Deel 5: Prijs van wijn – – door Nelleke Maris & Dick Speelpenning Kosten van de wijngaard Een (beperkt) deel van de prijs van een fles wijn zit ‘m in de wijngaard. Letterlijk genomen de hectares die nodig zijn voor de wijngaarden (een hectare in de Champagnestreek kost wel een miljoen euro, in Spanje is dat gelukkig een heel stuk minder), maar ook machines en materialen.
- De belangrijkste component is natuurlijk het arbeidsloon van de arbeiders die snoeien, ploegen, controleren, spuiten van kopersulfaat en andere bestrijdingsmiddelen;
- Vaak zijn deze in vaste dienst, alleen voor de oogst worden hulptroepen ingeschakeld;
Vandaar dat wijn van wijngaarden die alleen geschikt zijn voor handmatige pluk (zoals vrijwel al onze wijngaarden) duurder is. Ook wijngaarden die bestaan uit vele her en der gelegen puzzelstukjes zorgen voor meer werk. Dan speelt de dichtheid van de druivenranken nog een belangrijke rol.
- Oftewel: hoeveel druiven kun je of mag je van een hectare halen? Er zijn ook wijnboeren die (een deel van hun) druiven kopen in plaats van zelf verbouwen;
- In onze streken kost een kilo druiven, dat ongeveer 1 fles wijn oplevert, vaak al gauw minimaal € 0,50;
Kosten van de wijnmakerij Als de druiven zijn geplukt, begint het werk in de bodega. Hier staat zelfs bij een relatief kleine bodega al gauw voor miljoenen aan gebouwen inclusief pers, rvs-tanks, pompen, filter- en bottelmachines en andere apparatuur. In de wijnmakerij wordt het vinificatieproces begeleid door een (hoogopgeleide en dus tamelijk dure) wijnmaker.
- Deze wordt ondersteund door vaak meerdere medewerkers die de wijn oversteken, tanks en vaten schoonmaken, bottelen, inpakken en pallets verzendklaar maken etc;
- Kortom: veel werk en dus aanzienlijke personeelskosten;
Maar dan ben je er nog lang niet. Wijn die op het houten vat wordt opgevoed, is aanzienlijk duurder. Reken maar uit: een kwalitatief goed vat van Frans eikenhout kost al gauw zo’n 750 euro. Die gaat meestal zo’n 5 jaar mee en bevat 225 liter wijn. Dat betekent alleen al het aanzienlijke bedrag van 66 cent per fles voor wijn van het vat, zoals alle robles, crianza’s en reserva’s.
Amerikaans eiken is een stuk goedkoper, maar toch. Als het zover is dat de wijn gebotteld gaat worden, komen er nog wat niet te veronachtzamen kosten om de hoek kijken: de fles, het etiket, type kurk, de capsule en de doos.
Het maakt in prijs nogal uit of je kiest voor kurken van een paar cent of een euro , slappe of stevige dozen, wel of niet bedrukt, met of zonder interieur, dunne of dikkere flessen. Het gaat hier al gauw om vele dubbeltjes per fles. Kosten van wijnimport Koop je zoals Granada Wijnen wijn in, dan komen ten eerste natuurlijk de inkoopkosten voor de wijn om de hoek.
In de prijs die de wijnmaker rekent, speelt ook een stukje imago en niet te vergeten schaarste mee. Lagere opbrengsten zorgen voor hogere prijzen, zoals we recentelijk meemaakten. Natuurlijk proberen wij zo gunstig mogelijk in te kopen, maar gunnen onze kleine wijnboeren tegelijkertijd ook een redelijk bestaan.
Wie nog mocht denken dat een wijnmaker even snel geld verdient, komt echt bedrogen uit. Temeer als je je realiseert welke risico’s deze wijnbedrijven lopen waar het gaat om weersomstandigheden die grote delen van de oogst kunnen doen mislukken of zorgen voor veel minder opbrengst.
Belangrijk onderdeel van de kostprijs van wijn zijn de logistieke kosten. Afhankelijk van de locatie, de afstand en de hoeveelheid bedraagt het transport vanuit Zuid-Spanje al snel zo’n 60-70 cent per fles.
Tel daar in Nederland ook nog eens bijna € 0,80 accijns bij op per fles van 0,75 liter. En dan heeft een importeur natuurlijk ook kosten voor regelmatig bezoek aan wijnboeren, voorraad, opslag, pr & promotie via onder andere deelname aan beurzen en versturen van proefflessen, bezoeken aan (potentiële) klanten, verzendingen naar klanten etc.
etc. Voor al dit werk is natuurlijk ook een (bescheiden) marge nodig. Kosten van wijnverkoop De laatste stap in de keten is de verkoop aan de consument door winkel of restaurant. Ook zij hebben natuurlijk marge nodig voor hun pand (of webshop), personeel, voorraad, logistieke kosten, promotie etc.
En van alle verkopen moet ook nog eens 21% btw worden afgedragen. Een betere wijn van 15 euro is daarom eigenlijk nog niet eens zo gek duur, want alleen aan btw en accijns gaat er al ruim € 3,25 naar de Nederlandse staatskas. Kies voor méér wijn voor je geld! Als je al deze kosten op een rijtje zet, is het dus eigenlijk onmogelijk een goede fles wijn onder de pakweg € 6,00 te kunnen kopen. Als je daarom een paar euro meer besteedt aan een fles wijn, krijg je meestal véél meer wijn voor je geld! 
Nelleke Maris & Dick Speelpenning zijn sinds 2012 exclusief importeur voor Nederland en België van kleine Zuid-Spaanse familiebodega’s uit Granada, Almería, Montilla-Moriles, la Manchuela en Jumilla – www. granadawijnen. nl.
Wat brengt een wijngaard op?
Een fles wijn bevat gemiddeld 600 tot 800 druiven. Dat komt neer op ongeveer 10 trossen en trosjes. Afhankelijk van de kwaliteit, soort en opbrengst van de wijngaard kan die berg druiven een behoorlijke waarde vertegenwoordigen. Opbrengst per hectare De opbrengst van een wijngaard is afhankelijk van een aantal factoren.
- Welke teeltmethode (met draad, op voet) gebruikt de boer? Is hij een gangbare, biologische of biodynamische wijnboer? Irrigeert hij zijn druiven (dat zorgt voor flink meer druiven), produceert hij binnen een beschermde oorsprongsbenaming (die doorgaans beperkingen opleggen in het rendement) of gaat hij helemaal zijn eigen gang? Daarnaast zijn het druivenras, het klimaat en de ligging van de wijngaard niet te onderschatten factoren;
Er zijn voorbeelden bekend die in vergelijkbare gevallen een factor 5 verschil in opbrengst laten zien. Zo is het geen uitzondering dat een wijngaard in biodynamische teelt 5 ton druiven (5. 000 kilo) per hectare oplevert, terwijl een vanuit opbrengstmaximalisatie denkende druivenboer dankzij optimale mechanisatie op 25 ton uitkomt.
- Ter vergelijking: in het bergachtige gebied achter de Middellandse Zee halen gangbare wijndruiventelers die kwaliteitswijnen maken rendementen die vaak niet meer dan 25 hectoliter per hectare belopen;
- Omgerekend in tonnen per hectare komt dat neer op circa 3 à 3,5 ton;
Wie vanuit rendement per hectare naar wijn kijkt, begrijpt opeens waarom de ene fles zoveel duurder is dan de andere 432. 000 tot 576. 000 druiven per ton Een kleinere opbrengst resulteert in meer geconcentreerde druiven en dus meer smaak van nature. De vele druiven van een op kwantiteit gerichte wijngaard zullen wateriger en minder geconcentreerd zijn, waardoor je er meer nodig hebt om een smakelijke wijn af te leveren.
Maar hoeveel wijn is dat nou? Ook dat is een over de duim te maken sommetje, leert Vinepair. Een ton druiven levert 720 flessen wijn op. Dat zijn 7. 200 trossen, ofwel 432. 000 tot 576. 000 losse druiven. Als je een wijngaard met kleine rendementen hebt, kun je met je 5 ton per hectare 3.
600 flessen maken. Maar als je een opbrengst hebt van 25 ton, levert je dat 18. 000 flessen op. Dat scheelt een paar slokken op een wijnglas. Wie vanuit rendement per hectare naar wijn kijkt, begrijpt opeens waarom de ene fles zoveel duurder is dan de andere.
Wijnen die gemaakt zijn van druiven uit wijngaarden met hoge rendementen kunnen soms – gek genoeg – duurder zijn, dan wijnen uit wijngaarden met een laag rendement. Neem een ‘lage rendementswijn’ van de berghellingen van de Languedoc voor €9.
Stel dat je die laat staan voor een ‘hoge rendementswijn’ voor €2,99, dan betaal je eigenlijk best veel voor die goedkope wijn die maar een factor 3 goedkoper is (€2,99 in plaats van €9), terwijl het rendement een factor 6 verschilt (3. 000 in plaats van 18.
000 flessen per hectare). Of, als je het anders bekijkt, helemaal niet zoveel voor die duurdere. Kleine rendementen betekent domweg (veel) minder flessen, dus hogere prijzen. Het is dus knap dat er toch lekkere wijnen van druiven uit hoge rendementswijngaarden gemaakt kunnen worden.
We kopen en drinken ze immers graag, terwijl in het verleden menige test al heeft uitgewezen dat de meesten van ons in blinde proeverijen duur en goedkoop allemaal lekker vinden. Laat je smaak dus uiteindelijk de doorslag geven bij wat je een wijn waard vindt.
Wat kost een fles wijn inkoop?
Hierbij is inbegrepen: de fles, de kurk, het etiket, accijnzen, transport, marge van de inkoper. Langereis: ‘In een fles van 4,50 euro zit dus voor ongeveer 2 euro aan wijn, in een fles van 6 euro 3,50 aan wijn. Dat is bijna twee keer zo veel, en dat proef je.
Hoeveel wijnranken voor 1 fles wijn?
Hoeveel druiven er aan een rank zitten is niet aan te geven en afhankelijk van diverse factoren. Voor 5 liter wijn is er 7 tot 8 kilo druiven nodig, uiteraard afhankelijk van de druivensoort. In 1 fles wijn van 0,75 cl kunnen we dus 1,2 kilo aan druiven rekenen zo’n 600 tot 800 druiven wat ongeveer een tros of 10 is.
- Afhankelijk hoe vol het wijnglas wordt geschonken kunnen we hier ongeveer 100 tot 125 druiven rekenen voor 1 wijnglas;
- Uiteraard zijn dit allemaal gemiddelden aangezien alle druiven rassen zeer verschillend zijn en dus ook in gewicht verschillen;
In ons Belgisch/ Nederlands klimaat geeft een oogst van een wijnstok ongeveer 2,5 kilo aan druiven. Van deze druiven produceert men aan rode druiven 80% en aan witte druiven 70% sap. Ook dit zijn gemiddelden en afhankelijk van een groot aantal factoren, onder andere de druivensoort, weersinvloeden en de bemesting die wordt gebruikt.
Uiteraard speelt de leeftijd van de wijnrank ook mee, een oudere wijnstok zal meer druiven opbrengen dan een jongere wijnstok. Een kleinere oogst van een wijnrank heeft tot gevolg meer geconcentreerde druiven en dus een smaakvollere wijn van nature.
Een wijngaard die zich richt op kwantiteit zal druiven oogsten die wateriger en minder geconcentreerd zijn zodat er meer van nodig is oom een goede wijn te produceren. De vuistregel in de wijnteelt voor kwaliteit is dan ook; 1 fles wijn van 1 wijnstok..
Wat kost een lege fles wijn?
Wijnflessen
| vanaf hoeveelheid | Prijs per stuk |
|---|---|
| 25 | 1,20 € |
| 50 | 1,18 € |
| 100 | 0,94 € |
| 200 | 0,84 € |
.
Hoeveel flessen wijn van 1 plant?
22 februari 2017 €4 neertellen voor een koffie -to-go of smoothie, maximaal €5 voor een fles wijn – hier klopt iets niet… en dat zoekt Vinoblogie tot op de bodem uit! Koffie en kinderwagens vs. wijn Op de een of andere manier tasten mensen makkelijker in de buidel voor een schreeuwend dure kinderwagen of een vers geperst sapje dan voor wijn. Kijk maar naar het volgende plaatje waarin de prijsopbouw van een fles wijn wordt weergegeven, en waarin je ziet hoeveel kosten er gaan zitten in een fles wijn, nog los van de kosten voor de productie van de wijn zelf : De prijsopbouw van een fles wijn, met dank aan Marcel Kerkmeester/LFE. Deze grafiekjes geven een goede weergave van de relatief hoge vaste kosten in de prijs van een goedkope fles wijn. Je ziet hieraan dat de kostprijs van een goedkope fles wijn (die in de winkel ligt) zonder de wijn erin al €2,65 bedraagt, aan accijnzen, verpakking, transport, winstmarges, enzovoort.
Kijk maar naar je eigen omgeving: hoeveel mensen om ons heen geven aan een fles wijn niet meer dan €5 uit terwijl ze wel dure raw juices drinken of een latte macchiato van €4 meepakken? Ten eerste: wat is goedkoop? Laten we zeggen dat alles tot €5 voor een fles wijn bijzonder goedkoop is.
Dit is dus los van de (arbeids)kosten voor het produceren van de druiven en de wijn, de benodigde apparatuur en grondstoffen… Pas boven die €2,65 gaat het geld dus pas in (de kwaliteit van) de wijn zelf zitten. In een fles met een verkoopprijs van €3 zit zodoende maar voor een kleine €0,50 aan wijn. In een fles van €6 kom je al aan €2 wijn… Een fles die 2x zo duur is, kan dus logischerwijs meer dan 4x zo goed zijn, of beter gezegd: 4x zo veel waar voor je geld bieden! Vanaf €5 kan de kwaliteit spectaculair stijgen De gemiddelde prijs die de Nederlander voor een fles wijn betaalt is maar €3,50. En dan te bedenken dat de kostprijs van die fles wijn zonder de wijn erin(!) dus al €2,65 bedraagt… Het zou logisch zijn als we dan ook minimaal €2,50 voor de wijn zelf over hebben en dus minstens €5 uitgeven, want dat is echt wel de bodemprijs voor een fatsoenlijke wijn.
- Voor veel mensen ligt het budget voor een fles wijn inderdaad rond die €5;
- Niet zo gek als je om de oren wordt geslagen met flessen van €3,50 bij de discountsupermarkt en aanbiedingen als ‘2 halen 1 betalen’ of de 2 e voor de halve prijs;
Of als wijnschrijvers deze wijnen bestempelen als een goede koop. Goedkoop, dat is het in ieder geval wel ja… Als je bereid bent meer dan €5 aan een fles wijn uit te geven, zal de kwaliteit van de wijn – als het goed is – eerst exponentieel en dan nog een tijdje verder toenemen totdat de stijgende lijn duidelijk minder steil wordt vanaf een euro of 15 à 20.
Het tv-programma De Rekenkamer stelde in een recente aflevering dat de kwaliteit er tot €15 met grote stappen op vooruit gaat. Daarboven wordt de kwaliteitstoename steeds minder, ‘en boven de €50 drink je waarschijnlijk gebakken lucht’.
Met die laatste stelling ben ik het overigens niet helemaal eens, maar daarover later meer. In Deel 2 van dit artikel zal ik de berekening nog eens voorrekenen die De Rekenkamer samen met Daan van Dijkman, Nederlands wijnboer in Frankrijk, maakte om de bodemprijs van een fles wijn in de winkel te bepalen. Zij kwamen op een ondergrens van €5 uit… Klik op de afbeelding om de uitzending van De Rekenkamer te bekijken (KRO-NCRV 01-12-2016) Kwaliteit: rendementen, werkwijze en terroir Waarin zitten nou die kosten van wijn? Met andere woorden: waarom zou betere wijn eigenlijk duurder moeten zijn? Dat heeft alles te maken met kwaliteit – en die heeft weer alles te maken met:
- rendementen (hoeveel kilo druiven oogst je van een plant)
- werkwijze (van de wijnmaker in de kelder, maar ook in de wijngaard: gebruik je kunstmest, chemische bestrijdingsmiddelen en machines of werk je natuurlijk en met de hand)
- en terroir (hoe geschikt is de wijngaard qua bodem, ligging en klimaat)
Rendementen: van één glaasje tot 5 flessen van één wijnstok… Over die rendementen gesproken: die kunnen onthutsend veel uiteenlopen. Van één enkel glas Château d’Yquem (universeel beschouwd als vloeibaar goud, zowel qua smaak als prijs) dat van een wijnstok komt, tot 5 flessen matige Prosecco van één wijnstok (en het kan nóg erger, zullen we in Deel 2 zien)…. Dan hebben we het over rendementen die een factor 30 van elkaar verschillen! Dan zou in theorie ook een 30x zo hoge prijs gerechtvaardigd zijn. Minimaal €100 voor een half flesje is natuurlijk vrij exorbitant… In Deel 2 zal ik de rendementen nader onder de loep nemen en een flink aantal rode en witte wijnen met elkaar vergelijken. Ik kan al een tipje van de sluier oplichten door te vermelden dat de allergrootste producenten van de goedkoopste wijn (onder de €5 consumentenprijs) niet graag – of eigenlijk: helemaal niet – aan dit onderzoek meewerkten, onder het mom van ‘dit is helaas vertrouwelijke info’… Rara waarom zou dat zijn? Waarom?! Wat maakt de ene wijn nu duurder dan de andere en waarom zou een betere wijn duurder moeten zijn? Mensen lijken dit eerder te begrijpen bij een kinderwagen of een vers geperst sapje dan bij wijn. Kijk maar naar je eigen omgeving: hoeveel mensen om ons heen geven aan een fles wijn niet meer dan €5 uit? Hieronder zet ik de kostenposten van kwaliteit op een rijtje: Een voorbeeld van een wijngaard met lage rendementen: oude, vrijstaande stokken op de schrale bodem van het plateau van La Crau, Châteauneuf-du-Pape. Machinaal oogsten is hier bovendien niet mogelijk. Kwaliteit op een rijtje: Kostenpost #1: lagere rendementen Kort gezegd is de kwaliteit van druiven beter naarmate er minder trossen aan een plant groeien en de bessen kleiner zijn. Je kunt je voorstellen dat de 6 kilo proseccodruiven die je in september van een plant haalt een minder intense smaak hebben dan die 2 kleine trosjes maximaal geconcentreerde sémillondruiven die ze in november bij Château d’Yquem oogsten.
Maar het gaat natuurlijk om de prijs-kwaliteitverhouding – die ik bij Château d’Yquem persoonlijk nog steeds vind kloppen, maar daarover kun je van mening (smaak) verschillen. Door te irrigeren en kunstmest te gebruiken creëert een wijnboer als het ware ‘plofdruiven’: opgepompte druiven met veel water en weinig smaak.
De wortels van deze planten gaan minder diep omdat ze al hun voedingsstoffen al aan de oppervlakte kunnen vinden. De smaak van de druiven en de uiteindelijke wijn wordt daardoor minder interessant, ‘verdund’ zou je kunnen zeggen. De rendementen houd je laag door een combinatie van:
- Een arme (=niet zo vruchtbare) bodem die goed draineert, zodat de wortels van de plant diep moeten gaan op zoek naar water en voedingsstoffen en de bessen klein en geconcentreerd blijven.
- Een hoge plantdichtheid, waardoor de wijnstokken elkaar beconcurreren en extra diep wortelen. Het klinkt tegenstrijdig, maar met veel planten per hectare neemt de productie juist af en verbetert de kwaliteit! Meer hierover in Deel 2.
- Oudere stokken, die in principe beter druivenmateriaal leveren omdat ze dieper geworteld zijn en minder (+kleinere) bessen gaan produceren.
- Streng snoeien, waardoor de plant weinig (maar kwalitatief betere/meer geconcentreerde) trossen produceert.
Een voorbeeld: in de geïrrigeerde wijngaarden van Central Valley in Californië zijn opbrengsten van 170 hl/ha heel gebruikelijk (17. 000 liter wijn van 1 hectare) terwijl de plantdichtheid er rond 3300 per hectare (1 ha=10. 000m2) ligt. Dat komt neer op meer dan 5 liter wijn (=bijna 7 flessen) per plant. Bij het Grand Cru Château Pontet-Canet in Pauillac (Bordeaux) bedraagt de plantdichtheid 9500 stokken/ha terwijl het gemiddelde rendement op 33 hl/ha ligt. Voorbeeld 1: een wijnboer bezit 10 hectare overwegend steile, stenige wijngaard met oude stokken waarvan hij gemiddeld 45 hl/ha oogst en 60. 000 flessen wijn per jaar maakt. De oogst en het onderhoud voert hij uit met de hand, samen met personeelsleden en eventueel een paard. Hij gebruikt geen kunstmest of synthetische bestrijdingsmiddelen en machines kunnen niet eens in zijn wijngaarden komen… Omdat hij alles met de hand doet, kan hij de druiven heel goed controleren en selecteren: alleen het perfect rijpe, gave fruit komt in zijn wijn terecht.
Dat komt neer op 0,35 liter p/stok, oftewel 15x zo weinig als in die testosteronwijngaard! En het kan nog extremer. In Deel 2 zal ik hier dieper op ingaan. Kostenpost #2: werkwijze Ook de ene werkwijze, met bijbehorende kwaliteit en kosten, kan een wereld van verschil zijn met de andere.
Omdat elk stukje land andere eigenschappen heeft en de druiven op verschillende momenten perfect rijp zijn, plukt en verwerkt hij de percelen allemaal apart, zodat de unieke eigenschappen optimaal tot hun recht komen. Omdat zijn fruit zo mooi is, hoeft hij geen suiker noch zuren toe te voegen, noch middelen om te ontzuren.
Hij vergist de druiven met hun eigen natuurlijke gisten. De fermentaties gaan daardoor langzaam en duren vaak meerdere maanden. De druiven perst hij langzaam en zachtjes, met een ouderwetse pers, zodat ook de wijn zachter en zuiverder wordt.
Hij gebruikt geen enzymen of apparatuur om extra veel en extra snel sap, kleur of smaak uit de druiven te onttrekken. De wijn rijpt na de vergistingsperiode heel rustig een jaar, soms nog veel langer, op eikenhouten vaten in zijn kelder. Omdat de wijn zo rustig ligt, is filteren of klaren voor de botteling bijna niet nodig, want de vaste deeltjes zakken naar de bodem van de vaten. Voorbeeld 2: een grote wijnproducent neemt druiven af van verschillende wijnboeren uit de regio. Die zijn er, begrijpelijk, vooral op gericht zo veel mogelijk kilo’s fruit te produceren en verkopen. Rendementen van (veel) meer dan 100 hl/ha zijn geen uitzondering. Kunstmest, irrigatie en bestrijdingsmiddelen helpen daarbij. Elk jaar worden zo’n 2 miljoen flessen wijn door het bedrijf geproduceerd.
- Ook zwavel toevoegen hoeft deze wijnboer niet rijkelijk te doen, want zijn fruit is zo gezond dat hij veel minder conserveermiddelen nodig heeft;
- Het resultaat: pure, rustig gemaakte wijn met veel concentratie, natuurlijke frisheid en balans, en een verfijnde, zuivere smaak;
De verzamelde druiven worden gefermenteerd in grote stalen tanks met een inhoud van tienduizenden liters. Men voegt in een fabriek geproduceerde ‘supergisten’ aan de most toe om de vergisting snel en effectief te laten verlopen en de smaak te beïnvloeden.
Afhankelijk van de kwaliteit wordt ook suiker of wijnsteenzuur aan de most toegevoegd, of de most wordt eerst ontzuurd. Ook zwavel wordt herhaaldelijk toegevoegd, want niet al het fruit is even gaaf en men wil geen risico lopen.
Men perst de druiven in een grote horizontale pers, die snel en hard al het sap eruit wringt. Er wordt gebruik gemaakt van allerhande technieken om snel veel sap, smaak en kleur aan de druiven te onttrekken: omgekeerde osmose, het verwarmen en concentreren van de most, toevoeging van enzymen.
- Er wordt geklaard, gefilterd of gecentrifugeerd om een heldere vloeistof over te houden;
- Hoe sneller de wijn op de markt komt, hoe sneller er geld verdiend wordt;
- Een zo kort mogelijke rijping is daarom wenselijk;
Je kunt gebruik maken van trucs om het effect van houtrijping na te bootsen, bijvoorbeeld het toevoegen van houtsnippers of –staven voor de smaak en micro-oxygenatie voor de verzachting (in het geval van rode wijn). Het resultaat: een toegankelijke, eenvoudige wijn zonder unieke persoonlijkheid maar wel met een constante kwaliteit en smaak. Een reus als Lindeman’s, Australië, produceert meer dan 80 miljoen flessen Lindeman’s per jaar…) Foto genomen in de kelder van ‘vin naturel’ wijnhuis Le Coste in Lazio, Italië. De Aleatico Passito 2007 zat in juni 2015 nog steeds op vat. Elk voorjaar kwam weer een vergisting op gang en de wijnmaakster wacht geduldig tot de natuur haar werk gedaan heeft en de wijn helemaal uitgefermenteerd is. De snelle optie zou geweest zijn: zwaar filteren en zwavelen om de gisten uit te schakelen en de wijn al in 2008 op de markt te kunnen brengen.
(NB: in bovenstaand voorbeeld ging het nog om een relatief klein wijnconcern dat 2 miljoen flessen produceert. Kostenpost #3: terroir De volgende grote kostenpost: de grondprijs van de wijngaard. Vergelijk bijvoorbeeld de 1 miljoen euro voor een hectare in een absoluut topterroir als Côte-Rôtie (voor syrah, Noord-Rhône) met de €50.
000 p/ha in een gemiddeld Frans terroir. Juist betere terroirs hebben arme bodems en dus lagere opbrengsten, maar leveren daardoor hogere kwaliteit. Bovendien zijn ze op enige hoogte, ruim boven grondwaterniveau, gelegen en vaak steiler (want daarmee hangen de zonexpositie, schraalheid van de bodem en goede waterafvoer samen) en hebben ze hogere plantdichtheden, waardoor veel meer handwerk nodig is. Kostenpost #4: biologisch werken Zoals bij werkwijze (kostenpost #2) al werd uitgelegd, gaan de opbrengsten omlaag en de kosten omhoog als een wijnboer geen kunstmest of synthetische bestrijdingsmiddelen gebruikt. Omschakeling van conventionele naar biologische wijnbouw reduceert de rendementen volgens onderzoeken met 20%. Maar de kwaliteit van de druiven gaat er in potentie op vooruit en de wijn is gezonder voor mens en milieu. Ook in de kelder heeft de wijnmaker minder trucs tot zijn beschikking om een minder geslaagde oogst op te pimpen.
De allerbeste wijngaarden, die een topkwaliteit wijn kunnen leveren, heten al dan niet officieel ‘Grand Cru’. Natuurlijk is alleen een goed terroir niet zaligmakend, maar samen met de kwaliteiten van de wijnboer en wijnmaker ligt het ten grondslag aan een goede wijn.
Een natuurlijk werkende wijnboer/wijnmaker zal sowieso niet graag trucs gebruiken… Het valt op dat de beste en meest terroir-getypeerde wijnen meestal heel natuurlijk geproduceerd worden, ook als het wijnhuis niet officieel BIO-gecertificeerd is. Een steile wijngaard van het biologische ECO Weingut Bastgen langs de Moezel. Ook beneden langs de rivier kan men druiven telen, maar de beste kwaliteit komt van de hoger gelegen Steillagen. Kostenpost #5: houtrijping De rijping van wijnen kost tijd en dus geld. Rijping op eikenhout is een extra kostenpost. De allerbeste kwaliteit vaten, voor de meest verfijnde smaak, kosten €1000 per nieuwe barrique van ca.
- 225 liter;
- Als je dit vat 3x gebruikt (33% nieuw hout dus) kost dat je €1 per fles wijn; als je 100% nieuw hout gebruikt zelfs €3 per fles;
- Natuurlijk zijn er ook goedkopere vaten, bijvoorbeeld van Amerikaans eikenhout, maar €350 is wel de bodemprijs voor een nieuw vat;
Ook kun je oude of grotere eikenhouten vaten gebruiken, die minder smaak afgeven. Een goedkope optie voor wijnmakers die voor houtrijpingsaroma’s gaan, is het gebruik van chips of staves (zie foto). Als je die toevoegt aan wijn die in een RVS tank rijpt, hoeft dat niet meer dan €0,05 per fles te kosten. Van dik hout zaagt men planken… Eikenhout poeder (verboden in de EU), chips en staves in verschillende maten Kostenpost #6: kurken etc. Zowel aan kurken als schroefdoppen zitten voor- en nadelen. Vooral kurken zijn er in allerlei kwaliteiten. Voor een complexe kwaliteitswijn die mag rijpen, geven wijnmakers de voorkeur aan kurk vanwege de voordelen van dit licht zuurstof doorlatende materiaal.
Helaas leidt dit niet tot de meest verfijnde smaak. Om het grote nadeel van kurk, kurkbesmetting, zo veel mogelijk te voorkomen, kiezen zij voor de hoogste kwaliteit kurken. De prijs daarvan kan wel oplopen tot €1 per kurk.
Een eenvoudige kurk of schroefdop hoeft niet meer dan €0,10 te kosten. Dure kurken en houtrijping nog daargelaten: €5 voor een fles goede wijn kán eigenlijk niet, zo heb ik met bovenstaand verhaal proberen te laten zien. Ik kan de wijnen rond €5 waar ik (enigszins) blij van word dan ook letterlijk op één hand tellen… Naar dit soort uitzonderingen (die de regel bevestigen…) zijn we natuurlijk allemaal op zoek ;-). Maar voor echte kwaliteit en concentratie moeten we toch echt dieper in de buidel tasten dan €3,50 of €5. Wat krijg je voor je €5, €10 of €100? Hierover meer in Deel 2… Bron: Vinoblogie. nl.
Hoeveel wijnstokken op 1 hectare?
Hoeveel wijnstokken hebben we dan nodig? – Een moeilijke vraag, want duizend afhankelijkheden. Het heeft te maken met het druivenras, de plantdichtheid, de leeftijd van de wijnstok , de bodemsamenstelling (en vruchtbaarheid), wat de wijnboer doet om het de druiven naar hun zin maken, et cetera.
- Zonlicht, warmte en neerslag doen ook nog een duit in het zakje;
- Laten we naar de extremen kijken;
- Dat doet Decanter ook en vind ik wel een goed idee;
- Chateau d’Yquem staat onderaan met een rendement van – schrik niet – één glas per wijnstok;
Het komt neer op ongeveer 9 hl/ha. Dit is natuurlijk uitzonderlijk laag, maar ja, die wijn is ook uitzonderlijk goed. Bovendien droogt de botrytis-schimmel de druiven helemaal uit, dus het is logisch dat er meer druiven nodig zijn. De maximale opbrengst volgens de AOC is 25 hl/ha in Sauternes, maar de meeste chateaux zitten tussen de 10 en 20.
Jancis Robinson toetst deze uitspraak met een snelle berekening. De plantdichtheid van Yquem is niet bekend, maar hun directe buren hebben 7000 stokken per hectare staan. Het rendement is dus 9 hl/ha, wat gelijk is aan 1.
2 ton druiven per hectare. Deel je dat door de plantdichtheid, dan kom je op 171 gram fruit, ongeveer gelijk aan 0,12 liter wijn ofwel zo goed als één glas (standaardglas 125 ml). Aan de andere kant van het spectrum, met een maximale opbrengst per wijnstok, staat de commerciële bulkwijn, die bestaat uit druiven afkomstig van een vruchtbare, geïrrigeerde wijngaard.
Hoe bereken je de verkoopprijs van wijn?
Wijn prijs per glas – Wijn per glas is een consumptie die steeds meer in trek is. In dit geval wordt de prijs van de fles gedeeld door 5 om de verkoopprijs vast te stellen. Een fles moet 8 tot 10 glazen wijn opleveren voor de verkoop, zodat we de kosten van de fles kunnen dekken. 
Bovendien kan de consument zo kennismaken met nieuwe wijnen van hoge kwaliteit , zodat hij tijdens de maaltijd meer dan één wijn kan proberen. Deze optie zal u helpen om meer klanten aan te trekken , door een grote verscheidenheid aan nieuwe en suggestieve wijnen aan te bieden.
Wat is de marge op dranken?
Kerncijfers horeca – Een gezonde gemiddelde inkoopprijs in de horeca is 30%. Het is een streven voor een gezond horeca bedrijf om rond de 30% inkoop te zitten. Bij drank ligt dat percentage wat lager, daar is een percentage van 20% gezond. Daarbij zijn de volgende cijfers kenmerkend voor een gezond horecabedrijf: ü Personeelskosten 28%, de personeelskosten mogen binnen de horeca maximaal 28% zijn.
De personeelskosten liggen normaal tussen de 20% en 30%. U heeft de personeelskosten goed op orde wanneer u richting de 20% zit van de omzet. Wanneer u richting de 30% gaat, wordt de verhouding slecht en moet u eraan denken om veranderingen door te voeren om de personeelskosten te verlagen.
ü Huurkosten 10%, hier zijn de meningen wel enigszins over verdeeld. Locatie is uiteraard zeer belangrijk en dat kan een grote kostenpost zijn bij uw bedrijf, maar daardoor ook weer een grote zekerheid. Er wordt gezegd dat een huur van 8% het beste is voor wat betreft horecabedrijven, maar er zijn ook eigenaren die zeggen dat 12% prima is.
Wat is een gebruikelijke marge op drank?
Een fles wijn kost in een restaurant een stuk meer dan als je thuis wat drinkt. Is dat terecht of betaal je wel erg veel? RTL Z zoekt het uit. ”Ze eten me arm, maar ze drinken me rijk”, is het spreekwoord. En dat blijkt wel uit de wijnprijzen. Want in een café of restaurant betaal je voor een fles wijn al snel 20 euro en dat kan hard oplopen tot nog een stuk meer.
En dat terwijl je in de supermarkt ook prima wijn kopen, voor veel minder geld. ‘Wijn gaat drie keer over de kop’ ”Een fles wijn gaat in de horeca drie keer over de kop”, zegt Jan-Willem Grievink, directeur van het FoodService Instituut.
”Dat betekent dat een fles die bij inkoop 6,50 euro kost, al snel voor 18 euro wordt verkocht. Voor hele dure wijn is dat misschien wat minder, maar hele goedkope wijn gaat wel vier keer over de kop. ” Bij een hogere marge voor een goedkopere fles is de winstmarge in euro’s gemeten nog steeds niet zo heel veel, terwijl dat voor een duurdere fles, ondanks de iets minder hoge marge, in euro’s uitgedrukt meer is.
- Jörgen van der Veer, docent aan de Horeca Academie , geeft aan dat de inkoopprijs van een fles wijn minimaal 5 euro is;
- Hij vertelt dat voor dranken de regel geldt dat je van elke euro aan omzet zo’n 80 cent moet overhouden;
Dat is dan de brutowinst, daar moeten nog de kosten voor personeel en de vaste lasten (zoals huur van het pand) vanaf. Ook hoge marge bij koffie en thee De hoge marges gelden niet alleen voor wijn. ” Koffie kost helemaal niks, 13, 14 of 15 cent per kopje.
- Een kopje thee is nog goedkoper, een paar cent”, aldus Grievink;
- Volgens hem hebben restaurants dat gewoon nodig;
- ”Ze worden er niet rijk van, je moet ook de medewerkers betalen, als je in een restaurant zit en je drinkt een uur lang koffie, dan hebben ze in feite niets aan je verdiend”;
”Bij koffie en thee liggen de marges nog wat hoger dan bij wijn”, weet Van der Veer, ”daar houd je zo’n 85 procent van de omzet over als brutowinst, maar horeca-ondernemers moeten ergens winst op maken. ” ”Als je een goed horecabedrijf wilt hebben, dan moet je veel koffie, bier en pannenkoeken verkopen, daar liggen de marges hoger en de kosten voor ingrediënten zijn lager, terwijl je ook lagere personeelskosten hebt”, vertelt van der Veer.
- Marges bij eten wat lager De winstmarge bij eten ligt wat lager dan bij drinken, legt Van der Veer uit;
- De stelregel is dat je 30 procent van de omzet mag uitgeven aan inkoopkosten;
- ”In het hogere segment liggen de marges lager, daar houd je van elke euro omzet maar zo’n 60 eurocent over;
De inkoopprijs van producten is er duurder, kreeft kost je meer dan biefstuk. Met een eetcafe kun je dan ook sneller winst maken dan met een sterrenrestaurant. ” ‘Geen restaurateur wordt stinkend rijk’ ”Aan het betalen van de lonen van het personeel gaat al 20 procent van de omzet op, dat is aan de onderkant, in sterrenrestaurants is dat nog meer, omdat ze daar meer personeel hebben”, geeft Grievink aan.
- ”Restaurants hebben het nodig dat de prijs van een fles wijn drie keer over de kop gaat, geen enkele restaurateur wordt stinkend rijk;
- ” Hij geeft aan dat er moet worden geïnvesteerd in het interieur en dat op een gegeven moment moet dat weer een keer gebeuren;
Volgens Van der Veer is de regel dat je maximaal 25 procent van de omzet mag uitgeven aan personeelskosten. ‘Betere tijden na aantal lastige jaren’ ”De afgelopen jaren zijn de prijzen in restaurants wat verlaagd”, zegt Van der Veer. Dat komt volgens hem door de economie, die wat minder ging.
- Er zijn ook vaak acties, zoals de restaurantweek;
- ”Dat is om te laten zien dat de prijzen zijn aangepast en om meer gasten te krijgen;
- ” Van der Veer denkt dat de omzet in restaurants nu weer gaat stijgen;
”In de crisisjaren zat iedereen met de billen samengeknepen en waren er veel acties om maar gasten te blijven trekken. ” ‘Veel ondernemers halen het niet’ Hij waarschuwt dat het beginnen van een bedrijf niet makkelijk is. ”Veel ondernemers starten omdat ze denken dat ze uniek zijn in iets, maar soms is het afzien voor ze.
Hoe duur is een wijnstok?
Koop je wijnstokken voordelig bij Solaria Wijnbouw – Solaria Wijnbouw verzorgt al jaren de gezamenlijke inkoop voor Nederlandse en Vlaamse wijnboeren. We hebben een zeer gedegen netwerk opgebouwd met Duitse leveranciers dat garant staat voor de levering van wijnstokken van uitstekende kwaliteit, virusvrij en met keuze van diverse onderstammen.
Zie ook verderop. U betaalt bij ons nooit meer dan €3,- per wijnstok, bij grote aantallen zijn interessante kortingen mogelijk. Van sommige rassen zijn enten op hoogstam beschikbaar. De stokken worden bij ons eind april geleverd en worden dan verder verdeeld over de diverse bestemmingen.
De pakketten worden via PostNL of DPD verstuurd, netjes verpakt in plastic zodat de stokken niet kunnen uitdrogen. Wij hebben hier zeer goede ervaringen mee, en het scheelt de klant veel gedoe en kosten omdat de planten niet opgehaald hoeven te worden. Rassen De meeste rassen die momenteel verkocht worden, zijn de zogenaamde schimmeltolerante rassen zoals bijvoorbeeld Johanniter, Solaris, Souvignier Gris, Cabernet Cortis, Cabernet Cantor etc.
- Maar ook alle traditionele rassen zijn leverbaar op diverse onderstammen;
- Onderstammen De grond waarin de wijnstok geplant wordt, bepaalt in grote mate de onderstam die gekozen moet worden;
- Voor voedselrijke klei- en leemgrond wordt meestal SO4 gebruikt, voor zandgrond is 125 AA meer geschikt;
Vraag gerust om advies m. de keuze van de onderstam. Wij helpen u graag. Hieronder staat een groene knop met een link naar de plantinstructies. Info@wijnbouw. nl
- .
Hoeveel druiven heb je nodig voor 1 liter wijn?
- Geplaatst op 20 Juli 2020
- Door Pascal Weidijk
- Geplaatst in Druiven
- 0
Vaak krijg ik de vraag “hoeveel druiven gaan er in een fles wijn”. Ik kan het natuurlijk niet exact op de druif vertellen 😉 maar ik leg je dit graag uit in deze blog Als je als vuistregel aanhoudt dat er voor vijf liter wijn zo’n zeven tot acht kilo aan druiven nodig zijn. Een fles wijn heeft zoals wij weten een inhoudt van 0,75 cl. Dit komt dus neer op ongeveer 1,2 kilo aan druiven die wij nodig hebben voor 1 fles met wijn. Okay dit was niet de vraag 🙂 maar ga er vanuit dat als je 1,2 kilo aan druiven nodig hebt dat dit overeenkomt met zo’n 600 tot 800 druiven (10 trossen).
Nog een leuk weetje is dat als je de volgende keer een glas met wijn drinkt dat je ongeveer 125 druiven aan het drinken bent. Wijn drinken ongezond. ? Ik dacht het niet ;).
Hoeveel wijn drinkt iemand op een feestje?
Aantal flessen wijn voor een diner – Tijdens een diner drinken gasten vaak 1 glas wijn per gang. Bij het hoofdgerecht zal dit waarschijnlijk uitkomen op 1,5 glas. Dit houdt in dat je gasten zo’n 4,5 glas per persoon zullen drinken bij een viergangendiner. .
Hoe duur is een goede wijn?
Hoeveel kost een goede fles wijn ? – In iedere prijscategorie heb je goede en slechte wijnen, belangrijk is wat is je smaak. Hou je van zacht en soepel of van een tannine rijke krachtpatser ? Hou er rekening mee dat er een basisbedrag is voor een fles, etiket, transport, accijnzen en andere belastingen.
Een goedkope wijn moet, dus wel massaproductie zijn, wil je dat niet ? Kies dan een iets duurdere fles. Tussen de 8 en 16 euro vind je geweldige wijnen, waar de wijnboer aandacht aan heeft besteed. Ook in de categorie 5 t/m 8 euro heb je wijnen die erg goed smaken, dit zijn meestal wijnen van wijncoöperaties.
In het segment boven de 16 euro vind je vaak de wijnen van de grotere namen, top wijngebieden en top wijnboeren. Ook vind je in deze prijsklasse de topwijnen van kleine wijnboeren van over de hele wereld , die een speciale cuvee hebben gemaakt. De prijzen van sommige wijnen lopen op van honderden tot zelfs wel duizenden euro`s per fles , maar dan ga je ook zeker voor de naam betalen.
De vraag is natuurlijk wat is je budget en wat is je smaak. Probeer daarbij de juiste wijn te vinden. Sommige mensen drinken altijd dezelfde wijn, andere wisselen liever af. Wij verkopen alleen wijnen waar wij achterstaan, de wijn moet bij ons altijd voldoen aan een goede prijs/kwaliteit verhouding.
Anders komt de wijn niet in ons assortiment. De wijnkeuzehulp helpt u met kiezen van een wijn van uw smaak.
. Wat kost een fles wijn in Nederland?
Gemiddeld geeft de Nederlandse consument in de supermarkt minder dan 3,50 euro uit aan een fles wijn, blijkt uit onderzoek van Nielsen.
Hoe noem je een 3 liter fles wijn?
Welke formaten zijn er allemaal? – Naast de Bouteille van 0,75 liter is het meest bekende formaat de Magnum. Een Magnum is een fles met een inhoud van 1,5 liter. Een formaat dat vaak wordt aangeboden als grote fles, en dus ook volop vertegenwoordigd is in onze webshop.
- Ook een 3 liter fles zie je nog wel regelmatig;
- Deze wordt een Jeroboam of een dubbele Magnum genoemd;
- Naast grote flessen wijn zijn er ook kleine flessen wijn;
- Deze verkopen wij uiteraard niet op groteflessenwijn;
nl. De drie formaten kleiner dan de Bouteille zijn:
- Split of Piccolo (187,5 ml)
- Half of Demi (375 ml)
- Halve liter of Jennie (500 ml)
De Magnum en de Jeroboam zijn de meest verkochte grote flessen wijn. Logischerwijs komt dit door de prijs, een grotere fles is nou eenmaal duurder dan dezelfde wijn in een kleinere fles. En hoe groter de flessen hoe meer maatwerk er van de producent gevraagd wordt. Lang niet alle producenten bieden hun wijn dan ook aan in grotere formaten.
Dat wil niet zeggen dat het ophoudt bij de Jeroboam. Na de Jeroboam volgen de Rehoboam van 5 liter en de Methusalem van 6 liter. Dit laatste formaat wordt veelal verkocht als champagne of rosé, in de Rehoboam zien we dan weer vaak rode wijn.
Maar bij 6 liter houdt het nog niet op, ook de Salmanazar van 9 liter en de Balthazar van 12 Liter bestaan echt! Uit een Balthazar haal je gemiddeld bijna 100 glazen wijn. Na de Balthazar volgen nog de Nebucadnezar van 15 liter en de Salomon van 18 liter.
Een Salomon wordt ook wel Melchior genoemd. Een Bourgogne wijn of Champagne van 18 liter wordt veelal Salomon genoemd. Andere wijnen in dit formaat krijgen dan weer vaker de naam Melchior. Flessen groter dan de Salomon bestaan wel, maar worden vaak alleen op bestelling gevuld door de producent.
Na de 18 liter bestaan er nog een Souverain van 26 liter liter en een Melchizedek van 30 liter. Een Melchizedek wordt ook wel Midas genoemd. Voor champagnes is het gebruikelijker om grotere formaten te verkopen. Uiteraard bestaan er uitzonderingen op bovenstaande formaten.
Hoe begin je een wijngaard?
Hoeveel liter wijn per hectare?
Wat is de gemiddelde opbrengst per hectare in Nederland: Op dit moment (2011) is het wijnbouw areaal ongeveer 202. 5 hectare (500. 6 acres). Als we uitgaan van 3600 planten per hectare, 8 scheuten per stok en twee trossen per scheut, geeft een wijnstok 2,5 tot 3 kg druiven. De maximale opbrengst van een hectare druif is dan ongeveer 5. 000 liter, wat neer komt op ongeveer 6700 flessen wijn per hectare. Welke druiven voor Nederlandse landwijn mogen worden toegepast krijgt vanuit regelgeving steed meer duidelijkheid. – totaal overzicht met toegestane soorten in Nederland: De samenstelling van de bodem is van invloed op de kwaliteit en smaak van de wijn. In Nederland kan je grofweg de volgende indeling vaststellen: Zuid-Limburg – mergelgronden en hellingen. Noord Limburg – wat zuurdere zand gronden. Brabant – wat zuurdere zand gronden. Zeeland – klei en zavel gronden, veel (schelpen)kalk. Zuid Hollandse eilanden – klei en zavel gronden, veel (schelpen)kalk. Gelderland Veluwe – zandgronden. Betuwe land van Maas en Waal – rivierklei. Achterhoek, Twente – zuurdere zandgrond. Nieuwe polders Flevoland/ NOP – jonge klei met veel schelpen. Noord-Holland – klei en veen gebieden. Friesland – klei. Groningen – klei. Welk wijn type krijg je met de volgende voor Nederlandse tafelwijn toegestane druiven stokken:
- leon millot : afhankelijk van de vinificatie methode – licht fruitig beaujolaisachtig tot redelijk zwaar bordeauxachtig.
- marchal foch : afhankelijk van de vinificatie methode – licht fruitig beaujolaisachtig tot redelijk zwaar bordeauxachtig.
- regent : goede Rosé, fruitige rode of zware tanninerijke wijnen merlot achtig.
- rubens : frisse rieslingachtige wijnen.
- johanniter : riesling type wijnen.
- melody : pinot blanc type wijnen.
- rayon d’or : riesling karakter uitgesproken zuren met grapefruitbittertje in de afdronk.
- solaris of horizon : chardonnay type wijnen
- cabernet cortis : cabernet sauvignon type wijnen *
- VB 91-26-5 : merlot type wijnen *
(* nog in experimenteel stadium) Online informatie over druivenplant ziektes en druivenplant aantastingen:
- De Druivendokter
- Loflied van een trotse druiven familie
Een paar etiketten van door mij genoten Nederlandse wijnen klik op etiket voor vergroting klik hier voor het proeverij verslag Nederlandse wijn
.
Waarom staan er rozen bij een wijngaard?
Alarm – Ja, er zit nog een andere reden achter. De rozenstruik werkt als een alarm voor de wijnboer. Een wijngaard is namelijk nogal gevoelig voor schimmels en ziektes die de druivenstok, de bladeren en de druiven zelf aan kunnen tasten. Maar een rozenstruik is ook gevoelig voor die schimmels die de druif te lijf kunnen gaan.
- Dus zodra een wijnboer ziet dat de roos ziek is, kan hij of zij direct beginnen met het bestrijden van de schimmel voordat de druivenstokken eraan gaan;
- Sommige mensen zeggen dat het tegenwoordig wat minder opgaat omdat veel rozenstruiken resistent zouden zijn voor meeldauw;
Daarom zou het eerder gaan om het in stand houden van een traditie, dan een alarm. Toch zweren veel wijnboeren bij deze extra beveiligingsmethode. Baat het niet, schaadt het niet. Toch?
. Hoe lang gaat een wijnstok mee?
De soorten – Van de wijnstok of de vitis vinifera, die instaat voor negentig procent van de wijnproductie in de wereld, bestaan er momenteel meer dan 4000 gekweekte variëteiten. Ongeveer 80 procent zijn blauwe druivensoorten en maar 20 procent witte. In de spreektaal heeft men het over witte of blauwe druiven en soms zegt men ook witte en rode druiven, uiteraard verwijzend naar de wijn.
- De tinten verschillen echter van soort tot soort;
- Wanneer de bessen rijp zijn, kunnen ze een witgele, lichtgele, strogele, geelgroene, groene, grijze, roze, rode, blauwe, donkerblauwe, paarse of zelfs zwarte kleur hebben;
De Europese vitis vinifera groeide duizenden jaren op zijn eigen onderstam of wortelstok. In het midden van de negentiende eeuw kregen de Franse wijngaarden evenwel af te rekenen met oïdium (schimmelziekte) en rond 1870 vernietigde de druifluisplaag (phylloxera vastatrix) nagenoeg alle Europese wijngaarden.
De oïdiumplaag werd bestreden met een mengsel van kopersulfaat en kalk (Bordelese pap). Voor de druifluisplaag kwam de oplossing uit de Nieuwe Wereld, want de wortels van de Amerikaanse onderstam bleken wel bestand tegen het hardnekkige insect.
De Europese rassen werden op deze Amerikaanse onderstammen geënt. De smaak van de druif wordt niet beïnvloed door de onderstam. Een wijnstok begint na vier jaar vruchten te dragen, maar een kwaliteitsbewuste wijnbouwer zal pas vanaf het zevende jaar oogsten voor zijn beste wijn.