Wat Betekent Het Als Een Wijn Kurk Heeft? - [Answer] 2024

Wat Betekent Het Als Een Wijn Kurk Heeft

Wat betekent ‘de wijn heeft kurk’? ‘Kurk’ (in het Frans goût de bouchon ) is een onaangename geur én smaak, die het eigenlijke karakter van de wijn overheersen en hem daardoor minder aangenaam of zelfs onaangenaam maken. Met name het schimmelige, muffe aroma valt op. Er is maar heel weinig van nodig om een wijn muf te doen ruiken. Om een idee te geven: als je 2 theelepeltjes TCA in 1 miljard liter water doet geurt dit water naar ‘kurk’. En 1 miljard liter water zit in 400 (!) Olympische zwembaden van 50 x 25 x 2 meter. Vandaar dat kurkenproducenten zeer zorgvuldig moeten werken om ervoor te zorgen dat deze stof niet ontstaat.

De oorzaak is meestal de kurk zelf die de wijnfles afsluit. In die kurk kunnen micro-organismen muffe aroma’s vormen die het aroma en de smaak van wijn gaan overheersen, waardoor de wijn ‘kurk’ heeft. De meest beruchte stof met een muffe geur is TCA, trichlooranisol.

Maar ook andere stoffen kunnen een muf, schimmelig aroma geven. Bijvoorbeeld als er wijn gemaakt wordt van beschimmelde druiven is de kans op een muf aroma aanwezig. Wat is zeker géén ‘kurk’? De kurkdeeltjes die soms na het openen van de fles in de wijn drijven.

Op zich kunnen die kurkdeeltjes geen kwaad, maar het is een minder fraai zicht;
Met een schone pink of een klein lepeltje de kurkdeeltjes verwijderen is dan de oplossing en aan de kwaliteit van de wijn doet het zeker niets af;

Door Gerhard Horstink – oenologue van de Universiteit van Bordeaux ©.

Kan kurk in wijn kwaad?

Kurk in wijn: gevaarlijk? – Kurk in de wijn is niet gevaarlijk, u kunt de wijn gerust proeven. De wijn met kurk drinken is in principe ook niet schadelijk voor de gezondheid, maar de trek zal u snel vergaan, want de wijn is echt niet lekker en doet niet denken aan hoe hij normaal smaakt.

Hoe weet je of een wijn kurk heeft?

Dit zijn de meest voorkomende fouten in wijn – 1. Kurk – Ja. Die kennen we allemaal wel. Om het fabeltje maar gelijk uit de wereld te halen, deze wijnfout betekent niet dat er daadwerkelijk kurk in je glas rond drijft. Maar wat is kurk dan wel? Kurk kun je heel makkelijk herkennen.

Ruikt de wijn sterk naar nat karton, natte hond of een muffe kelder, dan zit er kurk in;
Kurk ontstaat door een besmetting van schimmel of bacterie die TCA veroorzaakt (trichlooransol);
Die stof ontstaat door het bleken en desinfecteren van kurken of flessen met behulp van chloor;

Ook flessen die niet met een kurk maar met een schroefdop zijn afgesloten, kunnen daarom kurk bevatten. Circa 1-3% van alle flessen hebben kurk. Tegenwoordig worden kurken steeds meer gesteriliseerd met nieuwe methodes om dit probleem tegen te gaan. Het is een fout waar je niets meer aan kunt doen dus de wijn mag je terugsturen.

Oxidatie – Oxidatie komt na enige tijd in alle wijnen voor, maar als een fles wijn verkeerd wordt bewaard, gebeurd dit veel eerder. Je herkent een geoxideerde wijn aan een scherpe geur zoals beurse appels en de wijn is (deels) bruin verkleurd.

Sommige wijnen horen oxidatief te zijn (denk aan sherry of marsala) maar in een goede witte of rode wijn is dit een fout. Oxidatie is het proces waarbij bepaalde stoffen in de wijn verbindingen aangaan met zuurstof. Door te veel oxidatie worden zuren en tannines afgebroken en worden deze soepeler en aangenamer.

Dit is het geval wanneer een wijn houtrijping heeft gehad. Een te sterk geoxideerde wijn is dus te heftig of te snel gebeurd. Er wordt dan ook wel gezegd dat de wijn te sterk is gemaderiseerd waarbij je feitelijk zegt dat de wijn té snel oud is geworden en over zijn top is.

De fruitige aroma’s zijn verloren en maken plaats voor (ongewenste) notenaroma’s. Een gebroken / gescheurde kurk kan hier eventueel op wijzen. 3. Reductie – Als de wijn tijdens de vinificatie te weinig zuurstof heeft gekregen kan er reductie ontstaan. De wijn ruikt dan naar knoflook, gekookte kool, rotte eieren of een verbrande lucifer. Het is het bekende zwavelaroma. Om wijn te conserveren wordt er vaak gebruik gemaakt van sulfiet (zwaveldioxide).

Dit gaat de hierboven benoemde oxidatie tegen waardoor bacteriën en ongewenste gisten geen kans krijgen;
Als er teveel wordt gebruikt ontstaat die prikkelende chemische geur;
Het verpest ook de fruitigheid van jonge wijnen;

Dit is een wijnfout die je soms op kunt lossen door een wijn te decanteren in een karaf óf er met een zilveren lepel in te roeren. Haha. Als dat niet werkt en de zwavel geur blijft, moet ook deze wijn terug. Brett(anomyces) – Dit is een gevalletje you hate it or you love it.

Maar ook weer niet. Brett(anomyces) is een wilde gistsoort die zich ontwikkelt naast wijngist. Wijnproducenten laten dat soms bewust toe omdat technisch gezien Brett niet slecht is. De wijn kan gaan ruiken naar verband / pleisters, leer, een boerderij/stal of kardemom.

Sommige wijnliefhebbers kunnen de aardeachtige, rustieke aroma’s die Brett toevoegt enorm waarderen. Maar andere hebben er juist een hekel aan en vinden het ranzig. Brett kan in korte tijd snel aroma’s ontwikkelen en is moeilijk te managen in de kelder. Er komen allerlei technische en biologische tools bij kijken om de Brett ontwikkeling te monitoren en controleren.

Brett kan ook net als reductie worden tegen gegaan door het toevoegen van sulfiet, al lijkt het daar soms resistent voor te zijn. Brett vind je vooral terug in wijnen die houtopvoeding hebben gehad maar kan ook groeien doordat er restsuiker in de wijn zit.

Ook de malolactische vergisting brengt meer risico op Brett met zich mee, vooral als die omzetting van het sterke appelzuur naar melkzuur te langzaam op gang komt. Goede hygiëne is een belangrijke factor in het in bedwang houden van Brettanomyces in de kelders. 5. Azijnsteek (vluchtig zuur) – Soms kun je een scherpe azijngeur of zelfs nagellakremover (aceton) of lijm aan de wijn ruiken. De wijn bevat dan waarschijnlijk veel vluchtig zuur. Deze zuursoort draagt ook weer bij aan de complexiteit van een wijn, zij het in beperkte mate.

Daarnaast zijn er twee methodes om Brett te elimineren voordat de wijn gebotteld wordt: steriele filtering en het toevoegen van het chemische stofje DMDC dat ook gebruikt wordt bij de sterilisatie van vruchtensappen en sportdranken;

Vluchtig zuur wordt ook wel azijnsteek door azijnzuur bacteriën genoemd. Die bacteriën oxideren naar azijnzuur in de wijn. Bij hogere temperaturen vindt azijnsteek makkelijk plaats. Als je er overgevoelig voor bent vind je het waarschijnlijk niet lekker. Troebelheden en depot – Er bestaan een aantal vormen van troebelheden in wijn.

Troebelheid is in de basis niet altijd gewenst, maar het hoeft niet altijd de geur of smaak te schaden. In sommige gevallen is troebelheid zelfs onvermijdelijk, bijvoorbeeld als de tannine door veroudering in de fles gaat neerslaan.

Doordat kleurstoffen en tannine onderling met elkaar gaan reageren, vormen ze moleculen die naar het depot van de fles zinken. Het is absoluut geen slecht teken en heeft dus ook geen nadelige werking op je smaak, mits het depot in de fles blijft en niet in je glas komt.

Niet helemaal leeg schenken dus zo’n oude fles;
Wijnsteenzuurkristallen – Wijnsteenzuurkristallen ontstaan door dat het wijnsteenzuur (wat in iedere wijn zit) in contact komt met kalium;
De kristallen zijn onoplosbaar en zakken naar de bodem of kleven zich vast aan de kurk;

Het beïnvloedt de geur of smaak van de wijn niet. Kou kan er voor zorgen dat die kristallen snel gevormd wordt. Om dit te voorkomen kan vooral bij witte wijn, een koude behandeling worden toegepast. De wijn wordt dan voor korte tijd op ongeveer -4 graden gebracht waardoor de kristallen neerslaan en verwijderd kunnen worden.

Waarom zit er een kurk in de wijn?

Voordelen van kurk –

Goed voor langdurige rijping op fles : kurk laat namelijk 1 mg zuurstof door per jaar. Dit is precies genoeg om de wijn te laten rijpen waardoor hij nieuwe smaken ontwikkelt.
Duurzaam materiaal : kurk is 100% natuurlijk en ook nog eens recyclebaar.

Wat doen met wijn met kurksmaak?

KURK! – Kurk in je wijn. De vrees van elke wijnliefhebber. En dan bedoelen we natuurlijk niet de kurk die ter afsluiting in de flessenhals zit (tenzij je echt fervent liefhebber van schroefdoppen bent of geen kurkentrekker bij de hand hebt). En we bedoelen ook niet de eventuele kleine stukjes kurk die na het ontkurken van de fles in je glas wijn drijven (die vergen hooguit wat hengelwerk).

Nee, met kurk bedoelen we hier de geur en smaak ‘kurk’. Dat dit geen fijne geur en smaak is, dat is iedereen bekend. Maar hoe ruikt het nou echt? Wat is ‘kurk’? Hoe ontstaat het? En wat te doen met een fles met ‘kurk’? Wijn kan in meer of mindere mate ‘kurk’ hebben.

Bij een kleine infectie zal de ‘kurk’ door de meeste consumenten (nog) niet herkend worden, want de wijn is dan slechts zijn fruitigheid kwijt. Maar heeft een fles wijn echt ‘kurk’ te pakken, dan kun je er ook moeilijk omheen. De geur en smaak van ‘kurk’ wordt omschreven met termen als muf, chemisch, jute-achtig, schimmelig, vochtige kelder, nat karton, oude aardappelen en natte hond, dat alles met een bittere nasmaak. Al met al niet al te smakelijk dus! Nu is er wel enige voorzichtigheid geboden bij het vellen van het oordeel “Kurk!”. Wijnen met zeer veel tannines of met een uitgesproken mineralig karakter kunnen namelijk direct na opening een geur hebben die aan kurk doet denken, maar dat niet is. Ook andere afwijkende geurtjes kunnen per ongeluk als ‘kurk’ bestempeld worden. In geval van twijfel is het raadzaam om de verdachte wijn te decanteren, dat wil zeggen dat je de wijn overgiet in een karaf.

Door de wijn te decanteren, komt deze goed in aanraking met lucht. De meeste afwijkende geurtjes verdwijnen hierdoor, maar kurk juist niet. Ruikt de wijn na decanteren dus nog steeds naar ‘kurk’, dan is het zeer waarschijnlijk raak.

Helaas is er momenteel nog geen middel of methode om je wijn van de kurk geur en smaak te ontdoen. Het beste wat je kunt doen met een fles wijn met ‘kurk’ is deze terugbrengen naar de wijnhandelaar (als je de wijn gedecanteerd hebt, deze wel weer even keurig in de fles teruggieten natuurlijk).

Zolang je niet de halve fles leeggedronken hebt, zullen de meeste wijnhandelaren de fles wel vervangen voor je. Zo niet, dan wordt het helaas een enkeltje gootsteen voor de wijn… (het is geen aanrader om te proberen een wijn met ‘kurk’ nog in een saus of stoofschotel te verwerken, want ook dan blijf je de vieze kurksmaak proeven!) Tref je in een restaurant een fles met ‘kurk’, dan meld je dit natuurlijk bij de sommelier en zal deze de fles, als deze inderdaad kurk heeft, vervangen.

Hoe ontstaat die kurksmaak nu? ‘Kurk’ wordt veroorzaakt door besmetting van de wijn met bepaalde schimmels en bacteriën die chloorhoudende verbindingen omzetten in 2,4,6-trichloroanisole (kortweg TCA genoemd). De schimmels en bacteriën kunnen via de kurk in de wijn komen, maar ook via oude houten vaten en zelfs in roestvrijstalen vaten en lege flessen kunnen deze schimmels voorkomen. Helaas is de kurk bij lange na niet de enige boosdoener van de kurksmaak: ook kartonnen verpakkingen gebleekt met chloorverbindingen kunnen de oorzaak zijn, en zelfs chloorverbindingen uit geïmpregneerd hout zoals pallets, kisten of balkenconstructies. Bij dit laatste stel is niet TCA maar pentachlorofenol (PCP) de oorzaak van de kurksmaak. Groot nadeel van PCP is dat besmetting van de wijn met deze stof door de lucht gaat: die heeft dus geen kurk of vat nodig. De conclusie: kurk kan dus ook voorkomen in wijn die niet met kurk is afgesloten.

De chloorhoudende verbindingen die de schimmels en bacteriën omzetten in TCA, kunnen afkomstig zijn uit de kurk via behandeling van de kurkeik met pesticiden en bleken of schoonmaken van de kurk met chloorproducten;

Wijnen met schroefdop, kunststof kurk, wijn uit pak, plastic fles…. Allemaal kunnen ze kurk hebben. En hoewel kurk- en wijnfabrikanten hard hun best doen, zijn de besmettingen met ‘kurk’ nog altijd niet volledig de wereld uit. Voordat je nu elke nieuwe fles die je koopt met argusogen bekijkt: het percentage wijnen met kurksmaak valt gelukkig mee. (juni 2012) –> Syrah Etcetera No-nonsense wijnschrijverij.

Wat proef je als je kurk proeft?

Maar wat is ‘Kurk’ nu eigenlijk? – Zoals jullie weten is wijn een levend product en daarmee onderhevig aan problemen en fouten. Het bekendst en beruchtst daarvan is ‘kurk’. Kurksmaak kan zowel in een goedkope als in een dure fles voorkomen. Het verschijnsel kurk maakt een wijn ondrinkbaar, maar het is niet altijd de kurk zelf die daaraan schuldig is, al heeft men dat wel lange tijd gedacht.

Ook kan de mate waarin een wijn is aangetast variëren. Echte kurksmaak is echter onmiskenbaar: de wijn ruikt muf en chemisch, naar nat karton, en in de mond geeft hij een onaangenaam bittere nasmaak. Kurksmaak, in wetenschappelijk jargon trichlooranisol of TCA genoemd, is het gevolg van een chemische verbinding tussen een schimmel die voorkomt in de kurk bast of op de plek waar de wijn wordt gemaakt, en de wijn in de fles.

Een wijn kan zodoende al in een vroeg stadium kurk oplopen; met ouderdom heeft het niets te maken. Kurken moeten daarom met uiterste zorg gereinigd worden. Eerst direct na de oogst, dan na de droging en vervolgens nog een keer voor ze op de fles gaan. Onderzoek heeft uitgewezen dat de kurkschimmel zich ook in allerlei vormen van hout kan ophouden, met name in niet goed schoon gehouden oudere vaten of in geïmpregneerd hout.

Zowel bij kurk producerende bedrijven als wijnbedrijven heeft dit geleid tot een verscherping van de hygiënische eisen. En tot de opkomst van alternatieve afsluitingen als synthetische kurken, schroefdop (Stelvin) en glazen stop (VinoLok).

Mocht je bij een wijn die je bij ons hebt gekocht deze kurksmaak en aroma’s aantreffen, stop de kurk terug in de fles en laat het ons weten. We sturen een nieuwe fles (mits de probleemfles niet half leeg gedronken is) naar je op met daarbij een verzendzegel zodat je de fles kosteloos naar ons terug kunt sturen.

Mocht je een fles wijn met kurksmaak in een restaurant treffen, gewoon terug geven, hier zullen ze echt niet moeilijk over doen. Ps: Gebruik een verdachte wijn nooit voor de saus. Ook daarin zal de kurksmaak te proeven zijn! Enige voorzichtigheid is wel geboden, wanneer er een verdenking van kurk bestaat.

Wijnen met veel tannines, met reductie (gebrek aan zuurstof) of met een uitgesproken mineraal karakter kunnen een indruk van kurk geven zonder dat daar werkelijk aanleiding toe is. Goed beluchten, in het glas of in een karaf, zorgt voor meer duidelijkheid.

Door het contact met lucht verdwijnen bepaalde storende geurtjes, maar kurk niet. In tegendeel zelfs die wordt nog herkenbaarder. Soms veroorzaak je zelf ongemerkt ‘n probleem in je wijn. Als je een aangebroken fles afsluit met de originele kurk en die kurk met de bovenkant naar beneden in de hals stopt, loop je een risico.

Op de bovenkant van de kurk zie je immers nogal eens schimmels of andere viezigheid. Vermijd dat die in contact komen met de wijn. Al met al laat je niet ontmoedigen door een fles met ‘kurk’ het kan nu eenmaal gebeuren en heeft niets met de kwaliteit of leeftijd van de wijn te maken.

Is kurk giftig?

Kurk wordt gemaakt van de bast van de boom. Het verwijderen van de bast is een ambacht dat door de eeuwen heen van generatie op generatie is overgebracht. Na het oogsten wordt de kurk gekookt. Door het koken wordt het kurk gezuiverd,meer elastisch gemaakt en een grotere dichtheid bereikt.

Na het koken moeten de kurkplaten stabiliseren om daarna verder verwerkt te kunnen worden. Kurk en milieu Kurkeiken produceren zuurstof en absorberen CO2. CO2 zorgt voor de opwarming van onze aarde. Naar schatting verminderen de 60 miljoen kurkeiken de jaarlijkse uitstoot van CO2 van het land met 5%.

Dit is ruim 4,8 miljoen ton per jaar. Door het verwijderen van de schors van de kurkeik (Quercus suber) wordt het niet alleen mogelijk gemaakt om vele mooie producten te maken zoals wijnstoppen, vloeren, wanden en mode-items maar bovendien is de boom, door het verwijderen van zijn bast, in staat om 3-5 keer meer CO2 te absorberen dan kurkeiken die niet geoogst worden.

Een kurkeik kan tot 200 jaar oud worden;
Dit komt overeen met gemiddeld zo’n 16 oogsten;
Impact van kurk Economisch en sociaal kent kurk een sterke impact;
Het beheer van de kurkwouden draagt bij tot een duurzame ontwikkeling van de landelijke mediterrane gebieden;

Hoe weet je of je een goede wijn hebt?

Wijn proeven – Eenmaal je fles gekocht, is het natuurlijk van belang dat je de wijn goed kunt proeven. Drink een kleine slok en slurp wat lucht in je mond. Slik de wijn niet in een keer door maar spoel de wijn een beetje door je mond heen gaan. Bij het proeven kun je letten op de zoetheid, het zuurgehalte, de smaakkenmerken en de afdronk. .

Wat betekent kurk proeven?

Op zich kunnen die kurkdeeltjes geen kwaad, maar het is een minder fraai zicht;
Met een schone pink of een klein lepeltje de kurkdeeltjes verwijderen is dan de oplossing en aan de kwaliteit van de wijn doet het zeker niets af;

Door Gerhard Horstink – oenologue van de Universiteit van Bordeaux ©.

Hoe Kurksmaak herkennen?

Hoe ontstaat een kurksmaak? – Wanneer er bacteriën en schimmels in de fles zitten, kunnen deze een chemische verbinding genaamd 2,4,6 – trichlooranisol (TCA) aangaan met de wijn zelf. Na verloop van tijd leidt dit tot een kurksmaak. Men heeft lang gedacht dat de kurk aan de basis lag van dit probleem.

Daarom is de kurkindustrie in 1995 begonnen met een aantal preventieve maatregelen te nemen om de nevenproductie van 2,4,6 trichlooranisol (TCA) de kop in te drukken. Toen bleek dat zelfs wijnen met een schroefdop of plastieken kurk ermee te maken konden krijgen, is men verder onderzoek gaan doen.

Uiteindelijk bleek dat kurksmaak ook kon ontstaan door het gebruik van bepaalde gewasbeschermingsmiddelen bij kurkbomen en een verkeerde manier van schoonmaken voor het bottelen van de wijn. Na onderzoek ontdekte men dat de chlooroplossingen die gebruikt werden om de kurken te steriliseren vaak de oorzaak waren.

Sinds 1996 is het gebruik daarvan dan ook verboden en als alternatief gebruikt men nu waterstofperoxide;
Dat de oorzaak van de kurksmaak vaak al in het productieproces te vinden is, wil ook zeggen dat wijn met kurksmaak niet alleen voorkomt bij goedkopere wijnen;

Dure wijnen kunnen evengoed een kurksmaak hebben. Een fles met kurksmaak is trouwens makkelijk te herkennen: de wijn heeft een muffe en chemische geur en bovendien een heel scherpe nasmaak. Het spreekt misschien ook voor zich, maar een wijn met kurksmaak gebruik je best niet bij de bereiding van maaltijden.

Wat kost een Wijnkurk?

De prijs schommelt tussen de 22 euro per m² en 50 euro per m². De prijzen van kleefkurk variëren van 31 euro per m² tot 68 euro per m². ‘ ‘In beide systemen heb je keuze tussen geverfde kurk of kurk met digitale print.

Hoe bewaar je wijn zonder kurk?

Mocht je de kurk nog wel hebben, maar hem er niet inkrijgen: bakpapier is het antwoord. Wikkel een klein stukje bakpapier om de kurk en duw hem terug. Als het goed is lukt het zo wel, omdat het bakpapier glad is en dus makkelijker de fles inglijdt. Daarnaast kunnen er op deze manier geen stukjes kurk in de wijn vallen.

Kan er kurk zitten in wijn met draaidop?

Kurk is een duurzaam materiaal en kan bovendien ook nog worden gerecycled. Toch is het belangrijkste argument vóór kurk, dat het zuurstof doorlaat en dat de wijn hierdoor rijpt en dus beter wordt met de jaren. Kurk wordt vanwege deze reden dan ook nog vaak gebruikt bij wijnen die gemaakt zijn om te bewaren.

Er zijn echter ook nadelen bij het gebruik van kurk als sluiting;
Zo speelt kurk een belangrijke rol in het tegengaan van bosbranden in Portugal;
De kurkbossen waar kurk van wordt gemaakt, vormen namelijk een natuurlijke barrière bij branden;

Door de productie van kurk krimpt het aantal kurkeiken en dus zijn de risico’s van een bosbrand in Portugal nog groter. Lees ook: Deze 7 verrassende voedingsmiddelen houden je ‘s nachts wakker Tenslotte, vergroot kurk de kans op een slechte wijn, oftewel een wijn met kurk.

Kan wijn schimmelen?

Als een wijn niet naar kurk smaakt: – Er drijven geen stukjes kurk in de wijn en de kurk is niet bedekt met kleine witte kristallen. Deze kristallen worden tartraat genoemd en zijn een natuurlijk bijproduct van sommige wijnen. Tartraat is overigens volkomen onschadelijk.

Wat is dan wel een kurk-wijn? Een kurk-wijn is een wijn die besmet is met een kurk-schimmel. De besmetting geeft een zeer speciale geur en smaak. Beschimmelde kurk ontstaat bij een kleine percentage natuurlijke kurken die verkrijgbaar zijn.

Uit recente studies is gebleken dat 5 procent van de wijnen met natuurlijke kurken besmet is met de schimmel.

Waarom ruik je aan de kurk?

HOE RUIK JE KURK IN WIJN? – Als je wijn chemisch en muf ruikt. Kurk in de wijn is een besmetting van schimmels en bacteriën die voor een nare geur en smaak zorgen. Schimmelwijn is overigens geen aanrader. Wist je trouwens dat flessen met een schroefdop ook kurk kunnen hebben? De schimmels en bacteriën kunnen namelijk al tijdens het productieproces plaatsvinden.

Kan een fles wijn met schroefdop kurk hebben?

Mijn wijn heeft kurk, wat nu? | WINEMUGS

Er zijn echter ook nadelen bij het gebruik van kurk als sluiting. Zo speelt kurk een belangrijke rol in het tegengaan van bosbranden in Portugal. De kurkbossen waar kurk van wordt gemaakt, vormen namelijk een natuurlijke barrière bij branden.

Waarom mag wijn niet ploppen?

Ik een wijnkenner? Welnee, hoe kom je op dat idee? Oh, toen op de schietclub, ja, dat was wel grappig. Ik zal je vertellen hoe dat ging. Ik heb eens een verhaal gelezen over een fijnproever. Een prachtig verhaal, en dat ging inderdaad over een fijnproever op wijngebied, en dat proeven werd uitgebreid beschreven.

In de kantine van onze schietvereniging wordt door de mannelijke leden geen wijn gedronken; het accent ligt hoofdzakelijk op kruidenbitter gemixt met cola, en bier. De enkele vrouwelijke leden drinken meestal een droge witte wijn of een glaasje fris.

Maar soms wordt er in het gebouw van de vereniging een feestje gevierd en dan zijn er altijd dames bij. En die drinken meestal een wijntje. Nou, op die avond was er weer een feestje ter ere van een vijfentwintigjarig huwelijk van een lid van de vereniging.

De barman van die avond was Peter M. Peter is een meester als het gaat om bier tappen en borrels inschenken, maar van wijn heeft hij geen verstand. En al helemaal niet als het om het inschenken van een glas wijn gaat.

Het feest was pas begonnen en er werd door een dame een glas rode wijn besteld. Peter zocht in de drankenkast en kwam met een fles rode wijn tevoorschijn. Hij draaide een kurkentrekker in de kurk en trok die er met geweld uit. Vervolgens pakte hij een wijnglas, spoelde dat om en goot het vol.

De man van de dame nam het glas mee naar hun tafeltje;
Ik zat aan de bar tussen een aantal feestgangers en besloot me er, zomaar voor de gein, mee te bemoeien;
“Peter, zo doe je dat niet, zo ga je niet met wijn om;

” “Nou,” zei Peter, “laat mij dan maar eens zien hoe het dan wel moet. ” Ik liep om de bar heen en pakte de wijnfles en een wijnglas. “Peter, het ontkurken van een fles wijn moet met gevoel gebeuren. De kurk mag absoluut niet ‘ploppen,’ daar schrikt de wijn van.

Je trekt de kurk er langzaam uit. Dan schenk je voorzichtig een bodem wijn in een glas en laat dat proeven door degene die de wijn heeft besteld. Let wel, voorzichtig inschenken, niet storten. De wijn mag absoluut niet klukkeren! Je laat diegene ook het etiket van de fles zien.

Let op, ik zal het demonstreren. ” De mannen aan de bar die ons gesprek gevolgd hadden, keken en luisterden. Ik kantelde de fles en schonk voorzichtig het glas halfvol, zette de fles weer neer met het etiket naar me toe, hief het glas omhoog, liet de inhoud ronddraaien.

en bestudeerde de kleur van de wijn;
Vervolgens nam ik een klein slokje, liet dat door mijn mond spoelen en bekeek het etiket op de fles;
Toen richtte ik mijn ogen op het plafond van de kantine, en huichelde opperste concentratie;

Ik zoog ik wat lucht naar binnen en spoelde weer. Nog een beetje lucht en weer spoelen. Al spoelend keek ik weer naar de wijn in het glas, en toen slikte ik het door. Na het doorslikken bleef ik nog een paar seconden nadenkend staan, nam nog een slokje uit het glas en zette het neer.

“Kijk Peter, zo moet dat! En als de wijn naar je zin is knik je toestemmend naar de man of vrouw met de fles, en die schenkt vervolgens jouw glas vol en daarna de andere glazen;
” Peter en de mannen aan de bar hadden aandachtig toegekeken bij mijn demonstratie, en vanaf dat moment was ik in hun ogen een erkende wijnkenner;

Toen kwam de man van de dame die een glas wijn had besteld naar de bar, het halfvolle glas wijn in zijn hand, en zei tegen Peter: “Mijn vrouw zegt dat deze wijn niet te drinken is. ” Peter keek naar mij: “Wat vind jij van deze wijn?” Ik ben absoluut geen wijnkenner, maar bij mijn proefdemonstratie had ik al geconstateerd dat de wijn bocht was, grondsop.

Daar hoefde je geen kenner voor te zijn. Het was zo’n wijn van: ‘Bij aankoop van een pakje margarine een fles wijn gratis!’ Maar ik wist ook dat de vereniging een aantal dozen met deze flessen in de drankenkast had staan.

Als ik zou toegeven dat die wijn inderdaad niet te drinken was, konden ze die flessen wel leeggieten in de gootsteen. Dat zou een financiële strop zijn. Dat moest voorkomen worden, ook al omdat de vereniging niet de naam mocht krijgen inferieure wijn te schenken.

“Komt die wijn uit deze fles?” vroeg ik huichelachtig aan Peter en wees op de aangebroken fles. “Ja,” zei Peter. “Ik loop even met u mee,” zei ik tegen de man. Ik pakte een leeg wijnglas en de aangebroken fles en volgde de man naar zijn tafel.

Daar aangekomen stelde ik me aan zijn vrouw voor. “Dag mevrouw, u vindt deze wijn niet te drinken heb ik gehoord. ” “Nee,” antwoordde ze, “deze wijn is zuur volgens mij. Maar ik ben geen echte wijnkenner moet ik toegeven. En ik drink maar af en toe rode wijn.

” Ik pakte het lege glas en goot er voorzichtig een bodem wijn in en zorgde ervoor dat de vrouw het etiket kon zien. Toen, terwijl de man en zijn vrouw toekeken, herhaalde ik mijn proefdemonstratie. Ik bekeek de kleur van de wijn, liet die in het glas rondtollen, nam een slokje, zoog wat lucht naar binnen, liet de wijn weer rondtollen, nam nog wat lucht, kauwde even en slikte het door.

Toen bleef ik even nadenkend staan. Ik zette het glas neer en zei tegen de vrouw:” Mevrouw, dit is een schuchtere, wat afstandelijke wijn. Een wijn die zich niet snel gewonnen geeft. Geen brede wijn. (dat ‘brede’ vond ik wel een goeie). Een wijn die vriendelijk kan zijn, maar ook onvriendelijk.

Een wijn die je voorzichtig moet benaderen, om te beginnen met kleine slokjes;
Niet het halve glas in één keer;
Als je deze wijn de kans geeft zijn ware kwaliteit te laten zien, zal hij je aangenaam verrassen;

Het is een wijn voor de kenner, mevrouw. ” “Ja,” zei de vrouw, “misschien heb ik wel een te grote slok genomen. Ik drink maar af en toe rode wijn weet u. Schenk mijn glas maar vol. ” Dat deed ik en de vrouw nam een klein slokje. Toen keek ze me aan en zei: “Ja, nu smaakt die wijn heel anders!” En ze nam nog een slokje.

Nu is het zo, als je niet gewend bent aan drank, smaakt het tweede glas altijd beter dan het eerste; de alcohol laat zich gelden. Bij wijn is het niet anders, ook niet bij slechte wijn. Het derde glas smaakt dan best lekker en bij het vierde glas prijs je de wijn de hemel in.

En zo gebeurde het ook. De dame dronk die avond vier glazen wijn en we hebben geen klacht meer gehoord. En vanaf dat moment had ik mijn reputatie als wijnkenner binnen de vereniging gevestigd..

Wat moet je doen als de kurk afbreekt?

Gebruik je kurkentrekker – Schroef je kurkentrekker in het overgebleven deel van de kurk. Doe dit uiterst voorzichtig. Zorg ervoor dat de schroef helemaal in de kurk zit en probeer zo de kurk er voorzichtig uit te trekken. Mocht dit echt niet lukken, gebruik dan een pollepel en theedoek.

Hoe krijg je kurk uit wijn?

Slaan met schoen – Bang om je muur, deur of kozijn te vernielen? Ook met een schoen kun je een kurk uit een fles slaan. Ga zitten, plaats de wijnfles ondersteboven tussen je knieën en klem stevig vast. Sla met een platte zool van je schoen op de onderkant van de fles en blijf dit herhalen totdat de kurk loskomt.