Hoe Ontstaat Kurk In Wijn?

Hoe Ontstaat Kurk In Wijn
Hoe ontstaat een kurksmaak – Kurksmaak ontstaat door een chemische verbinding. Deze verbinding kan worden gemaakt tussen schimmels en bacteriën uit de kurkbast. Een andere mogelijkheid zijn schimmels en bacteriën op de plek waar de wijn geproduceerd wordt.

Bijvoorbeeld de wijn vaten of het verpakkingsmateriaal. Het kan ook ontstaan in de fles zelf door een verkeerde manier van schoonmaken. De chemische verbinding die tot stand komt heet trichlooranisol, ook wel afgekort als TCA.

Deze chemische reactie komt in de wijn terecht waardoor de wijn de onaangename reuk en smaak van kurk krijgt. De kurken werden voor 1996 standaard gesteriliseerd met chlooroplossingen. Uit testresultaten is gebleken dat hierdoor vaak de chemische verbinding ontstaat.

Tegenwoordig mag dit middel hier niet meer voor gebruikt worden en kiest men voor een reiniging met waterstofperoxide. De hygiëne regels bij de productie van wijn zijn de afgelopen jaren verscherpt. De vaten waar de wijnen in bewaard worden en de flessen waar de wijn ingaat, staan onder strengere controle.

De kans dat er kurksmaak ontstaat, is hierdoor veel minder geworden. Ook het gebruik van schroefdoppen kent een sterke opkomst. Het ontstaan van kurksmaak door de kurk zelf is bij de schroefdopflessen in elk geval uitgesloten.

Hoe komt er kurk in wijn?

‘ Kurk ‘ wordt veroorzaakt door besmetting van de wijn met bepaalde schimmels en bacteriën die chloorhoudende verbindingen omzetten in 2,4,6-trichloroanisole (kortweg TCA genoemd).

Kan kurk in wijn kwaad?

Kurk in wijn: gevaarlijk? – Kurk in de wijn is niet gevaarlijk, u kunt de wijn gerust proeven. De wijn met kurk drinken is in principe ook niet schadelijk voor de gezondheid, maar de trek zal u snel vergaan, want de wijn is echt niet lekker en doet niet denken aan hoe hij normaal smaakt.

Hoe krijgen ze een kurk in een fles?

Hoe krijgen ze die champagnekurk in de fles? vraagt Danique Harderwijk uit Utrecht. En hoe krijgen we ‘m er vanavond eigenlijk weer het beste uit? De kurk van een fles bubbels heeft niet de champignonvorm als-ie de fles in gaat: oorspronkelijk is de kurk recht.

De kurk wordt in water geweekt om hem soepel te maken, daarna samengeperst en onder hoge druk machinaal in de fles gestopt. Een champagnekurk bestaat uit twee soorten kurk: een hardere, duurzame soort die boven de opening uitsteekt, zodat de kurk niet afbreekt bij het openen.

De soort die in de fles verdwijnt, is zacht en neemt de vorm van de flessenhals aan: voor een goede afdichting. Dan pas krijgt de kurk de champignonvorm. Er zit overigens in eerste instantie een kroonkurk op een fles, vertelt Erik van der Velde, connaisseur van champagneproeverij.

  • nl;
  • „Door de kroonkurk wordt het koolzuur in de champagne goed tegengehouden en het gas opgenomen door de wijn;
  • ” Nadat de kroonkurk samen met de dode gistcellen is verwijderd – en voordat de ‘echte’ kurk erop gaat – wordt de fles afgevuld met een „mix van reservechampagne met een aantal gram suikers”, mailt Eric de Wit van een andere proeverij, Brut & Bubbels;

„De hoeveelheid suiker bepaalt of je een brut of een demi-sec krijgt. ” Oké, en hoe krijgen we de kurk er vanavond weer een beetje fatsoenlijk uit? Europarlementariër Wim van de Camp (CDA) stelde onlangs nog vragen aan de Europese Commissie over het gevaar van rondvliegende kurken.

De druk in de fles kan oplopen tot zes bar, zoiets als in een vrachtwagenband. In Nederland zou ontkurken jaarlijks drie tot vier slachtoffers eisen. Om deze reden introduceerde een champagnemerk eerder al een ‘vrouwvriendelijke’ champagnestop.

Met hefboompje. Maar het echte werk blijft toch het leukste. Erik van der Velde: „Houd met de linkerhand de kurk vast, met de rechter de fles. Draai dan de fles voorzichtig, niet de kurk, die kan afbreken. Dan zachtjes laten ploppen – als een vrouw die zucht.

” Sabreren kan ook: de kurk en het bovenste stukje hals in één soepele uithaal met een sabel eraf slaan. Wel van tevoren een cursus volgen. Jessica van Geel Een versie van dit artikel verscheen ook in nrc.

next (archief) van 31 december 2009.

Hoe weet je of een wijn kurk heeft?

Dit zijn de meest voorkomende fouten in wijn – 1. Kurk – Ja. Die kennen we allemaal wel. Om het fabeltje maar gelijk uit de wereld te halen, deze wijnfout betekent niet dat er daadwerkelijk kurk in je glas rond drijft. Maar wat is kurk dan wel? Kurk kun je heel makkelijk herkennen.

Ruikt de wijn sterk naar nat karton, natte hond of een muffe kelder, dan zit er kurk in. Kurk ontstaat door een besmetting van schimmel of bacterie die TCA veroorzaakt (trichlooransol). Die stof ontstaat door het bleken en desinfecteren van kurken of flessen met behulp van chloor.

Ook flessen die niet met een kurk maar met een schroefdop zijn afgesloten, kunnen daarom kurk bevatten. Circa 1-3% van alle flessen hebben kurk. Tegenwoordig worden kurken steeds meer gesteriliseerd met nieuwe methodes om dit probleem tegen te gaan. Het is een fout waar je niets meer aan kunt doen dus de wijn mag je terugsturen.

Oxidatie –  Oxidatie komt na enige tijd in alle wijnen voor, maar als een fles wijn verkeerd wordt bewaard, gebeurd dit veel eerder. Je herkent een geoxideerde wijn aan een scherpe geur zoals beurse appels en de wijn is (deels) bruin verkleurd.

Sommige wijnen horen oxidatief te zijn (denk aan sherry of marsala) maar in een goede witte of rode wijn is dit een fout. Oxidatie is het proces waarbij bepaalde stoffen in de wijn verbindingen aangaan met zuurstof. Door te veel oxidatie worden zuren en tannines afgebroken en worden deze soepeler en aangenamer.

Dit is het geval wanneer een wijn houtrijping heeft gehad. Een te sterk geoxideerde wijn is dus te heftig of te snel gebeurd. Er wordt dan ook wel gezegd dat de wijn te sterk is gemaderiseerd waarbij je feitelijk zegt dat de wijn té snel oud is geworden en over zijn top is.

De fruitige aroma’s zijn verloren en maken plaats voor (ongewenste) notenaroma’s. Een gebroken / gescheurde kurk kan hier eventueel op wijzen. 3. Reductie – Als de wijn tijdens de vinificatie te weinig zuurstof heeft gekregen kan er reductie ontstaan. De wijn ruikt dan naar knoflook, gekookte kool, rotte eieren of een verbrande lucifer. Het is het bekende zwavelaroma. Om wijn te conserveren wordt er vaak gebruik gemaakt van sulfiet (zwaveldioxide).

Dit gaat de hierboven benoemde oxidatie tegen waardoor bacteriën en ongewenste gisten geen kans krijgen. Als er teveel wordt gebruikt ontstaat die prikkelende chemische geur. Het verpest ook de fruitigheid van jonge wijnen.

Dit is een wijnfout die je soms op kunt lossen door een wijn te decanteren in een karaf óf er met een zilveren lepel in te roeren. Haha. Als dat niet werkt en de zwavel geur blijft, moet ook deze wijn terug. Brett(anomyces) –  Dit is een gevalletje you hate it or you love it.

  • Maar ook weer niet;
  • Brett(anomyces) is een wilde gistsoort die zich ontwikkelt naast wijngist;
  • Wijnproducenten laten dat soms bewust toe omdat technisch gezien Brett niet slecht is;
  • De wijn kan gaan ruiken naar verband / pleisters, leer, een boerderij/stal of kardemom;

Sommige wijnliefhebbers kunnen de aardeachtige, rustieke aroma’s die Brett toevoegt enorm waarderen. Maar andere hebben er juist een hekel aan en vinden het ranzig. Brett kan in korte tijd snel aroma’s ontwikkelen en is moeilijk te managen in de kelder. Er komen allerlei technische en biologische tools bij kijken om de Brett ontwikkeling te monitoren en controleren.

  • Brett kan ook net als reductie worden tegen gegaan door het toevoegen van sulfiet, al lijkt het daar soms resistent voor te zijn;
  • Brett vind je vooral terug in wijnen die houtopvoeding hebben gehad maar kan ook groeien doordat er restsuiker in de wijn zit;

Ook de malolactische vergisting brengt meer risico op Brett met zich mee, vooral als die omzetting van het sterke appelzuur naar melkzuur te langzaam op gang komt. Goede hygiëne is een belangrijke factor in het in bedwang houden van Brettanomyces in de kelders. 5. Azijnsteek (vluchtig zuur) – Soms kun je een scherpe azijngeur of zelfs nagellakremover (aceton) of lijm aan de wijn ruiken. De wijn bevat dan waarschijnlijk veel vluchtig zuur. Deze zuursoort draagt ook weer bij aan de complexiteit van een wijn, zij het in beperkte mate.

  • Daarnaast zijn er twee methodes om Brett te elimineren voordat de wijn gebotteld wordt: steriele filtering en het toevoegen van het chemische stofje DMDC dat ook gebruikt wordt bij de sterilisatie van vruchtensappen en sportdranken;

Vluchtig zuur wordt ook wel azijnsteek door azijnzuur bacteriën genoemd. Die bacteriën oxideren naar azijnzuur in de wijn. Bij hogere temperaturen vindt azijnsteek makkelijk plaats. Als je er overgevoelig voor bent vind je het waarschijnlijk niet lekker. Troebelheden en depot –  Er bestaan een aantal vormen van troebelheden in wijn.

Troebelheid is in de basis niet altijd gewenst, maar het hoeft niet altijd de geur of smaak te schaden. In sommige gevallen is troebelheid zelfs onvermijdelijk, bijvoorbeeld als de tannine door veroudering in de fles gaat neerslaan.

See also:  Welke Wijn Bij Wildstoofpotje?

Doordat kleurstoffen en tannine onderling met elkaar gaan reageren, vormen ze moleculen die naar het depot van de fles zinken. Het is absoluut geen slecht teken en heeft dus ook geen nadelige werking op je smaak, mits het depot in de fles blijft en niet in je glas komt.

  1. Niet helemaal leeg schenken dus zo’n oude fles;
  2. Wijnsteenzuurkristallen –  Wijnsteenzuurkristallen ontstaan door dat het wijnsteenzuur (wat in iedere wijn zit) in contact komt met kalium;
  3. De kristallen zijn onoplosbaar en zakken naar de bodem of kleven zich vast aan de kurk;

Het beïnvloedt de geur of smaak van de wijn niet. Kou kan er voor zorgen dat die kristallen snel gevormd wordt. Om dit te voorkomen kan vooral bij witte wijn, een koude behandeling worden toegepast. De wijn wordt dan voor korte tijd op ongeveer -4 graden gebracht waardoor de kristallen neerslaan en verwijderd kunnen worden.

Wat proef je als je kurk proeft?

Maar wat is ‘Kurk’ nu eigenlijk? – Zoals jullie weten is wijn een levend product en daarmee onderhevig aan problemen en fouten. Het bekendst en beruchtst daarvan is ‘kurk’. Kurksmaak kan zowel in een goedkope als in een dure fles voorkomen. Het verschijnsel kurk maakt een wijn ondrinkbaar, maar het is niet altijd de kurk zelf die daaraan schuldig is, al heeft men dat wel lange tijd gedacht.

  • Ook kan de mate waarin een wijn is aangetast variëren;
  • Echte kurksmaak is echter onmiskenbaar: de wijn ruikt muf en chemisch, naar nat karton, en in de mond geeft hij een onaangenaam bittere nasmaak;
  • Kurksmaak, in wetenschappelijk jargon trichlooranisol of TCA genoemd, is het gevolg van een chemische verbinding tussen een schimmel die voorkomt in de kurk bast of op de plek waar de wijn wordt gemaakt, en de wijn in de fles;

Een wijn kan zodoende al in een vroeg stadium kurk oplopen; met ouderdom heeft het niets te maken. Kurken moeten daarom met uiterste zorg gereinigd worden. Eerst direct na de oogst, dan na de droging en vervolgens nog een keer voor ze op de fles gaan. Onderzoek heeft uitgewezen dat de kurkschimmel zich ook in allerlei vormen van hout kan ophouden, met name in niet goed schoon gehouden oudere vaten of in geïmpregneerd hout.

Zowel bij kurk producerende bedrijven als wijnbedrijven heeft dit geleid tot een verscherping van de hygiënische eisen. En tot de opkomst van alternatieve afsluitingen als synthetische kurken, schroefdop (Stelvin) en glazen stop (VinoLok).

Mocht je bij een wijn die je bij ons hebt gekocht deze kurksmaak en aroma’s aantreffen, stop de kurk terug in de fles en laat het ons weten. We sturen een nieuwe fles (mits de probleemfles niet half leeg gedronken is) naar je op met daarbij een verzendzegel zodat je de fles kosteloos naar ons terug kunt sturen.

  1. Mocht je een fles wijn met kurksmaak in een restaurant treffen, gewoon terug geven, hier zullen ze echt niet moeilijk over doen;
  2. Ps: Gebruik een verdachte wijn nooit voor de saus;
  3. Ook daarin zal de kurksmaak te proeven zijn! Enige voorzichtigheid is wel geboden, wanneer er een verdenking van kurk bestaat;

Wijnen met veel tannines, met reductie (gebrek aan zuurstof) of met een uitgesproken mineraal karakter kunnen een indruk van kurk geven zonder dat daar werkelijk aanleiding toe is. Goed beluchten, in het glas of in een karaf, zorgt voor meer duidelijkheid.

Door het contact met lucht verdwijnen bepaalde storende geurtjes, maar kurk niet. In tegendeel zelfs die wordt nog herkenbaarder. Soms veroorzaak je zelf ongemerkt ‘n probleem in je wijn. Als je een aangebroken fles afsluit met de originele kurk en die kurk met de bovenkant naar beneden in de hals stopt, loop je een  risico.

Op de bovenkant van de kurk zie je immers nogal eens schimmels of andere viezigheid. Vermijd dat die in contact komen met de wijn. Al met al laat je niet ontmoedigen door een fles met ‘kurk’ het kan nu eenmaal gebeuren en heeft niets met de kwaliteit of leeftijd van de wijn te maken.

Is kurk giftig?

Kurk wordt gemaakt van de bast van de boom. Het verwijderen van de bast is een ambacht dat door de eeuwen heen van generatie op generatie is overgebracht. Na het oogsten wordt de kurk gekookt. Door het koken wordt het kurk gezuiverd,meer elastisch gemaakt en een grotere dichtheid bereikt.

Na het koken moeten de kurkplaten stabiliseren om daarna verder verwerkt te kunnen worden. Kurk en milieu  Kurkeiken produceren zuurstof en absorberen CO2. CO2 zorgt voor de opwarming van onze aarde. Naar schatting verminderen de 60 miljoen kurkeiken de jaarlijkse uitstoot van CO2 van het land met 5%.

Dit is ruim 4,8 miljoen ton per jaar. Door het verwijderen van de schors van de kurkeik (Quercus suber) wordt het niet alleen mogelijk gemaakt om vele mooie producten te maken zoals wijnstoppen, vloeren, wanden en mode-items maar bovendien is de boom, door het verwijderen van zijn bast, in staat om 3-5 keer meer CO2 te absorberen dan kurkeiken die niet geoogst worden.

Een kurkeik kan tot 200 jaar oud worden. Dit komt overeen met gemiddeld zo’n 16 oogsten. Impact van kurk  Economisch en sociaal kent kurk een sterke impact. Het beheer van de kurkwouden draagt bij tot een duurzame ontwikkeling van de landelijke mediterrane gebieden.

Meer dan 100. 000 mensen in de 7 kurkproducerende landen rond het Middellandse Zeegebied zijn rechtstreeks of zijdelings afhankelijke van de kurkeconomie. Duurzaam kurk  Kurk is 100% natuurlijk, volledig biologisch afbreekbaar, milieuvriendelijk, en recycleerbaar zonder giftige afvalstoffen te produceren.

  • Kurk kent als vernieuwende en duurzame bron geen afval;
  • De schors kan volledig gebruikt worden: niet alleen voor wanden, vloeren en kurkstoppen maar ook voor niet alledaagse toepassingen als in de ruimtevaart, mode, en muziekinstrumenten;

Kurkbossen  De uitgestrekte montado’s zijn onmisbaar voor onze planeet. Kurkbossen vormen een werelduniek ecosysteem. Ze vormen een natuurlijke dam tegen de oprukkende verwoestijning en ze beschermen de thuishaven van heel wat unieke en bedreigde diersoorten. Hoe Ontstaat Kurk In Wijn.

Hoe bewaar je wijn zonder kurk?

Mocht je de kurk nog wel hebben, maar hem er niet inkrijgen: bakpapier is het antwoord. Wikkel een klein stukje bakpapier om de kurk en duw hem terug. Als het goed is lukt het zo wel, omdat het bakpapier glad is en dus makkelijker de fles inglijdt. Daarnaast kunnen er op deze manier geen stukjes kurk in de wijn vallen.

Wat als de kurk afbreekt?

Er zijn een paar redenen waarom een kurk kan breken bij het openen van een fles, en geloof me, het overkomt al eens iedereen van ons. Meestal is het niet zo’n groot probleem. Mogelijks was de kurk al breekbaar of droog wanneer de kurk op de fles werd gedaan, en dit kan betekenen dat de wijn binnenin voortijdig oxideerde doordat er lucht langs de kurk in de fles kon. Maar niet altijd. Sommige kurken zijn gewoon beter absorberend en buigzamer dan andere, en oudere kurken hebben de neiging kwetsbaarder te zijn.

  • Daarom is het een goed idee om wijn onder vochtige omstandigheden te bewaren;
  • Bewaar dus een fles wijn horizontaal zodat de wijn  in contact blijft met de kurk en deze dus lekker vochtig kan blijven;
  • Wel opgelet hier, een madeira wijn mag je niet horizontaal bewaren, want de zuren in de wijn kunnen de kurk aantasten;

Het kan ook aan de serveerder liggen. Als hij of zij de kurkentrekker niet ver genoeg heeft vastgedraaid (of goed genoeg gecentreerd), kan de kurk breken door de manier waarop de druk werd uitgeoefend. Ter verdediging van de serveerder. sommige kurken zijn extra lang, want men niet op voorhand kan weten.

Of de kurkentrekker zelf was mogelijk gebrekkig – ik merk dat dikke, doffe kurkentrekkers kurken meer breken dan dunne, puntige. Als je kurk breekt wanneer je een fles opent, probeer dan de resterende kurk vanuit verschillende hoeken aan te vallen.

Als al het andere niet lukt, duw dan de overgebleven kurk in de fles en zeef of decanteer de wijn. Dit gebeurt ook met de besten van ons. Handig is ook deze kurkentrekker speciaal ontworpen om droge, breekbare, oude kurken zonder probleem uit een fles wijn te halen .

Wat zijn tannines in wijn?

Tannines zijn chemische verbindingen in de wijn, namelijk looizuren. Deze zijn afkomstig van de schillen, pitten en steeltjes van de wijn – of van het vat waarin de wijn heeft gerijpt. Tijdens het gisten verhuizen ze naar het druivensap, waar later wijn van gemaakt wordt.

Waarom mag wijn niet ploppen?

Ik een wijnkenner? Welnee, hoe kom je op dat idee? Oh, toen op de schietclub, ja, dat was wel grappig. Ik zal je vertellen hoe dat ging. Ik heb eens een verhaal gelezen over een fijnproever. Een prachtig verhaal, en dat ging inderdaad over een fijnproever op wijngebied, en dat proeven werd uitgebreid beschreven.

  1. In de kantine van onze schietvereniging wordt door de mannelijke leden geen wijn gedronken; het accent ligt hoofdzakelijk   op kruidenbitter gemixt met cola,   en bier;
  2. De enkele vrouwelijke leden drinken meestal een droge witte wijn of een glaasje fris;
See also:  Welke Wijn Bij Stoofpotje?

Maar soms wordt er in het gebouw van de vereniging een feestje gevierd en dan zijn er altijd dames bij. En die drinken meestal een wijntje. Nou, op die avond was er weer een feestje ter ere van een vijfentwintigjarig huwelijk van een lid van de vereniging.

De barman van die avond was Peter M. Peter is een meester als het gaat om bier tappen en borrels inschenken, maar van wijn heeft hij geen verstand. En al helemaal niet als het om het inschenken van een glas wijn gaat.

Het feest was pas begonnen en er werd door een dame een glas rode wijn besteld. Peter   zocht in de drankenkast en kwam met een fles rode wijn tevoorschijn. Hij draaide een kurkentrekker in de kurk en trok die er met geweld uit. Vervolgens pakte hij een wijnglas, spoelde dat om en goot het vol.

  1. De man van de dame nam het glas mee naar hun tafeltje;
  2. Ik zat aan de bar tussen een aantal feestgangers en besloot me er, zomaar voor de gein, mee te bemoeien;
  3. “Peter, zo doe je dat niet, zo ga je niet met wijn om;

” “Nou,” zei Peter, “laat mij dan maar eens zien hoe het dan wel moet. ” Ik liep om de bar heen en pakte de wijnfles en een wijnglas. “Peter, het ontkurken van een fles wijn moet met gevoel gebeuren. De kurk mag absoluut niet ‘ploppen,’ daar schrikt de wijn van.

  1. Je trekt de kurk er langzaam uit;
  2. Dan schenk je voorzichtig een bodem wijn in een glas en laat dat proeven door degene die de wijn heeft besteld;
  3. Let wel, voorzichtig inschenken, niet storten;
  4. De wijn mag absoluut niet klukkeren! Je laat diegene ook het etiket van de fles zien;

Let op, ik zal het demonstreren. ” De mannen aan de bar die ons gesprek gevolgd hadden, keken en luisterden. Ik kantelde de fles en schonk voorzichtig het glas halfvol, zette de fles weer neer met het etiket naar me toe, hief het glas omhoog, liet de inhoud ronddraaien.

en bestudeerde de kleur van de wijn. Vervolgens nam ik een klein slokje, liet dat door mijn mond spoelen en bekeek het etiket op de fles. Toen richtte ik mijn ogen op het plafond van de kantine, en huichelde opperste concentratie.

Ik zoog ik wat lucht naar binnen en spoelde weer. Nog een beetje lucht en weer spoelen. Al spoelend keek ik weer naar de wijn in het glas, en toen slikte ik het door. Na het doorslikken bleef ik nog een paar seconden nadenkend staan, nam nog een slokje uit het glas en zette het neer.

“Kijk Peter, zo moet dat! En als de wijn naar je zin is knik je toestemmend naar de man of vrouw met de fles, en die schenkt vervolgens jouw glas vol en daarna de andere glazen. ” Peter en de mannen aan de bar hadden aandachtig toegekeken bij mijn demonstratie, en vanaf dat moment was ik in hun ogen een erkende wijnkenner.

Toen kwam de man van de dame die een glas wijn had besteld naar de bar, het halfvolle glas wijn in zijn hand, en zei tegen Peter: “Mijn vrouw zegt dat deze wijn niet te drinken is. ” Peter keek naar mij: “Wat vind jij van deze wijn?” Ik ben absoluut geen wijnkenner, maar bij mijn proefdemonstratie had ik al geconstateerd dat de wijn bocht was, grondsop.

Daar hoefde je geen kenner voor te zijn. Het was zo’n wijn van: ‘Bij aankoop van een pakje margarine een fles wijn gratis!’ Maar ik wist ook dat de vereniging een aantal dozen met deze flessen in de drankenkast had staan.

Als ik zou toegeven dat die wijn inderdaad niet te drinken was, konden ze die flessen wel leeggieten in de gootsteen. Dat zou een financiële strop zijn. Dat moest voorkomen worden, ook al omdat de vereniging niet de naam mocht krijgen inferieure wijn te schenken.

  1. “Komt die wijn uit deze fles?” vroeg ik huichelachtig   aan Peter en wees op de aangebroken fles;
  2. “Ja,” zei Peter;
  3. “Ik loop even met u mee,” zei ik tegen de man;
  4. Ik pakte een leeg wijnglas en de aangebroken fles en volgde de man naar zijn tafel;

Daar aangekomen stelde ik me aan zijn vrouw voor. “Dag mevrouw, u vindt deze wijn niet te drinken heb ik gehoord. ” “Nee,” antwoordde ze, “deze wijn is zuur volgens mij. Maar ik ben geen echte wijnkenner moet ik toegeven. En ik drink maar af en toe rode wijn.

” Ik pakte het lege glas en goot er voorzichtig een bodem wijn in en zorgde ervoor dat de vrouw het etiket kon zien. Toen, terwijl de man en zijn vrouw toekeken, herhaalde ik mijn proefdemonstratie. Ik bekeek de kleur van de wijn, liet die in het glas rondtollen, nam een slokje, zoog wat lucht naar binnen, liet de wijn weer rondtollen, nam nog wat lucht, kauwde even en slikte het door.

Toen bleef ik even nadenkend staan. Ik zette het glas neer en zei tegen de vrouw:” Mevrouw, dit is een schuchtere, wat afstandelijke wijn. Een wijn die zich niet snel gewonnen geeft. Geen brede wijn. (dat ‘brede’ vond ik wel een goeie). Een wijn die vriendelijk kan zijn, maar ook onvriendelijk.

  1. Een wijn die je voorzichtig moet benaderen, om te beginnen met kleine slokjes;
  2. Niet het halve glas in één keer;
  3. Als je deze wijn de kans geeft zijn ware kwaliteit te laten zien, zal hij je aangenaam verrassen;

Het is een wijn voor de kenner, mevrouw. ” “Ja,” zei de vrouw, “misschien heb ik wel een te grote slok genomen. Ik drink maar af en toe rode wijn weet u. Schenk mijn glas maar vol. ” Dat deed ik en de vrouw nam een klein slokje. Toen keek ze me aan en zei: “Ja, nu smaakt die wijn heel anders!” En ze nam nog een slokje.

Nu is het zo, als je niet gewend bent aan drank, smaakt het tweede glas altijd beter dan het eerste; de alcohol laat zich gelden. Bij wijn is het niet anders, ook niet bij slechte wijn. Het derde glas smaakt dan best lekker en bij het vierde glas prijs je de wijn de hemel in.

En zo gebeurde het ook. De dame dronk die avond vier glazen wijn en we hebben geen klacht meer gehoord. En vanaf dat moment had ik mijn reputatie als wijnkenner binnen de vereniging gevestigd..

Hoe weet je of je een goede wijn hebt?

Wijn proeven – Eenmaal je fles gekocht, is het natuurlijk van belang dat je de wijn goed kunt proeven. Drink een kleine slok en slurp wat lucht in je mond. Slik de wijn niet in een keer door maar spoel de wijn een beetje door je mond heen gaan. Bij het proeven kun je letten op de zoetheid, het zuurgehalte, de smaakkenmerken en de afdronk. .

Kan wijn schimmelen?

Als een wijn niet naar kurk smaakt: – Er drijven geen stukjes kurk in de wijn en de kurk is niet bedekt met kleine witte kristallen. Deze kristallen worden tartraat genoemd en zijn een natuurlijk bijproduct van sommige wijnen. Tartraat is overigens volkomen onschadelijk.

  1. Wat is dan wel een kurk-wijn? Een kurk-wijn is een wijn die besmet is met een kurk-schimmel;
  2. De besmetting geeft een zeer speciale geur en smaak;
  3. Beschimmelde kurk ontstaat bij een kleine percentage natuurlijke kurken die verkrijgbaar zijn;

Uit recente studies is gebleken dat 5 procent van de wijnen met natuurlijke kurken besmet is met de schimmel.

Hoe Kurksmaak herkennen?

Hoe ontstaat een kurksmaak? – Wanneer er bacteriën en schimmels in de fles zitten, kunnen deze een chemische verbinding genaamd 2,4,6 – trichlooranisol (TCA) aangaan met de wijn zelf. Na verloop van tijd leidt dit tot een kurksmaak. Men heeft lang gedacht dat de kurk aan de basis lag van dit probleem.

Daarom is de kurkindustrie in 1995 begonnen met een aantal preventieve maatregelen te nemen om de nevenproductie van 2,4,6 trichlooranisol (TCA) de kop in te drukken. Toen bleek dat zelfs wijnen met een schroefdop of plastieken kurk ermee te maken konden krijgen, is men verder onderzoek gaan doen.

Uiteindelijk bleek dat kurksmaak ook kon ontstaan door het gebruik van bepaalde gewasbeschermingsmiddelen bij kurkbomen en een verkeerde manier van schoonmaken voor het bottelen van de wijn. Na onderzoek ontdekte men dat de chlooroplossingen die gebruikt werden om de kurken te steriliseren vaak de oorzaak waren.

  • Sinds 1996 is het gebruik daarvan dan ook verboden en als alternatief gebruikt men nu waterstofperoxide;
  • Dat de oorzaak van de kurksmaak vaak al in het productieproces te vinden is, wil ook zeggen dat wijn met kurksmaak niet alleen voorkomt bij goedkopere wijnen;

Dure wijnen kunnen evengoed een kurksmaak hebben. Een fles met kurksmaak is trouwens makkelijk te herkennen: de wijn heeft een muffe en chemische geur en bovendien een heel scherpe nasmaak. Het spreekt misschien ook voor zich, maar een wijn met kurksmaak gebruik je best niet bij de bereiding van maaltijden.

See also:  Wanneer Is Wijn Vegan?

Waarom mag wijn niet ploppen?

Ik een wijnkenner? Welnee, hoe kom je op dat idee? Oh, toen op de schietclub, ja, dat was wel grappig. Ik zal je vertellen hoe dat ging. Ik heb eens een verhaal gelezen over een fijnproever. Een prachtig verhaal, en dat ging inderdaad over een fijnproever op wijngebied, en dat proeven werd uitgebreid beschreven.

  • In de kantine van onze schietvereniging wordt door de mannelijke leden geen wijn gedronken; het accent ligt hoofdzakelijk   op kruidenbitter gemixt met cola,   en bier;
  • De enkele vrouwelijke leden drinken meestal een droge witte wijn of een glaasje fris;

Maar soms wordt er in het gebouw van de vereniging een feestje gevierd en dan zijn er altijd dames bij. En die drinken meestal een wijntje. Nou, op die avond was er weer een feestje ter ere van een vijfentwintigjarig huwelijk van een lid van de vereniging.

  • De barman van die avond was Peter M;
  • Peter is een meester als het gaat om bier tappen en borrels inschenken, maar van wijn heeft hij geen verstand;
  • En al helemaal niet als het om het inschenken van een glas wijn gaat;

Het feest was pas begonnen en er werd door een dame een glas rode wijn besteld. Peter   zocht in de drankenkast en kwam met een fles rode wijn tevoorschijn. Hij draaide een kurkentrekker in de kurk en trok die er met geweld uit. Vervolgens pakte hij een wijnglas, spoelde dat om en goot het vol.

  1. De man van de dame nam het glas mee naar hun tafeltje;
  2. Ik zat aan de bar tussen een aantal feestgangers en besloot me er, zomaar voor de gein, mee te bemoeien;
  3. “Peter, zo doe je dat niet, zo ga je niet met wijn om;

” “Nou,” zei Peter, “laat mij dan maar eens zien hoe het dan wel moet. ” Ik liep om de bar heen en pakte de wijnfles en een wijnglas. “Peter, het ontkurken van een fles wijn moet met gevoel gebeuren. De kurk mag absoluut niet ‘ploppen,’ daar schrikt de wijn van.

Je trekt de kurk er langzaam uit. Dan schenk je voorzichtig een bodem wijn in een glas en laat dat proeven door degene die de wijn heeft besteld. Let wel, voorzichtig inschenken, niet storten. De wijn mag absoluut niet klukkeren! Je laat diegene ook het etiket van de fles zien.

Let op, ik zal het demonstreren. ” De mannen aan de bar die ons gesprek gevolgd hadden, keken en luisterden. Ik kantelde de fles en schonk voorzichtig het glas halfvol, zette de fles weer neer met het etiket naar me toe, hief het glas omhoog, liet de inhoud ronddraaien.

en bestudeerde de kleur van de wijn. Vervolgens nam ik een klein slokje, liet dat door mijn mond spoelen en bekeek het etiket op de fles. Toen richtte ik mijn ogen op het plafond van de kantine, en huichelde opperste concentratie.

Ik zoog ik wat lucht naar binnen en spoelde weer. Nog een beetje lucht en weer spoelen. Al spoelend keek ik weer naar de wijn in het glas, en toen slikte ik het door. Na het doorslikken bleef ik nog een paar seconden nadenkend staan, nam nog een slokje uit het glas en zette het neer.

“Kijk Peter, zo moet dat! En als de wijn naar je zin is knik je toestemmend naar de man of vrouw met de fles, en die schenkt vervolgens jouw glas vol en daarna de andere glazen. ” Peter en de mannen aan de bar hadden aandachtig toegekeken bij mijn demonstratie, en vanaf dat moment was ik in hun ogen een erkende wijnkenner.

Toen kwam de man van de dame die een glas wijn had besteld naar de bar, het halfvolle glas wijn in zijn hand, en zei tegen Peter: “Mijn vrouw zegt dat deze wijn niet te drinken is. ” Peter keek naar mij: “Wat vind jij van deze wijn?” Ik ben absoluut geen wijnkenner, maar bij mijn proefdemonstratie had ik al geconstateerd dat de wijn bocht was, grondsop.

Daar hoefde je geen kenner voor te zijn. Het was zo’n wijn van: ‘Bij aankoop van een pakje margarine een fles wijn gratis!’ Maar ik wist ook dat de vereniging een aantal dozen met deze flessen in de drankenkast had staan.

Als ik zou toegeven dat die wijn inderdaad niet te drinken was, konden ze die flessen wel leeggieten in de gootsteen. Dat zou een financiële strop zijn. Dat moest voorkomen worden, ook al omdat de vereniging niet de naam mocht krijgen inferieure wijn te schenken.

  • “Komt die wijn uit deze fles?” vroeg ik huichelachtig   aan Peter en wees op de aangebroken fles;
  • “Ja,” zei Peter;
  • “Ik loop even met u mee,” zei ik tegen de man;
  • Ik pakte een leeg wijnglas en de aangebroken fles en volgde de man naar zijn tafel;

Daar aangekomen stelde ik me aan zijn vrouw voor. “Dag mevrouw, u vindt deze wijn niet te drinken heb ik gehoord. ” “Nee,” antwoordde ze, “deze wijn is zuur volgens mij. Maar ik ben geen echte wijnkenner moet ik toegeven. En ik drink maar af en toe rode wijn.

  1. ” Ik pakte het lege glas en goot er voorzichtig een bodem wijn in en zorgde ervoor dat de vrouw het etiket kon zien;
  2. Toen, terwijl de man en zijn vrouw toekeken, herhaalde ik mijn proefdemonstratie;
  3. Ik bekeek de kleur van de wijn, liet die in het glas rondtollen, nam een slokje, zoog wat lucht naar binnen, liet de wijn weer rondtollen, nam nog wat lucht, kauwde even en slikte het door;

Toen bleef ik even nadenkend staan. Ik zette het glas neer en zei tegen de vrouw:” Mevrouw, dit is een schuchtere, wat afstandelijke wijn. Een wijn die zich niet snel gewonnen geeft. Geen brede wijn. (dat ‘brede’ vond ik wel een goeie). Een wijn die vriendelijk kan zijn, maar ook onvriendelijk.

Een wijn die je voorzichtig moet benaderen, om te beginnen met kleine slokjes. Niet het halve glas in één keer. Als je deze wijn de kans geeft zijn ware kwaliteit te laten zien, zal hij je aangenaam verrassen.

Het is een wijn voor de kenner, mevrouw. ” “Ja,” zei de vrouw, “misschien heb ik wel een te grote slok genomen. Ik drink maar af en toe rode wijn weet u. Schenk mijn glas maar vol. ” Dat deed ik en de vrouw nam een klein slokje. Toen keek ze me aan en zei: “Ja, nu smaakt die wijn heel anders!” En ze nam nog een slokje.

Nu is het zo, als je niet gewend bent aan drank, smaakt het tweede glas altijd beter dan het eerste; de alcohol laat zich gelden. Bij wijn is het niet anders, ook niet bij slechte wijn. Het derde glas smaakt dan best lekker en bij het vierde glas prijs je de wijn de hemel in.

En zo gebeurde het ook. De dame dronk die avond vier glazen wijn en we hebben geen klacht meer gehoord. En vanaf dat moment had ik mijn reputatie als wijnkenner binnen de vereniging gevestigd..

Hoe bewaar je wijn zonder kurk?

Mocht je de kurk nog wel hebben, maar hem er niet inkrijgen: bakpapier is het antwoord. Wikkel een klein stukje bakpapier om de kurk en duw hem terug. Als het goed is lukt het zo wel, omdat het bakpapier glad is en dus makkelijker de fles inglijdt. Daarnaast kunnen er op deze manier geen stukjes kurk in de wijn vallen.

Wat betekent kurk proeven?

Wat betekent ‘de wijn heeft kurk’? ‘Kurk’ (in het Frans goût de bouchon ) is een onaangename geur én smaak, die het eigenlijke karakter van de wijn overheersen en hem daardoor minder aangenaam of zelfs onaangenaam maken. Met name het schimmelige, muffe aroma valt op. Er is maar heel weinig van nodig om een wijn muf te doen ruiken. Om een idee te geven: als je 2 theelepeltjes TCA in 1 miljard liter water doet geurt dit water naar ‘kurk’. En 1 miljard liter water zit in 400 (!) Olympische zwembaden van 50 x 25 x 2 meter. Vandaar dat kurkenproducenten zeer zorgvuldig moeten werken om ervoor te zorgen dat deze stof niet ontstaat.

  • De oorzaak is meestal de kurk zelf die de wijnfles afsluit;
  • In die kurk kunnen micro-organismen muffe aroma’s vormen die het aroma en de smaak van wijn gaan overheersen, waardoor de wijn ‘kurk’ heeft;
  • De meest beruchte stof met een muffe geur is TCA, trichlooranisol;

Maar ook andere stoffen kunnen een muf, schimmelig aroma geven. Bijvoorbeeld als er wijn gemaakt wordt van beschimmelde druiven is de kans op een muf aroma aanwezig. Wat is zeker géén ‘kurk’? De kurkdeeltjes die soms na het openen van de fles in de wijn drijven.

  • Op zich kunnen die kurkdeeltjes geen kwaad, maar het is een minder fraai zicht;
  • Met een schone pink of een klein lepeltje de kurkdeeltjes verwijderen is dan de oplossing en aan de kwaliteit van de wijn doet het zeker niets af;

Door Gerhard Horstink – oenologue van de Universiteit van Bordeaux ©.

Adblock
detector