bewaartermijn van een rosé wijn, is het belangrijk om de fles op de juiste plek te bewaren.

Bewaar deze altijd uit de zon op een plek waar een constante temperatuur heerst en waar er geen trillingen zijn. De ideale plek is een (wijn)kelder of een wijnklimaatkast waar de ideale omstandigheden voor het bewaren van de rosé wijn heersen. Heeft u een fles rosé wijn waarvan u niet precies meer weet hoelang u deze al in huis heeft? Dan is er maar één manier om erachter te komen of de wijn nog goed is en dat is door de wijn te proeven.

Kan je oude wijn drinken?

Le moment suprème – Haal de wijn uit uw kelder kort voor u hem gaat drinken (bv een uurtje op voorhand). Hou de wijn rechtop, en probeer de fles niet te schudden. Anders zal het bezinksel zich terug verspreiden. Heeft u de fles op voorhand in een drinkmandje gelegd, haal de wijn dan in dit mandje uit de kelder.

  1. Laat de wijn in het mandje liggen, ook bij het ontkurken en het schenken;
  2. Misschien denkt u eraan om de wijn te koelen, vooral dan bij witte wijn;
  3. Is uw kelder echter voldoende fris, schenk de wijn dan gewoon op keldertemperatuur;

Grote rijpere wijnen worden nooit zo koud gedronken als jongere of gewone wijnen. Als u oude wijn te veel gaat koelen, gaat de smaak verloren. Indien nodig kunt u hem even koelen in een ijsemmer. Nooit in de koelkast of in de diepvries! Sommigen hebben de neiging de fles te vroeg te ontkurken (om de wijn te verluchten).

Dit is niet aangewezen, ook niet als u de kurk terug op de fles plaatst. Oude wijn heeft een subtiel evenwicht en mag zeker niet te lang aan zuurstof blootgesteld worden. Ontkurk de fles vlak voor u ze gaat schenken.

Gebruik steeds een degelijke kurkentrekker want oude kurken kunnen brokkelen. Om het bezinksel of de droesem van de wijn te scheiden, kunt u een oude fles voorzichtig decanteren. Maar vaak doet men hier meer kwaad dan goed mee. Zoals al aangegeven is het niet goed om oude wijn te lang aan lucht bloot te stellen.

See also:  Welke Wijn Drinken Bij Stoofvlees?

Door de wijn in een karaf te gieten, is de kans groot dat een deel van de smaak verloren gaat. Bovendien vraagt decanteren toch heel wat behendigheid, anders wordt het bezinksel nog meer in de wijn verspreid.

Tenzij u een echte specialist bent, is het dus doorgaans beter om een oude wijn niet te decanteren. Door de fles vooraf rechtop te plaatsen en ze daarna voorzichtig te behandelen, zal het bezinksel normaal gezien wel onder in de fles blijven. Schenk de wijn steeds met de nodige voorzichtigheid uit, zonder schokken of schudden. .

Waar is de wijn ontstaan?

De geschiedenis van de wijnbouw gaat duizenden jaren terug. Het is een bijzonder rijke geschiedenis. Immers, wijn is van het prille begin af aan nauw verbonden geweest met cultuur in de breedste zin des woords. Met eten en drinken, met religie, met kunst, maar ook met de vormgeving van het landschap.

  • Kortom: wijn is een cultuurhistorisch fenomeen bij uitstek;
  • Na een langzame ontwikkeling gedurende vele eeuwen zal de 19e eeuw plotseling een grote sprong voorwaarts te zien geven op het vlak van kwaliteit;

De parallel met de ontwikkeling van de techniek in diezelfde eeuw is verbluffend. Meer nog dan de 19e is het de tweede helft van de 20e eeuw geweest waarin de wijnbouw wereldwijd een even ingrijpende als adembenemende verandering heeft ondergaan. Als gevolg daarvan zijn er nooit eerder zo veel goede wijnen geproduceerd als juist nu! De geschiedenis van wijn in zevenmijlslaarzen.

  • Hoe het begon Wijnbouw is naar alle waarschijnlijkheid ontstaan in het Nabije Oosten, in Mesopotamië of in de Kaukasus;
  • In die laatste regio claimt Georgië het oudste wijnland ter wereld te zijn met een wijnbouwtraditie die 7000 jaar teruggaat! De geschiedenis van wijn is begonnen op het moment waarop men ontdekte dat men de vruchten van een wilde kruipplant tot een roesverwekkende drank kon laten vergisten;

Door die wilde plant te veredelen en te geleiden werden de resultaten steeds beter. De wijnbouw begon zich al spoedig te verspreiden over Klein Azië en Griekenland, en, door toedoen van Phoeniciërs en Grieken, langs de kusten van Zwarte en de Middellandse Zee.

In de Bijbel wordt wijn op talloze plaatsen vermeld. Bijna altijd gebeurt dat in positieve zin, met als beruchte uitzondering de dronkenschap van Noach. Wellicht de meest tot de verbeelding sprekende vermelding is die in Johannes 2, gewijd aan Jezus’ eerste wonder.

Hij veranderde op de bruiloft te Kana immers water in wijn. En niet zomaar wijn! Romeinse beschavingsdrang Voor de verspreiding van de wijncultuur in het grootste deel van Europa zijn de Romeinen verantwoordelijk geweest. Als bezetters weliswaar, maar toch.

Vrijwel alle klassieke Europese wijngebieden hebben hun ontstaan aan hen te danken, van Bordeaux tot Roemenië en van Catalonië tot de Moezel. Zij waren ook de eersten die bepaalde wijnen met naam en toenaam vermeldden, met als beroemdste de Falerner.

Het ging overigens wel vaak om wijnen die met allerhande middelen ‘op smaak’ gebracht werden. De kennis van de wijnmakers stond in deze tijd namelijk op een laag peil, althans naar de maatstaven van vandaag. Hoe men een wijn op een natuurlijke manier kon conserveren wist men niet.

  • Toevoeging van honing, kruiden (à la glühwein) of hars (zoals nog altijd in retsina!) bood echter uitkomst;
  • Met dank aan de monniken Na de ondergang van het Romeinse rijk volgde een periode van grote turbulentie, met invallen van Hunnen en volksverhuizingen;

De wijnbouw heeft deze ‘duistere’ periode enkel kunnen overleven dankzij de inspanningen van kloosters. In de christelijke eredienst kon men niet zonder wijn, dus er rustte op de monniken een bijna heilige plicht om de kennis van het wijnmaken te bewaren.

  • Ze hebben dat tot eind 18e eeuw gedaan! Vanaf de 9e eeuw, toen de wijnliefhebbende keizer Karel de Grote (Charlemagne) het in een groot deel van West Europa voor het zeggen had, kwam de expansie van de wijnbouw goed op gang;

Hij stimuleerde de bouw van nieuwe kloosters en daarmee de verbreiding van de wijnbouw in delen van het huidige Duitsland en Frankrijk. In de Bourgogne bijvoorbeeld, waar een van de beroemdste witte wijngaarden nu zijn naam draagt, Corton-Charlemagne. Weer wat later droeg de opkomst van de steden en de burgerij bij tot een verdere bloei van wijnbouw en wijnhandel.

  • Mede dankzij een tijdelijke opwarming van het klimaat in Europa bereikte de aanplant van druivenstokken rond 1500 zelfs een recordomvang;
  • Ter illustratie: in Duitsland was in die tijd drie keer zo veel wijngaard aangeplant als nu! Schepen en flessen Rond 1600 deed zich een interessant verschijnsel voor;

Hollanders en Engelsen gingen zich toen op grote schaal bezighouden met de internationale wijnhandel. En ze gingen in hoge mate bepalen wat voor wijn een streek diende te produceren. Zie de Beneden Loire en Muscadet, zie Cognac, Bergerac, Bordeaux, Port en Jerez.

Marktgericht denken in de wijnbouw is van alle tijden. Tot in de 18e eeuw werd alle wijn getransporteerd en bewaard in vaten. De bewaarmogelijkheden waren daardoor uiterst beperkt. Het gebruik van goed afsluitbare flessen zou daar echter verandering in brengen.

Het zal geen verbazing wekken dat die flessen vooral gebruikt werden voor topwijnen. Daartoe behoorden onder meer de wijnen van de huidige Premiers Crus in Bordeaux, met voorop Château Haut-Brion. Flessen werden in die tijd met de mond geblazen. Met één keer uitblazen kon een glasblazer een fles vormen met een inhoud van ongeveer 75 centiliter.

Later zou dit de standaardmaat worden. Ondertussen had men in Midden Europa en in Duitsland ontdekt dat een late oogst in combinatie met edele rotting (botrytis) fantastische zoete wijnen kan opleveren. En in de Champagne ontwikkelde men een procédé om wijn met bruisende belletjes te maken? Tegenslag en vooruitgang De 19e eeuw was voor de wijnbouw de eeuw van de van grote hoogte- en dieptepunten.

Het was de eeuw van de drie grote plagen, oïdium, meeldauw en druifluis, alle afkomstig uit Amerika. Vooral de gevolgen van de druifluis, phylloxera vastatrix, in het laatste kwart van de eeuw, waren zeer ingrijpend. Deze luis tast de wortels zo zeer aan dat de planten sterven.

In heel Europa dreigden wijngaarden voorgoed te verdwijnen bij gebrek aan effectieve bestrijdingsmiddelen. De enige remedie bleek – en is nog steeds – het enten van Europese druivenplanten op resistente Amerikaanse (!) onderstokken.

Als gevolg van de phylloxera veranderde de Europese wijnbouw ingrijpend. Hele gebieden verdwenen, andere werden met nieuwe druivensoorten heraangeplant. Soms met betere, soms met productievere? Ook worden nieuwe gebieden ontwikkeld om de schade te compenseren.

  1. Zie bijvoorbeeld de Languedoc en Algerije;
  2. En zie Rioja, waar wijnmakers uit Bordeaux hun toevlucht zochten;
  3. De 19e eeuw is ook de eeuw van de techniek en industrialisering;
  4. De groei van de steden en de aanleg van spoorwegen veroorzaakten nieuwe behoeften en mogelijkheden;

Wijngebieden die eerder slechts voor eigen behoefte hadden geproduceerd, veranderden door de ontsluiting plotseling in regio’s met nationale betekenis. De Languedoc is in dit opzicht al weer een schoolvoorbeeld. In de 19e eeuw is ook de grondslag gelegd voor de moderne oenologie, de wetenschap van de wijnbereiding.

Dat gebeurde door de Franse geleerde Louis Pasteur. Van de vele ontdekkingen die hij deed is die van het hoe en waarom van de alcoholische gisting wellicht de belangrijkste. Herkomst doet er toe Eind 19e begin 20e eeuw groeide het besef dat namen van herkomstgebieden beschermd moesten worden tegen misbruik.

In Frankrijk resulteerde dat in 1935 in de creatie van appellations d’origine contrôlées. Weliswaar waren eeuwen eerder al individuele gebieden als Chianti en de Douro (de portstreek) door regelgeving afgebakend en beschermd, op nationaal vlak had Frankrijk de primeur.

Andere landen zouden dit voorbeeld volgen. Het belang van individuele eigenschappen van een wijn is in de loop van de 20e eeuw alleen nog maar groter geworden. Behalve het herkomstgebied werd ook de naam van de producent een indicatie voor de kwaliteit.

Na de Tweede Wereldoorlog ging de individuele, zelf bottelende producent geleidelijk aan de plaats innemen van de handelshuizen die in de regel verschillende basiswijnen, afkomstig van diverse producenten, mengden tot één standaardwijn. Dit betekende automatisch een grotere diversiteit in het aanbod.

De 20e eeuw is, meer nog dan de 19e, de eeuw van de techniek geweest. Zowel in de wijngaard als in de kelder. Trefwoorden: rationalisatie, mechanisatie, controle van het totale productieproces. Zo lang techniek geen doel op zich is, maar dient als ondersteuning van wat de natuur te bieden heeft – het terroir (bodem, klimaat, ligging) – en van de intuïtieve creativiteit van de wijnmaker, dan is dat een goede zaak.

Dankzij beter wijngaardbeheer zijn de opbrengsten fors gestegen. In de kelder hebben het gebruik van roestvrij staal en temperatuurcontrole gezorgd voor een gemiddeld veel hoger kwaliteitsniveau. De Nieuwe Wereld heeft in dit opzicht de Oude de weg gewezen.

  1. Opkomst van de Nieuwe Wereld De Nieuwe Wereld is de verzamelnaam voor al die wijnlanden die buiten Europa en het Middellandse Zeegebied liggen;
  2. Nieuw is in dit geval nogal betrekkelijk, want tal van landen kennen een wijngeschiedenis die een paar eeuwen oud is;

De introductie van de wijnbouw gebeurde door de Spanjaarden in hun kolonies in Zuid- en Midden-Amerika, door de Nederlanders in Zuid-Afrika, en door de Engelsen in Noord-Amerika en Australië. Maar, ere wie ere toekomt, Fransen, Italianen en Duitsers waren meestal de echte pioniers op het gebied van het daadwerkelijke wijnmaken.

In de tweede helft van de 19e eeuw ontstond er in landen als Australië, Chili en Californië een wijnindustrie met een serieuze omvang. De productie was meestal alleen voor de lokale behoefte en de warmte in sommige landen van invloed op de stijl van de wijnen.

See also:  Welke Hapjes Bij Rode Wijn?

Die waren vaak alcoholisch en zoet. Net als in Europa kende men ook de nodige ups en downs, met als beruchtste voorbeeld de Drooglegging in Amerika. De internationale doorbraak is van recente datum. De opkomst van de Nieuwe Wereld begon pas eind jaren ’70 begin jaren ’80.

Daarna is het stormachtig gegaan, en wel met fruitige, soepele wijnen. Door toepassing van technische middelen kon men namelijk wijnen gaan produceren die voldeden aan de internationale smaak. Marktgericht, niet gehinderd door tradities en regels.

Herkomstbenamingen zijn enkel geografisch bepaald, zonder verdere voorschriften met betrekking tot de manier van wijnmaken. Men kan dus naar hartelust experimenteren. In de regel brengen producenten in de Nieuwe Wereld voor de consument makkelijk herkenbare ‘varietalwijnen’, d.

gemaakt van één bepaalde druivensoort. In Europa heeft dit concept inmiddels ook op brede schaal ingang gevonden. Omgekeerd is de meest recente trend buiten Europa er een waarbij de herkomst van de wijn steeds belangrijker wordt.

Of: hoe terroir en techniek elkaar prima aanvullen. Klimaatverandering Zowel in Europa als daarbuiten lijkt de wijnbouw momenteel te maken te krijgen met klimaatverandering, lees: hogere temperaturen. In hoeverre dit een tijdelijk verschijnsel is of een permanent, is nog de vraag.

Welke 5 soorten wijn zijn er?

Welk land wordt het meeste wijn gedronken?

Top 10 landen met meeste aantal liters wijn per hoofd van de bevolking

Land 2011
1. Vaticaanstad 62,20
2. Andorra 50,39
3. Luxemburg 49,11
4. Norfolk (eiland) 46,29

.

Hoe smaakte wijn vroeger?

Retsina geeft een idee – Dat betekent dat voor 8. 000 van de 9. 000-jarige geschiedenis van wijn, wijnen additieven bevatten die hun karakter aanzienlijk veranderden. Boomharsen waren het zwaveldioxide van de antieke wereld – en gaven een wijn een zekere antimicrobiële veerkracht door hun terpenoïdegehalte.

  • Het werd ook gebruikt om klei-amforen af ​​te dichten – de standaard voor het rijpen en vervoeren van wijn voor het grootste deel van de geschiedenis;
  • Hoewel het gebruik van boomhars in wijn bijna is verdwenen, geeft de Griekse Retsina, misschien een beetje een idee van hoe wijn bij de Grieken en Romeinen zo’n 2;

000 jaar geleden smaakte. Retsina is een modern overblijfsel uit de oudheid, en de makers ervan voegen om toch de oude vertrouwde harssmaak in de wijn te hebben, kunstmatig 1 procent hars van de aleppoden, de Turkse den, de sandarak of de mastiekboom aan de wijn toe.

De Retsina van vandaag is echter droog en de meeste oude wijnen waren erg zoet. Dat kwam omdat suiker en snoep toen niet zo beschikbaar waren als nu en wijn die lacune invulde. Wijn smaakte niet alleen anders, de manier waarop die werd geconsumeerd verschilde ook enorm.

Van de Grieken en Romeinen was bekend dat ze hun wijn verdunden met water (soms zelfs zeewater). Het drinken van zuivere wijn werd als barbaars beschouwd, en dus werd een deel wijn gemengd met vier of vijf delen water. Hoe vreemd het verdunnen van wijn ook klinkt, het was een praktijk die nauwelijks 200 jaar is uitgestorven.

Waar komt de meeste wijn vandaan?

De landen met de meeste wijnproductie – Wijnproductie vindt plaats over de gehele wereld, maar is het meest effectief in de gematigde klimaten. Toch weerhoudt dit veel mensen er niet van om het ook in andere klimaten te proberen. In Zweden en Noorwegen zijn bijvoorbeeld enkele wijngaarden te vinden.

Wist u dat zelfs in de Afrikaanse woestijnen meerdere kleine wijnbrouwerijen zijn? Ondanks de vastberadenheid van deze boeren staat Afrika niet in de volgende ranglijst van ‘s werelds grootste wijnlanden.

Op nummer 1 staat Italië met bijna 55 miljoen hectoliter geproduceerde wijn per jaar. Bijna een derde van de Europese wijnen komt uit Italië. Het klimaat van het land is erg geschikt voor wijnbouw, waardoor overal in het land wijn wordt geproduceerd. De Italiaanse wijnen van Wijnspecialist zijn dan ook afkomstig uit maar liefst 29 verschillende regio’s.

Frankrijk staat met hun wijnproductie van 48,6 miljoen hectoliter op nummer 2. Wat betreft de wijnconsumptie staat dit land ook op de tweede plaats, onder de Verenigde Staten. Wat betreft de omzet van de wijnexport staat Frankrijk echter bovenaan.

De Fransen verdienen dus gemiddeld meer geld aan hun wijnen dan andere landen. Dat is ook niet gek als u de uitstekende kwaliteit ziet van de Franse wijnen van Wijnspecialist. Op de derde plaats staat Spanje. Ondanks deze derde plek hebben de Spanjaarden twee gouden medailles te pakken.

Namelijk die voor de wijnexport en voor meeste wijngaarden ter wereld. China staat wat betreft de export en aantal wijngaarden op de tweede plaats. Dat is niet gek aangezien het land zo enorm groot is. De Verenigde Staten komt op nummer 4 met een wijnproductie van 23,9 miljoen hectoliter per jaar.

Het land staat op nummer 1 als het gaat om wijnconsumptie. Dit wordt als volgt berekend: de landelijke productie + de import – de export. De Amerikanen beweren dat veel wijn bederft of tijdens de productie verloren gaat waardoor ze op nummer 1 staan… Tot slot staat Australië op de vijfde plek met 14,5 miljoen hectoliter.

Hoeveel wijnen zijn er op de wereld?

Ik schat zelf dus het aantal verschillende wijnen wereldwijd op 350. 000 soorten. Wat een aantal wijnmarketeers laatste hebben geschat is dat er ongeveer 6. 000 tot 7. 000 wijnmerken per jaar nieuw op de markt komen, met denk ik zeker 10. 000 tot 15. 000 wijnen.

Hoe lang kun je wijn uit de supermarkt bewaren?

Houdbaarheid witte wijn ongeopend – Koopt u een betere witte wijn, dan staat vaak op de fles van uw witte wijn vermeld hoe lang u deze kunt bewaren. Dit betreft dan de houdbaarheid van de witte wijn als deze ongeopend is. Koopt u een goedkopere fles witte wijn in de supermarkt, dan staat meestal niet op de fles hoe lang u de wijn kunt bewaren.

Bij de gemiddelde, goedkopere fles witte wijn kunt u ervan uitgaan dat de houdbaarheid zo’n 2 jaar is. Het gaat hier echter om een uiterste houdbaarheid. Het kan per type wijn verschillen of de wijn ook na 2 jaar nog lekker is.

We raden daarom aan om wijn binnen een jaar na aankoop op te drinken als het om een wijn gaat waarbij geen houdbaarheid op de fles vermeld staat.

Kan je oude wijn drinken?

Le moment suprème – Haal de wijn uit uw kelder kort voor u hem gaat drinken (bv een uurtje op voorhand). Hou de wijn rechtop, en probeer de fles niet te schudden. Anders zal het bezinksel zich terug verspreiden. Heeft u de fles op voorhand in een drinkmandje gelegd, haal de wijn dan in dit mandje uit de kelder.

Laat de wijn in het mandje liggen, ook bij het ontkurken en het schenken. Misschien denkt u eraan om de wijn te koelen, vooral dan bij witte wijn. Is uw kelder echter voldoende fris, schenk de wijn dan gewoon op keldertemperatuur.

Grote rijpere wijnen worden nooit zo koud gedronken als jongere of gewone wijnen. Als u oude wijn te veel gaat koelen, gaat de smaak verloren. Indien nodig kunt u hem even koelen in een ijsemmer. Nooit in de koelkast of in de diepvries! Sommigen hebben de neiging de fles te vroeg te ontkurken (om de wijn te verluchten).

  • Dit is niet aangewezen, ook niet als u de kurk terug op de fles plaatst;
  • Oude wijn heeft een subtiel evenwicht en mag zeker niet te lang aan zuurstof blootgesteld worden;
  • Ontkurk de fles vlak voor u ze gaat schenken;

Gebruik steeds een degelijke kurkentrekker want oude kurken kunnen brokkelen. Om het bezinksel of de droesem van de wijn te scheiden, kunt u een oude fles voorzichtig decanteren. Maar vaak doet men hier meer kwaad dan goed mee. Zoals al aangegeven is het niet goed om oude wijn te lang aan lucht bloot te stellen.

Door de wijn in een karaf te gieten, is de kans groot dat een deel van de smaak verloren gaat. Bovendien vraagt decanteren toch heel wat behendigheid, anders wordt het bezinksel nog meer in de wijn verspreid.

Tenzij u een echte specialist bent, is het dus doorgaans beter om een oude wijn niet te decanteren. Door de fles vooraf rechtop te plaatsen en ze daarna voorzichtig te behandelen, zal het bezinksel normaal gezien wel onder in de fles blijven. Schenk de wijn steeds met de nodige voorzichtigheid uit, zonder schokken of schudden. .

Hoe lang blijft een fles witte wijn goed?

Bewaren van een geopende fles witte wijn   – Onder invloed van zuurstof verandert een geopende wijn van smaak, soms al na een dag. De wijn oxideert en krijgt een zure geur en smaak. Kou vertraagt dat proces. Zet een aangebroken fles witte wijn daarom in de koelkast.

  • Een droge witte wijn blijft zo nog tot een dag of vier op smaak, een zoete witte wijn tot vijf dagen;
  • Geen paniek dus als die fles heerlijke  Pinot Grigio  of  Sauvignon Blanc  vandaag niet leeg komt, u kunt er morgen of overmorgen ook nog van genieten;

En is het niet in het glas, dan wel in een saladedressing.

Welke wijn kun je lang bewaren?

Tannine – Tannine komt uit de pitten en schillen van druiven en zorgt voor een stroef mondgevoel (met name aan je tandvlees) in rode wijnen. Sommige druiven hebben amper tannine, maar andere staan er bol van. Bekende voorbeelden zijn cabernet sauvignon, tannat en nebbiolo.

  • Een wijn met veel tannine, zoals een Bordeaux van een hoge kwaliteit, kun je dus langer bewaren;
  • Bovendien zal de tannine naar verloop van tijd rijpen en een zachter mondgevoel geven;
  • Wijnen kunnen na jaren rijping in de fles inderdaad interessanter én lekkerder worden, maar dit geldt slechts voor een handje vol wijnen;

Meer dan negentig procent van alle wijn kun je het beste binnen 1 of 2 jaar opdrinken.

Adblock
detector