Wijn is voor veel drinkers bijna een religie geworden. Superlatieven over tonen van vanille, leer, ronde neus en soepele afdronk zijn niet van de lucht. De Keuringsdienst van Waarde (KVW) heeft een schok teweeg gebracht in wijnland. Wat blijkt; er zijn meer dan 60 additieven voor de juiste smaak, kleur en textuur.
- De druif wordt uitgeperst voor hoge prestaties;
- Slechte wijnjaren bestaan niet meer;
- Fabriekswijn De supermarkten worden overspoeld door zogenaamde fabriekswijnen;
- In produktielanden als Australië, Chili of Zuid Afrika is de laatste decennia een enorme wijnindustrie ontstaan;
Op grote nieuw ontgonnen arealen worden jonge wijnstokken massaal aangeplant. Het duurt jaren voor deze wijnstokken gaan produceren. De investeringen zijn enorm en de opbrengst moet deze investering snel terugbetalen. Risico’s van ziekte, klimaat of wat dan ook die de kwaliteit en daarmee smaak beïnvloeden, moeten worden uitgeschakeld.
Met de juiste technologie kan bijna altijd een drinkbare wijn geproduceerd worden. Maar zoals een verkoper van toevoegingen in het programma zegt: “Van een ezel kun je geen renpaard maken”. Topwijnen blijven topwijnen, maar met name aan de onderkant van de markt wordt flink gerommeld.
Jammer dat tijdens de uitzending weinig concrete bewijzen naar voren kwamen. KVW doet regelmatig onderzoek in het laboratorium, maar laat het nu achterwege. Supermarktwijn Wijnpauzen als Harold Hamersma zwijgen. Als koning van de supermarktwijnen verwacht je van Hamersma een kritische houding.
Nu is het alleen maar houzee als hij weer een 9- aan een favoriete wijn geeft. Negatieve klanken komen in smaaknotities nauwelijks voor. Als de wijn niet een mooi zuurtje heeft, dan wel een fris zoetje. Jammer is dat alle wijnen op één hoop worden geharkt.
Met name kleine wijnboeren, die generaties lang hun wijngaarden koesteren en ieder jaar weer een bijzonder wijn weten te maken, raken op de achtergrond. Zij moeten het opnemen tegen giganten die scheepsladingen vol tanks wijn in de Amsterdamse haven afleveren, om vervolgen voor € 2,99 in de supermarkt aan te bieden.
- Veredeld druivensap met een eenheidssmaak;
- Veel kritiek is er op de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA);
- De producenten vinden dat zij te streng is en te hoge boetes oplegt;
- De consument vindt dat zij veel beter moet controleren en meer informatie moet geven;
De wijndrinker wil transparantie en vraagt om informatie over de stoffen die allemaal in wijn kunnen zitten. De wijnboer Dankzij internet en verbeterde logistiek kun je tegenwoordig overal in Europa direct bij de boer je wijn inkopen. De kleine wijnboer die generaties lang zijn wijngaarden koestert en zonder additieven zijn wijnen tot topniveau heeft ontwikkeld.
- En als er eens een slecht jaar bij is, door een koud najaar of droog voorjaar, dan nog weet hij een goede wijn te maken;
- Ieder jaar weet hij weer een eigen smaak te ontwikkelen;
- Ontdek zelf nieuwe wijnen, geniet van de meest brede smaaksensaties die wijnboeren weten te ontwikkelen;
Leer wijn drinken door veel te proeven in goed gezelschap.
Wat wordt er toegevoegd aan wijn?
In chemische zin bestaat wijn uit water, suikers, alcohol, resveratrol, quercetine, tannine, en tijdens het bereidingsproces toegevoegde stoffen als sulfiet, koolzuurgas (in mousserende wijn ), en hars (in retsina).
Wat is sulfiet in wijn?
Waarvoor wordt sulfiet gebruikt? – Sulfiet zit van nature in heel wat levensmiddelen, waaronder dus ook wijn. De stof ontstaat tijdens het gistingsproces. Sulfiet in wijn zorgt er enerzijds voor dat schimmels, micro-organismen en gisten afgeremd worden en anderzijds zal dat het proces van oxidatie tegenhouden waardoor wijn fris blijft.
Wat is tannines?
Wat zijn tannines? – Tannine is een chemische bouwsteen die je in zowel witte als rode wijn terugvindt en die mee de kleur, smaak en structuur van de wijn bepaalt. Het woord is afkomstig van het Latijnse ‘tannare’ dat ‘looien’ betekent, waardoor het ook wel eens de naam ‘looizuur’ meekrijgt.
Wat is er niet Vegan aan wijn?
Bij de filtering van de wijn worden door veel wijnmakers nog producten met een dierlijke oorsprong gebruikt, zoals varkensvet, visslijm en gelatine. Vegan is de wijn hierdoor dan dus niet.
Is er suiker toegevoegd aan wijn?
#1. Wat is het verschil tussen zoete en droge wijn? – Het verschil tussen zoete en droge wijnen komt simpelweg door de hoeveelheid suiker die aanwezig is in de fles. Makkelijke, goedkope slobberwijnen zijn vaak zoeter. Daarna stapt men al gauw over op droger en frissere wijnen.
- Over het algemeen wordt er geen suiker toegevoegd aan wijn;
- De druiven zijn vanuit zichzelf al zoet genoeg zodat er genoeg suiker aanwezig in is die tijdens het fermentatieproces wordt omgezet in alcohol;
Hoe minder suiker over blijft, hoe droger de wijn. Blijft er wat suiker uit de druiven over dat niet wordt omgezet in alcohol, dan smaakt de wijn extra zoet.
Wat is maceratie van wijn?
Maceratie is het proces waarbij gekneusde druiven (inclusief pitten en steeltjes) weken in de most zodat er tannines, kleurstoffen en aroma’s aan worden onttrokken.
Is sulfiet schadelijk voor de gezondheid?
Is sulfiet schadelijk? – Sommige mensen zijn bang dat sulfiet schadelijk voor je is. Of dat je er hoofdpijn van krijgt. Maar dat is niet zo, want je krijgt gewoon hoofdpijn van de alcohol. Alleen als je overgevoelig zou zijn voor sulfiet of astmatisch, zou je last kunnen krijgen van sulfiet.
Welke wijn is zonder sulfiet?
Welke wijn bevat het minst sulfiet? – Aan rode wijn wordt minder sulfiet toegevoegd dan aan witte wijn. Dit komt omdat blauwe druiven van nature meer conserverende stoffen bevatten. Witte wijn zal zonder toevoeging van sulfiet sneller oxideren en zijn smaak verliezen.
Toch is het mogelijk om witte wijn zonder toegevoegd sulfiet te maken, maar het vergt zeer gezond en rijp fruit, een brandschone werkruimte en het nauwgezet volgen van de wijn tijdens de fermentatie tot aan de botteling toe.
Goede koeling van de wijn onder de 15°C beteugelt het oxidatieproces in de fles. Zo behoudt de wijn zijn zuivere smaak.
Is er ook wijn zonder sulfiet?
Wijnen zonder sulfiet bestaan niet! Van nature zit er namelijk al een laag percentage sulfiet in wijn. Er bestaan wijnen waarbij er geen sulfiet wordt toegevoegd tijdens het productieproces of vlak voor het bottelen.
Hoe giftig is tannine?
Tannines – Tannines worden ook wel looistoffen genoemd. Tannines zijn algemene bestandsdelen van bladeren, vruchten en hout van zeer veel plantensoorten. Meestal neemt het tanninegehalte in een plant in de loop van het seizoen toe. Tannines zijn in kleine mate niet giftig, ze worden gewoon gegeten door mens en dier.
Wanneer een deel van een plant een zeer hoge tannineconcentratie bevat zal een dier in de meeste gevallen afwijzend reageren. Het eten van bestandsdelen met een grote hoeveelheid tannine is niet fijn omdat het zeer bitter smaakt en het een samentrekkend gevoel geeft.
Mensen maken al duizenden jaren gebruik van deze samentrekkende werking om dierenhuiden in leer te veranderen. Ondanks deze waarschuwingen van de plant komen er toch nog steeds vergiftigingen voor bijvoorbeeld door het eten van een grote hoeveelheid eikenbladeren.
Vergiftigingen door tannines kunnen rechtstreeks door tannines plaatsvinden of door de afbraakproducten van tannines. Bij de afbraak van tannines door de bacteriën in de maag worden er galluszuur en pyrogallol gevormd, deze stoffen zijn giftiger dan de tannines zelf.
Deze stoffen veroorzaken vaak nierletsel en afbraak van rode bloedlichaampjes. Voor de planten zelf dienen tannines als bescherming tegen schimmels en bacteriën.
Hoe herken je tannines?
Druiven met een hoog tannine-gehalte zijn bijvoorbeeld de Cabernet Sauvignon , Syrah, Nebbiolo , (van 
deze druif zijn wijnen als Barolo en Barbaresco gemaakt) en Tannat. Zoals hiervoor genoemd speelt het ook een rol of de rode wijn of witte wijn houtlagering heeft gehad en zo ja hoelang. Een rode wijn met 6 maanden houtlagering bevat veel minder tannines dan een Spaanse Grande Reserva die 48 maanden op eikenhouten vaten heeft gelegen.
- Hoe langer de wijn in hert vat hoe meer tannines deze kan opnemen uit het eikenhout;
- En nog verder in detail maakt het ook nog uit of het (zoals je soms in wijnbeschrijvingen ziet) op nieuw of gebruikte eikenhouten vaten zijn;
Eikenhoutenvaten worden meestal maar een aantal jaren gebruikt, daarna is het hout verzadigd en geeft het weinig tannine en smaak mee af aan de wijn. Daarnaast speelt de leeftijd van de wijn een rol. Tannines worden in de loop van de jaren minder en slaan neer als depot onderin de fles.
- Jonge wijnen van bijvoorbeeld Cabernet Sauvignon , Syrah, Nebbiolo bevatten dus meer tannines dan oudere wijnen;
- Deze wijnen worden zachter naarmate ze ouder worden;
- Mocht je fles wijn opentrekken die nog erg veel tannines bezit en dus eigenlijk nog iets langer had moeten liggen kun je deze ook karafferen (overschenken in een karaf);
Zo komt er lucht bij de wijn en versnel je het verouderingsproces een wordt de wijn zachter. Lees ook ons artikel over decanteren en karafferen. Wij verkopen ook decanteerkannen , en een magic decanter , dit een heel handig apparaat om een wijn per glas de decanteren of te karaffen.
Wat is de smaak van tannine en hoe herken je het in de wijn die je drinkt? Tannine in wijn is vrij gemakkelijk te herkennen. Tannine geeft een wat drogere of wrangere smaak aan wijn. Wil je weten hoe tannine smaakt, bijt dan een druivenpit kapot, dan proef je het echt heel goed.
Ook neem eens een slok koude thee dan proef je ook heel goed de wrange smaak van tannine. Wat is de functie van tannine? De tannine heeft een aantal belangrijke functies bij het maken van wijn. Tannine zorgt ervoor dat een wijn langer houdbaar wordt, door een rem te zetten op de groei van bacteriën.
- Het zorgt er daarnaast voor dat een wijn geleidelijker rijpt;
- Hierdoor ontwikkelen de specifieke geur- en smaakstoffen op een correct tempo;
- Een wijn met veel tannines kun je dus veel langer bewaren dan een wijn met weinig tannines;
Sommige Bordeaux (gemaakt van Cabernet sauvignon ) hebben wel 10 jaar nodig om te ontwikkelen en zo optimaal hun geur- en smaakstoffen vrij te geven. Doordat deze wijnen zoveel tannines (en zuren) hebben kunnen sommige wel tot 30 jaar goed blijven. Een voorbeeld hiervan is de Gattinara van Vallana of de Boca van Vallana.
Dit zijn ‘ long-aging wines ‘ en kunnen door hun vele zuren en tannines tot wel 30 jaar rijpen op fles. In welke soorten wijn zitten tannines? Tannine komt voor in zowel rode wijn, witte wijn en rosé. Wel is het zo dat in rode wijn meer tannine voorkomt dan in witte wijn.
Dit heeft te maken door de verschillende manieren waarop rode wijn en witte wijn wordt gemaakt. Bij het maken van rode wijn blijven de druivenschillen, pitten en steeltjes tijdens de gisting in de gistingstanks zitten die in contact komen met de te maken wijn.
Bij het maken van witte wijn worden de witte druiven eerst geperst, waardoor alleen het sap van de druiven in de gistingstanks verdwijnt zonder de druivenschillen, pitten en steeltjes. Om deze reden is witte wijn minder lang houdbaar dan rode wijnen.
Om toch witte wijn te maken die je langer kunt bewaren worden de betere witte wijnen vaak een aantal maanden op eikenhouten vaten gelegd. Zo krijgen niet alleen meer smaak naar ook extra tannines. In de Bourgogne worden redelijk veel witte wijnen gemaakt die op hout hebben gelegen.
Deze vaak dure witte Bourgogne wijnen kunnen makkelijk 10 jaar bewaard worden. Tannine in wijn zorgt er ook voor dat wijn zijn kleur behoudt. Rode wijnen die al jaren liggen te rijpen, houden een hun mooie rode kleur door de tannines.
De wijnen zullen iets verbruinen , maar het blijft duidelijk rood. Tannine beschermt wijn (zoals eerder beschreven) tegen bederf en bacteriën. Tannine is een natuurlijk conserveermiddel. Daardoor kunnen rode wijnen langer bewaard worden dan witte wijnen. In witte wijnen zijn vaak weinig tannines aanwezig, waardoor je witte wijn dus ook vaak niet al te lang kan bewaren (behalve na houtlagering).
- Tannine in rode wijn of witte wijn, is het nu lekker of niet? Dat hangt heel erg af van je persoonlijke smaak;
- Tannines en wijn zijn moeilijk los van elkaar te zien want ze zitten nu eenmaal van nature in de druiven en het is ook nog een belangrijke smaakbepaler;
Rode wijnen van druiven met een dunnere schil zoals pinot noir bevatten minder tannines dan een rode wijn van een cabernet sauvignon druif. Welke gerechten passen het beste bij wijnen met veel tannine? Tannine bindt zich met bepaalde eiwitten. Hierdoor zijn vooral rode wijnen dus goed te combineren met gerechten die veel eiwitten bevatten, zoals bijvoorbeeld kaas en vlees.
- Als tannine zich bindt aan eiwitten, proef je de tannine in de wijn minder en dat wordt door de meeste mensen als prettig ervaren;
- Ook bij vette en koolhydraatrijke gerechten is een wijn met veel tannine een aanrader;
Vet maakt de tannine soepeler en smaakvoller. Ook pasta en bonen doen het goed met een rode wijn die veel tannines heeft. Wijnen met (veel) tannine kun je beter niet combineren met pittige gerechten. Bij pittige gerechten zullen de tannines eerder wrang of zuur gaan smaken.
Ook bij zoete gerechten kun je beter voor een wijn kiezen met minder tannine. Wijnen met (veel tannine) zullen de zoetheid van het gerecht verminderen. In ons wijnblog schrijven een aantal enthousiaste wijnliefhebbers wekelijks artikelen.
Ons wijnblog is dan ook een verlengstuk van onze wijn webshop waar we zo veel mogelijk informatie willen verstrekken. Vragen over een artikel in ons wijnblog of heb je zelf een leuk artikel voor ons wijnblog? Mail ons dan op [email protected] 
.
Welke wijn heeft veel tannine?
Rode wijn met veel tannine is vaak gemaakt van de druivenrassen Tempranillo, Syrah, Cabernet Sauvignon, Nebbiolo, Montepulciano en Malbec. Rode wijn met weinig tannine is vaak gemaakt van Pinot Noir, Barbera, Zinfandel, Grenache en Merlot.
Is rode wijn Vega?
Vegetariërs, opgelet! – Dat vegetariërs geen vlees en vis eten, weten we allemaal, maar soms komen dierlijke producten ongemerkt voor in producten waarvan je het niet zou verwachten. Wijn bijvoorbeeld! Een product is vegetarisch wanneer het geen vlees en vis bevat en ook geen andere producten waarvoor een dier is geslacht, zoals gelatine, stremsel en vislijm.
Veganisten gaan een stapje verder en vermijden alle dierlijke producten. Een wijn is dus pas veganistisch als er ook geen ei-eiwit of melkeiwit gebruikt is. Je zou denken dat wijn gemaakt is van druiven en dus per definitie vegetarisch en zelfs veganistisch is, maar dat klopt niet.
De wijn zelf is dan wel plantaardig, maar na het hele proces van fermentatie en rijping zweven er nog allerlei deeltjes rond in de wijn. Dit zijn bijvoorbeeld restanten van de druivenschillen of gistcellen. Als je lang genoeg wacht, verdwijnen deze deeltjes vanzelf, maar producenten willen vaak dat het snel gaat en daarom wordt een wijn ‘ geklaard ‘, zodat de wijn sneller mooi helder wordt.
En aan dat proces komen vaak dierlijke producten te pas. Het klaringsproces gebeurt namelijk vaak met verse eiwitten. De meest gebruikte producten zijn eiwitten, caseïne (een eiwit uit melk), gelatine (uit bindweefsel van dieren) en vislijm (gelatine uit membranen van de visblaas).
Ook verschillende bieren en vruchtensappen worden op deze manier helder gemaakt.
Waarom is prosecco niet vegan?
Dierlijke hulpstoffen in alcohol – Producenten gebruiken soms dierlijke technische hulpstoffen om dranken als wijn of bier te klaren. Dit zijn stoffen die gebruikt worden tijdens het productieproces maar niet meer aanwezig zijn in het eindproduct. Deze stoffen vind je niet terug in de ingrediëntenlijst. Volgende dierlijke hulpstoffen kunnen gebruikt worden bij de productie van alcoholische dranken:
- Caseïne of melkeiwit
- Albumine of ei-eiwit
- Gelatine , een bindmiddel uit dierlijk slachtafval
- Vislijm of isinglass, een product dat wordt gewonnen uit gedroogde zwemblazen van vissen
Gelukkig bestaan er ook vegan alternatieven.
Wat is dierlijk in wijn?
Bij het klaren van de wijn wordt er vaak gebruik gemaakt van dierlijke producten zoals vislijm, caseine eiwit of gelatine. In het laatste proces van wijnmaken worden deze middelen aan de wijn toegevoegd.
Hoe wordt wijn gemaakt?
Na de pluk worden de druiven gekneusd (geperst) en meestal geheel ontdaan van de steeltjes. In de steeltjes zit veel tannine, waardoor de wijn wrang wordt. Door het kneuzen komen de smaakstoffen die in en onder de schil van de druif zitten vrij. Het druivensap dat door het kneuzen ontstaat, heet most.
Wat zit er allemaal in rode wijn?
Voedingswaardetabel van rode wijn per 100 gram:
| Per 100 g / ml | Wijn ( rood ) | ADH* |
|---|---|---|
| Jodium (ug) | 7,4 | 4,93% |
| Magnesium (mg) | 10 | 3,33% |
| Koper (mg) | 0,1 | 11,11% |
| Selenium (ug) | 0,2 | 0,36% |
.
Hoe maken ze witte wijn?
Witte wijn – Wordt witte wijn dan automatisch van witte druiven gemaakt? Niet dus. Witte wijn kan ook van blauwe druiven gemaakt worden. Zoals eerder gezegd zorgt de schil voor de rode kleur. Voor witte wijn wordt de schil uit de most verwijderd waardoor er geen rode kleur aanwezig is.
Waarom is wijn een cultuurproduct en geen natuurproduct?
Wijn is niets anders dan het resultaat van de alcoholische vergisting van druivensap. Niet meer en niet minder. Een simpele definitie, maar iedereen weet dat wijnen onderling enorm kunnen verschillen. Er is wijn in allerlei soorten, kleuren, smaaktypes en prijsniveaus. Wijn is een fenomeen door zijn verscheidenheid. De smaakverschillen tussen wijnen zijn groot.
- Zo groot, dat de producten van twee naburige wijngaarden sterk van elkaar kunnen verschillen, terwijl de smaak van wijnen uit verschillende werelddelen sterk op elkaar kan lijken;
- Dat maakt wijn interessant, maar tegelijkertijd ingewikkeld;
Waar komen die verschillen vandaan? Het antwoord daarop volt uit diezelfde definitie van wijn: de eigenschappen van de druif of druiven en alles wat voortvloeit uit het proces van vergisting en rijping bepalen de smaak van alle wijnen ter wereld, hoe beroemd of kostbaar ze ook mogen zijn.
Wijn is geen natuurproduct, maar een cultuurproduct. Bij een cultuurproduct heeft de mens een belangrijke invloed op het eindresultaat. Bij natuurproducten is dat niet het geval: wijn als natuurproduct zou het gevolg zijn van ongecultiveerde, in het wild groeiende druiven en een ongecontroleerde, wilde vergisting van druivensap.
Zo vond wijnbouw en vergisting vroeger misschien plaats, maar tegenwoordig niet meer. Als men de natuur haar gang laat gaan, is vooraf niet goed in te schatten wat het resultaat zal zijn. De moderne wijnmaker oefent daarom invloed uit en probeert het volledige proces van druif tot wijn te beheersen.
Daar komt veel bij kijken. Succesvolle wijnbouw is mogelijk als de omstandigheden geschikt zijn. Deze omstandigheden bestaan uit vier hoofdzaken: het klimaat, het terroir, de inrichting van de wijngaard en het type wijnbouw.
Ten eerste speelt de invloed van het klimaat een belangrijke rol. Verschillen in de klimatologische omstandigheden hebben een grote invloed op de samenstelling van de druif. Op het noordelijk en zuidelijk halfrond liggen de wijngaarden tussen de 30 e en de 50 e breedtegraad.
Tussen die breedtegraden is het aantal zonuren en de gemiddelde temperatuur hoog genoeg om de druiven goed te kunnen laten rijpen. ‘Hoe warmer, hoe beter’ is niet van toepassing: te veel warmte kan ten koste gaan van de belangrijke aroma’s.
Een gematigd klimaat met een goede afwisseling van dag- en nachttemperatuur is daarom ideaal. In de tweede plaats speelt het terroir een grote rol. Dat is de combinatie van de bodem, het microklimaat en de mens. De bodemsamenstelling heeft een grote invloed op de aanplant van rassen en het karakter van de druiven.
De toplaag van de bodem is belangrijk voor de voeding van de plant, terwijl de ondergrond juist het karakter van de druif beïnvloedt. Ook de capaciteit van de bodem om water op te slaan speelt een belangrijke rol.
In warme, droge gebieden is een bodem vereist die water vasthoudt; in meer vochtige gebieden kan het juist belangrijk zijn dat het water gemakkelijk wegloopt. Ook de inrichting van de wijngaard is belangrijk. De ligging op de zon bepaalt mede hoeveel zonlicht de druivenstok krijgt.
Bij de inrichting van de wijngaard probeert de wijnboer hier zo veel mogelijk rekening mee te houden. Ook de plantdichtheid is van belang. Dat is et aantal druivenstokken per hectare. Een hogere plantdichtheid betekent vaak minder druiven per plant, zodat de plant de voedingsstoffen uit de bodem over minder druiven hoeft te verdelen.
Per druif blijft er dus meer over. Hiervoor moet echter wel voldoende water beschikbaar zijn, terwijl irrigatie lang niet overal is toegestaan. Tenslotte is het type wijnbouw van invloed op de kwaliteit van de druiven. Vooral het gebruik van kunstmatige meststoffen en insecticiden staat ter discussie.