Zowel de oude Grieken als de Romeinen gebruikten mosterd; vanaf de vierde eeuw v. Chr. als geneesmiddel, terwijl de Romeinen mosterd vanaf de eerste eeuw n. Chr. ook gebruikten als toevoeging aan de maaltijd, gemengd met wijn. De Romeinen brachten het recept voor mosterd met zich mee naar Frankrijk, waar het uiteindelijk geteeld werd door monniken.
Waar drinken ze wijn bij de maaltijd?
Wat drink ik bij het eten? – “Zonder wijn eten we, met wijn dineren we. ” Scott Montgomery Wij drinken tegenwoordig meer wijn bij het eten, heel veel wijnen komen dan het best tot hun recht. Je kunt echter ook behoorlijk de mist in gaan als je een zoete wijn bij gekookte vis, een rode wijn bij een heel licht gepocheerd stukje vlees of een witte wijn bij biefstuk eet.
- Dat heeft niets te maken met smaak, maar met de chemie in je mond als je een hapje en een slokje neemt;
- Er zijn regels vast te leggen voor bepaalde ideale combinaties of rampzalige scenario’s, los van persoonlijke smaak;
Immers, bepaalde smaken in eten en wijn botsen.
Waar komt de meeste wijn vandaan?
De landen met de meeste wijnproductie – Wijnproductie vindt plaats over de gehele wereld, maar is het meest effectief in de gematigde klimaten. Toch weerhoudt dit veel mensen er niet van om het ook in andere klimaten te proberen. In Zweden en Noorwegen zijn bijvoorbeeld enkele wijngaarden te vinden.
- Wist u dat zelfs in de Afrikaanse woestijnen meerdere kleine wijnbrouwerijen zijn? Ondanks de vastberadenheid van deze boeren staat Afrika niet in de volgende ranglijst van ‘s werelds grootste wijnlanden;
Op nummer 1 staat Italië met bijna 55 miljoen hectoliter geproduceerde wijn per jaar. Bijna een derde van de Europese wijnen komt uit Italië. Het klimaat van het land is erg geschikt voor wijnbouw, waardoor overal in het land wijn wordt geproduceerd. De Italiaanse wijnen van Wijnspecialist zijn dan ook afkomstig uit maar liefst 29 verschillende regio’s.
Frankrijk staat met hun wijnproductie van 48,6 miljoen hectoliter op nummer 2. Wat betreft de wijnconsumptie staat dit land ook op de tweede plaats, onder de Verenigde Staten. Wat betreft de omzet van de wijnexport staat Frankrijk echter bovenaan.
De Fransen verdienen dus gemiddeld meer geld aan hun wijnen dan andere landen. Dat is ook niet gek als u de uitstekende kwaliteit ziet van de Franse wijnen van Wijnspecialist. Op de derde plaats staat Spanje. Ondanks deze derde plek hebben de Spanjaarden twee gouden medailles te pakken.
- Namelijk die voor de wijnexport en voor meeste wijngaarden ter wereld;
- China staat wat betreft de export en aantal wijngaarden op de tweede plaats;
- Dat is niet gek aangezien het land zo enorm groot is;
- De Verenigde Staten komt op nummer 4 met een wijnproductie van 23,9 miljoen hectoliter per jaar;
Het land staat op nummer 1 als het gaat om wijnconsumptie. Dit wordt als volgt berekend: de landelijke productie + de import – de export. De Amerikanen beweren dat veel wijn bederft of tijdens de productie verloren gaat waardoor ze op nummer 1 staan… Tot slot staat Australië op de vijfde plek met 14,5 miljoen hectoliter.
Waar wordt wijn verbouwd?
Wijnbouw en gebruik [ bewerken | brontekst bewerken ] – Wijnbouw vindt plaats in wijnstreken verspreid over de wereld in gematigde klimaatzones. Men spreekt vaak van de Oude Wereld (Europa) versus de Nieuwe Wereld (vooral Noord- en Zuid-Amerika, Zuid-Afrika, Australië en Nieuw-Zeeland).
In 2010 besloeg wereldwijd het areaal beplant met druiven voor de wijnproductie zo’n 7,5 miljoen hectare (ha). [3] In 2003 was dit nog 7,85 miljoen ha en het areaal is sindsdien licht gekrompen, met name in Europa.
Alle drie grote Europese wijnlanden zagen sinds 2000 het areaal met meer dan 10% dalen. In de Volksrepubliek China verdubbelde het areaal in deze periode naar 570. 000 ha en in Nieuw-Zeeland was de stijging zelfs 168%, maar 37. 000 ha. Na een recordproductie in 2004 van 296 miljoen hectoliter schommelde de wijnproductie tussen de 250-280 miljoen hectoliter in de periode 2005-2012.
- [3] Frankrijk en Italië zijn veruit de grootste wijnproducenten van de wereld en staan op de eerste of tweede plaats, gevolgd door Spanje op een onbedreigde derde plaats en de Verenigde Staten op de vierde plaats met een productie van 20 miljoen hl per jaar;
[3] Steeds meer landen gaan zich met wijnbouw bezighouden of breiden hun wijngaardareaal uit. Zo is het wijnbouwareaal in het Verenigd Koninkrijk van 300 ha in de jaren tachtig van de 20e eeuw gegroeid tot 785 ha in 2008, met een productie van 2,2 miljoen hectoliter wijn per jaar.
Ook in Nederland neemt de wijnbouw toe en de meeste wijngaarden liggen in de provincies Limburg en Gelderland. Wijnbouw is mogelijk door het ontwikkelen van zogenoemde hybride rassen , die geschikt zijn voor koele en vochtige klimaten.
Ze zijn vroegrijpend en resistent tegen meeldauw. Succesvolle rassen zijn Regent , Johanniter en Solaris. In Zweden en Denemarken worden ook al wijngaarden aangelegd. De productie van wijn in Nederland bedroeg in 2020 7,5 hectoliter. [4] Frankrijk kent de grootste wijnconsumptie, direct gevolgd door de Verenigde Staten.
[3] Net als Italië kent Frankrijk sinds het jaar 2000 een dalende wijnconsumptie. In Duitsland ligt de consumptie stabiel op zo’n 20 miljoen hl en staat hiermee op de vierde plaats. De Chinese wijnconsumptie stijgt sterk.
[3] Per hoofd van de bevolking is Luxemburg met iets meer dan 50 liter per jaar leidend, gevolgd door Frankrijk (47 liter) en Portugal (42 liter). [3] In onderstaande tabel worden de tweeëntwintig grootste wijnproducerende landen weergegeven met hun productie.
| Nr | Land | Productie (in hectoliters × miljoen) |
|---|---|---|
| 1 | Italië | 50,9 |
| 2 | Frankrijk | 45,2 |
| 3 | Spanje | 39,7 |
| 4 | Verenigde Staten | 23,7 |
| 5 | Australië | 13,1 |
| 6 | China | 11,4 |
| 7 | Zuid-Afrika | 10,5 |
| 8 | Chili | 10,1 |
| 9 | Argentinië | 9,4 |
| 10 | Duitsland | 9,0 |
| 11 | Kroatië | 6,1 [6] |
| 12 | Portugal | 6,0 |
| 13 | Rusland | 5,2 |
| 14 | Roemenië | 3,3 |
| 15 | Nieuw-Zeeland | 3,1 |
| 16 | Hongarije | 2,5 |
| 17 | Griekenland | 2,5 |
| 18 | Oostenrijk | 2,0 |
| 19 | Moldavië | 1,5 |
| 20 | Brazilië | 1,3 |
| 21 | Georgië | 1,2 |
| 22 | Bulgarije | 1,2 |
| 23 | Zwitserland | 1,1 |
.
Waar komt witte wijn vandaan?
Witte wijn is vaak geel van kleur Witte wijn wordt gemaakt uit het sap van druiven. De most is dus vrij van schillen, steeltjes en pitten. Omdat druivensap weinig tot geen kleurstof bevat zal de wijn nagenoeg blank zijn. Witte wijn kan derhalve ook van blauwe druiven gemaakt worden. Witte wijn gemaakt van witte druiven wordt in Frankrijk ook wel blanc de blancs genoemd.
Wie heeft de wijn uitgevonden?
De geschiedenis van de wijnbouw gaat duizenden jaren terug. Het is een bijzonder rijke geschiedenis. Immers, wijn is van het prille begin af aan nauw verbonden geweest met cultuur in de breedste zin des woords. Met eten en drinken, met religie, met kunst, maar ook met de vormgeving van het landschap.
- Kortom: wijn is een cultuurhistorisch fenomeen bij uitstek;
- Na een langzame ontwikkeling gedurende vele eeuwen zal de 19e eeuw plotseling een grote sprong voorwaarts te zien geven op het vlak van kwaliteit;
De parallel met de ontwikkeling van de techniek in diezelfde eeuw is verbluffend. Meer nog dan de 19e is het de tweede helft van de 20e eeuw geweest waarin de wijnbouw wereldwijd een even ingrijpende als adembenemende verandering heeft ondergaan. Als gevolg daarvan zijn er nooit eerder zo veel goede wijnen geproduceerd als juist nu! De geschiedenis van wijn in zevenmijlslaarzen.
- Hoe het begon Wijnbouw is naar alle waarschijnlijkheid ontstaan in het Nabije Oosten, in Mesopotamië of in de Kaukasus;
- In die laatste regio claimt Georgië het oudste wijnland ter wereld te zijn met een wijnbouwtraditie die 7000 jaar teruggaat! De geschiedenis van wijn is begonnen op het moment waarop men ontdekte dat men de vruchten van een wilde kruipplant tot een roesverwekkende drank kon laten vergisten;
Door die wilde plant te veredelen en te geleiden werden de resultaten steeds beter. De wijnbouw begon zich al spoedig te verspreiden over Klein Azië en Griekenland, en, door toedoen van Phoeniciërs en Grieken, langs de kusten van Zwarte en de Middellandse Zee.
In de Bijbel wordt wijn op talloze plaatsen vermeld. Bijna altijd gebeurt dat in positieve zin, met als beruchte uitzondering de dronkenschap van Noach. Wellicht de meest tot de verbeelding sprekende vermelding is die in Johannes 2, gewijd aan Jezus’ eerste wonder.
Hij veranderde op de bruiloft te Kana immers water in wijn. En niet zomaar wijn! Romeinse beschavingsdrang Voor de verspreiding van de wijncultuur in het grootste deel van Europa zijn de Romeinen verantwoordelijk geweest. Als bezetters weliswaar, maar toch.
- Vrijwel alle klassieke Europese wijngebieden hebben hun ontstaan aan hen te danken, van Bordeaux tot Roemenië en van Catalonië tot de Moezel;
- Zij waren ook de eersten die bepaalde wijnen met naam en toenaam vermeldden, met als beroemdste de Falerner;
Het ging overigens wel vaak om wijnen die met allerhande middelen ‘op smaak’ gebracht werden. De kennis van de wijnmakers stond in deze tijd namelijk op een laag peil, althans naar de maatstaven van vandaag. Hoe men een wijn op een natuurlijke manier kon conserveren wist men niet.
- Toevoeging van honing, kruiden (à la glühwein) of hars (zoals nog altijd in retsina!) bood echter uitkomst;
- Met dank aan de monniken Na de ondergang van het Romeinse rijk volgde een periode van grote turbulentie, met invallen van Hunnen en volksverhuizingen;
De wijnbouw heeft deze ‘duistere’ periode enkel kunnen overleven dankzij de inspanningen van kloosters. In de christelijke eredienst kon men niet zonder wijn, dus er rustte op de monniken een bijna heilige plicht om de kennis van het wijnmaken te bewaren.
Ze hebben dat tot eind 18e eeuw gedaan! Vanaf de 9e eeuw, toen de wijnliefhebbende keizer Karel de Grote (Charlemagne) het in een groot deel van West Europa voor het zeggen had, kwam de expansie van de wijnbouw goed op gang.
Hij stimuleerde de bouw van nieuwe kloosters en daarmee de verbreiding van de wijnbouw in delen van het huidige Duitsland en Frankrijk. In de Bourgogne bijvoorbeeld, waar een van de beroemdste witte wijngaarden nu zijn naam draagt, Corton-Charlemagne. Weer wat later droeg de opkomst van de steden en de burgerij bij tot een verdere bloei van wijnbouw en wijnhandel.
Mede dankzij een tijdelijke opwarming van het klimaat in Europa bereikte de aanplant van druivenstokken rond 1500 zelfs een recordomvang. Ter illustratie: in Duitsland was in die tijd drie keer zo veel wijngaard aangeplant als nu! Schepen en flessen Rond 1600 deed zich een interessant verschijnsel voor.
Hollanders en Engelsen gingen zich toen op grote schaal bezighouden met de internationale wijnhandel. En ze gingen in hoge mate bepalen wat voor wijn een streek diende te produceren. Zie de Beneden Loire en Muscadet, zie Cognac, Bergerac, Bordeaux, Port en Jerez.
- Marktgericht denken in de wijnbouw is van alle tijden;
- Tot in de 18e eeuw werd alle wijn getransporteerd en bewaard in vaten;
- De bewaarmogelijkheden waren daardoor uiterst beperkt;
- Het gebruik van goed afsluitbare flessen zou daar echter verandering in brengen;
Het zal geen verbazing wekken dat die flessen vooral gebruikt werden voor topwijnen. Daartoe behoorden onder meer de wijnen van de huidige Premiers Crus in Bordeaux, met voorop Château Haut-Brion. Flessen werden in die tijd met de mond geblazen. Met één keer uitblazen kon een glasblazer een fles vormen met een inhoud van ongeveer 75 centiliter.
Later zou dit de standaardmaat worden. Ondertussen had men in Midden Europa en in Duitsland ontdekt dat een late oogst in combinatie met edele rotting (botrytis) fantastische zoete wijnen kan opleveren. En in de Champagne ontwikkelde men een procédé om wijn met bruisende belletjes te maken? Tegenslag en vooruitgang De 19e eeuw was voor de wijnbouw de eeuw van de van grote hoogte- en dieptepunten.
Het was de eeuw van de drie grote plagen, oïdium, meeldauw en druifluis, alle afkomstig uit Amerika. Vooral de gevolgen van de druifluis, phylloxera vastatrix, in het laatste kwart van de eeuw, waren zeer ingrijpend. Deze luis tast de wortels zo zeer aan dat de planten sterven.
In heel Europa dreigden wijngaarden voorgoed te verdwijnen bij gebrek aan effectieve bestrijdingsmiddelen. De enige remedie bleek – en is nog steeds – het enten van Europese druivenplanten op resistente Amerikaanse (!) onderstokken.
Als gevolg van de phylloxera veranderde de Europese wijnbouw ingrijpend. Hele gebieden verdwenen, andere werden met nieuwe druivensoorten heraangeplant. Soms met betere, soms met productievere? Ook worden nieuwe gebieden ontwikkeld om de schade te compenseren.
- Zie bijvoorbeeld de Languedoc en Algerije;
- En zie Rioja, waar wijnmakers uit Bordeaux hun toevlucht zochten;
- De 19e eeuw is ook de eeuw van de techniek en industrialisering;
- De groei van de steden en de aanleg van spoorwegen veroorzaakten nieuwe behoeften en mogelijkheden;
Wijngebieden die eerder slechts voor eigen behoefte hadden geproduceerd, veranderden door de ontsluiting plotseling in regio’s met nationale betekenis. De Languedoc is in dit opzicht al weer een schoolvoorbeeld. In de 19e eeuw is ook de grondslag gelegd voor de moderne oenologie, de wetenschap van de wijnbereiding.
- Dat gebeurde door de Franse geleerde Louis Pasteur;
- Van de vele ontdekkingen die hij deed is die van het hoe en waarom van de alcoholische gisting wellicht de belangrijkste;
- Herkomst doet er toe Eind 19e begin 20e eeuw groeide het besef dat namen van herkomstgebieden beschermd moesten worden tegen misbruik;
In Frankrijk resulteerde dat in 1935 in de creatie van appellations d’origine contrôlées. Weliswaar waren eeuwen eerder al individuele gebieden als Chianti en de Douro (de portstreek) door regelgeving afgebakend en beschermd, op nationaal vlak had Frankrijk de primeur.
- Andere landen zouden dit voorbeeld volgen;
- Het belang van individuele eigenschappen van een wijn is in de loop van de 20e eeuw alleen nog maar groter geworden;
- Behalve het herkomstgebied werd ook de naam van de producent een indicatie voor de kwaliteit;
Na de Tweede Wereldoorlog ging de individuele, zelf bottelende producent geleidelijk aan de plaats innemen van de handelshuizen die in de regel verschillende basiswijnen, afkomstig van diverse producenten, mengden tot één standaardwijn. Dit betekende automatisch een grotere diversiteit in het aanbod.
De 20e eeuw is, meer nog dan de 19e, de eeuw van de techniek geweest. Zowel in de wijngaard als in de kelder. Trefwoorden: rationalisatie, mechanisatie, controle van het totale productieproces. Zo lang techniek geen doel op zich is, maar dient als ondersteuning van wat de natuur te bieden heeft – het terroir (bodem, klimaat, ligging) – en van de intuïtieve creativiteit van de wijnmaker, dan is dat een goede zaak.
Dankzij beter wijngaardbeheer zijn de opbrengsten fors gestegen. In de kelder hebben het gebruik van roestvrij staal en temperatuurcontrole gezorgd voor een gemiddeld veel hoger kwaliteitsniveau. De Nieuwe Wereld heeft in dit opzicht de Oude de weg gewezen.
- Opkomst van de Nieuwe Wereld De Nieuwe Wereld is de verzamelnaam voor al die wijnlanden die buiten Europa en het Middellandse Zeegebied liggen;
- Nieuw is in dit geval nogal betrekkelijk, want tal van landen kennen een wijngeschiedenis die een paar eeuwen oud is;
De introductie van de wijnbouw gebeurde door de Spanjaarden in hun kolonies in Zuid- en Midden-Amerika, door de Nederlanders in Zuid-Afrika, en door de Engelsen in Noord-Amerika en Australië. Maar, ere wie ere toekomt, Fransen, Italianen en Duitsers waren meestal de echte pioniers op het gebied van het daadwerkelijke wijnmaken.
- In de tweede helft van de 19e eeuw ontstond er in landen als Australië, Chili en Californië een wijnindustrie met een serieuze omvang;
- De productie was meestal alleen voor de lokale behoefte en de warmte in sommige landen van invloed op de stijl van de wijnen;
Die waren vaak alcoholisch en zoet. Net als in Europa kende men ook de nodige ups en downs, met als beruchtste voorbeeld de Drooglegging in Amerika. De internationale doorbraak is van recente datum. De opkomst van de Nieuwe Wereld begon pas eind jaren ’70 begin jaren ’80.
- Daarna is het stormachtig gegaan, en wel met fruitige, soepele wijnen;
- Door toepassing van technische middelen kon men namelijk wijnen gaan produceren die voldeden aan de internationale smaak;
- Marktgericht, niet gehinderd door tradities en regels;
Herkomstbenamingen zijn enkel geografisch bepaald, zonder verdere voorschriften met betrekking tot de manier van wijnmaken. Men kan dus naar hartelust experimenteren. In de regel brengen producenten in de Nieuwe Wereld voor de consument makkelijk herkenbare ‘varietalwijnen’, d.
gemaakt van één bepaalde druivensoort. In Europa heeft dit concept inmiddels ook op brede schaal ingang gevonden. Omgekeerd is de meest recente trend buiten Europa er een waarbij de herkomst van de wijn steeds belangrijker wordt.
Of: hoe terroir en techniek elkaar prima aanvullen. Klimaatverandering Zowel in Europa als daarbuiten lijkt de wijnbouw momenteel te maken te krijgen met klimaatverandering, lees: hogere temperaturen. In hoeverre dit een tijdelijk verschijnsel is of een permanent, is nog de vraag.